헬라어 문장 검색 - Διονψσ́Αντιθυι

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 47)

ἔτι δ’ αὐτῆσ λεγούσησ ὑπολαβὼν ὁ Μάρκιοσ εἶπεν· ἀδυνάτων δεομένη, μῆτερ, ἐλήλυθασ ἀξιοῦσα προδοῦναί με τοῖσ ἐκβαλοῦσι τοὺσ ὑποδεξαμένουσ, καὶ τοῖσ ἅπαντά με ἀφελομένοισ τὰ ἐμαυτοῦ τοὺσ χαρισαμένουσ τὰ μέγιστα τῶν ἐν ἀνθρώποισ ἀγαθῶν· οἷσ ἐγὼ τὴν ἀρχὴν τήνδε παραλαμβάνων θεούσ τε καὶ δαίμονασ ἐγγυητὰσ ἔδωκα, μήτε προδώσειν τὸ κοινὸν αὐτῶν μήτε προκαταλύσεσθαι τὸν πόλεμον, ἐὰν μὴ Οὐολούσκοισ ἅπασι δοκῇ. θεούσ τε δὴ σεβόμενοσ, οὓσ ὤμοσα, καὶ ἀνθρώπουσ αἰδούμενοσ, οἷσ τὰσ πίστεισ ἔδωκα, πολεμήσω Ῥωμαίοισ ἄχρι τέλουσ.

ἐὰν δ’ ἀποδιδῶσι τὴν χώραν Οὐολούσκοισ, ἣν κατέχουσιν αὐτῶν βίᾳ, καὶ φίλουσ αὐτοὺσ ποιήσωνται πάντων αὐτοῖσ μεταδιδόντεσ τῶν ἴσων ὥσπερ Λατίνοισ, διαλύσομαι τὸν πρὸσ αὐτοὺσ πόλεμον·

ἄλλωσ δ’ οὔ. ὑμεῖσ μὲν οὖν, ὦ γυναῖκεσ, ἄπιτε καὶ λέγετε τοῖσ ἀνδράσι ταῦτα καὶ πείθετε αὐτοὺσ μὴ φιλοχωρεῖν τοῖσ ἀλλοτρίοισ ἀδίκωσ, ἀλλ’ ἀγαπᾶν, ἐὰν τὰ ἑαυτῶν ἔχειν τισ αὐτοὺσ ἐᾷ, μηδ’ ὅτι πολέμῳ λαβόντεσ ἔχουσι τὰ Οὐολούσκων, περιμένειν, ἑώσ πολέμῳ πάλιν αὐτὰ ὑπὸ τούτων ἀφαιρεθῶσιν.

οὐ γὰρ ἀποχρήσει τοῖσ κρατοῦσι τὰ ἑαυτῶν μόνον ἀπολαβεῖν, ἀλλὰ καὶ τὰ τῶν κρατηθέντων ἴδια ἀξιώσουσιν ἔχειν. κακῶν, οὐ Μάρκιον οὐδὲ Οὐολούσκουσ οὐδὲ τῶν ἄλλων ἀνθρώπων οὐδένα.

σοῦ δέ, ὦ μῆτερ, ἐν μέρει πάλιν υἱὸσ ὢν ἐγὼ δέομαι μή με παρακαλεῖν εἰσ ἀνοσίουσ πράξεισ καὶ ἀδίκουσ, μηδὲ μετὰ τῶν ἐχθίστων ἐμοί τε καὶ σεαυτῇ τεταγμένην πολεμίουσ ἡγεῖσθαι τοὺσ ἀναγκαιοτάτουσ·

ἀλλὰ παρ’ ἐμοὶ γενομένην ὥσπερ ἐστὶ δίκαιον πατρίδα τε νέμειν, ἣν ἐγὼ νέμω, καὶ οἶκον, ὃν ἐγὼ κέκτημαι, τιμάσ τε καρποῦσθαι τὰσ ἐμάσ, καὶ δόξησ ἀπολαύειν τῆσ ἐμῆσ, τοὺσ αὐτοὺσ ἡγουμένην φίλουσ τε καὶ πολεμίουσ οὕσπερ ἐγώ· ἀποθέσθαι τ’ ἤδη τὸ πένθοσ, ὃ διὰ τὰσ ἐμὰσ ὑπέμεινασ, ὦ ταλαίπωρε, φυγάσ, καὶ παύσασθαι τιμωρουμένην με τῷ σχήματι τούτῳ. ἐμοὶ γὰρ τὰ μὲν ἄλλα, ὦ μῆτερ, ἀγαθὰ κρείττονα ἐλπίδων καὶ μείζονα εὐχῆσ παρὰ θεῶν τε καὶ ἀνθρώπων ἀπήντηται, ἡ δὲ περὶ σοῦ φροντίσ, ᾗ τὰσ γηροβοσκοὺσ οὐκ ἀπέδωκα χάριτασ, ἐντετηκυῖα τοῖσ σπλάγχνοισ πικρὸν ἐποίει καὶ ἀνόνητον ἁπάντων τῶν ἀγαθῶν τὸν βίον.

εἰ σὲ σὺν ἐμοὶ τάξεισ σεαυτὴν καὶ τῶν ἐμῶν κοινωνεῖν ἐθελήσεισ ἁπάντων, οὐθενὸσ ἔτι μοι δεήσει τῶν ἀνθρωπίνων ἀγαθῶν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 47

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 47)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION