Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 41

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 41)

ἡ μὲν δὴ ταῦτ’ εἰποῦσα καὶ πολλὰ προεμένη δάκρυα ἐσίγησεν· ὀδυρομένων δὲ καὶ τῶν ἄλλων γυναικῶν καὶ πολλὰσ δεήσεισ ποιουμένων μικρὸν ἐπισχοῦσα ἡ Οὐετουρία καὶ δακρύσασα εἶπεν·

εἰσ ἀσθενῆ καὶ λεπτὴν ἐλπίδα καταπεφεύγατε, ὦ Οὐαλερία, τὴν ἐξ ἡμῶν τῶν ἀθλίων γυναικῶν βοήθειαν, αἷσ ἡ μὲν εὔνοια ἡ πρὸσ τὴν πατρίδα πάρεστι καὶ τὸ θέλειν σώζεσθαι τοὺσ πολίτασ, οἱοῖ́ ποτέ εἰσιν, ἡ δ’ ἰσχὺσ καὶ τὸ δύνασθαι ποιεῖν ἃ θέλομεν ἄπεστιν. ἀπέστραπται γὰρ ἡμᾶσ, ὦ Οὐαλερία, Μάρκιοσ, ἐξ οὗ τὴν πικρὰν ἐκείνην ὁ δῆμοσ αὐτοῦ κατέγνω δίκην, καὶ μεμίσηκε τὴν οἰκίαν ὅλην ἅμα τῇ πατρίδι·

τοῦτο δ’ ὑμῖν οὐ παρ’ ἄλλου τινόσ, ἀλλὰ παρ’ αὐτοῦ Μαρκίου μαθοῦσαι λέγειν ἔχομεν. ἐν τοῖσ γόνασι τὰ τέκνα αὐτοῦ στενούσασ τε οἱᾶ εἰκὸσ καὶ ἀνακλαιομένασ τὴν καθέξουσαν ἡμᾶσ τύχην στερομένασ ἐκείνου, στὰσ μικρὸν ἄπωθεν ἡμῶν ἄδακρυσ ὥσπερ λίθοσ καὶ ἀτενήσ·

οἴχεται, φησίν, ὑμῖν Μάρκιοσ, ὦ μῆτερ ἅμα καὶ σύ, ὦ Οὐολουμνία, κρατίστη γυναικῶν, ἐξελασθεὶσ ὑπὸ τῶν πολιτῶν, ὅτι γενναῖοσ ἦν καὶ φιλόπολισ καὶ πολλοὺσ ὑπέμεινεν ὑπὲρ τῆσ πατρίδοσ ἀγῶνασ.

ἀλλ’ ὡσ πρέπει γυναιξὶν ἀγαθαῖσ, οὕτω φέρετε τὰσ συμφορὰσ μηδὲν ἄσχημον ποιοῦσαι μηδὲ ἀγεννέσ, καὶ τὰ παιδία ταῦτα παραμύθια τῆσ ἐμῆσ ἐρημίασ ἔχουσαι τρέφετε ἀξίωσ ὑμῶν τε καὶ τοῦ γένουσ· οἷσ θεοὶ δοῖεν εἰσ ἄνδρασ ἐλθοῦσι τύχην μὲν κρείττονα τοῦ πατρόσ, ἀρετὴν δὲ μὴ χείρονα· καὶ χαίρετε.

ἀπέρχομαι γὰρ ἤδη καταλιπὼν τὴν οὐκέτι χωροῦσαν ἄνδρασ ἀγαθοὺσ πόλιν. καὶ ὑμεῖσ, ὦ θεοὶ κτήσιοι καὶ ἑστία πατρῴα καὶ δαίμονεσ οἱ κατέχοντεσ τοῦτον τὸν τόπον, χαίρετε. ὡσ δὲ ταῦτ’ εἶπεν, ἡμεῖσ μὲν αἱ δυστυχεῖσ ἃσ τὸ πάθοσ ἀπῄτει φωνὰσ ἀναβοῶσαι καὶ παίουσαι τὰ στήθη περιεχύθημεν αὐτῷ τοὺσ ἐσχάτουσ ἀσπασμοὺσ κομιούμεναι·

τῶν δὲ παιδίων τούτων ἐγὼ μὲν τὸ πρεσβύτερον ἦγον, ἡ δὲ μήτηρ τὸ νεώτερον εἶχεν ἐπὶ τῆσ ἀγκάλησ· ὁ δ’ ἀποστραφεὶσ καὶ παρωσάμενοσ ἡμᾶσ εἶπεν· ἄνδρα λαβοῦσα εὐδαιμονέστερον ἐμοῦ, οὔθ’ ὑμῶν, ὦ τέκνα φίλτατα, πατήρ, ἀλλ’ ὀρφανοὶ καὶ ἔρημοι παρὰ ταύταισ, ἑώσ εἰσ ἄνδρασ ἔλθητε, τραφήσεσθε.

ταῦτ’ εἰπὼν ἄλλ’ οὐθὲν οὔτε διοικησάμενοσ οὔτ’ ἐπιστείλασ οὔθ’ ὅποι πορεύεται φράσασ ἀπῆλθεν ἐκ τῆσ οἰκίασ μόνοσ, ὦ γυναῖκεσ, ἄδουλοσ, ἄποροσ, οὐδὲ τὴν ἐφήμερον ὁ δύστηνοσ ἐκ τῶν ἑαυτοῦ χρημάτων τροφὴν ἐπαγόμενοσ.

καὶ τέταρτον ἐνιαυτὸν ἤδη τοῦτον, ἐξ οὗ φεύγει τὴν πατρίδα, πάντασ ἡμᾶσ ἀλλοτρίουσ ἑαυτοῦ νενόμικεν, οὐ γράφων οὐθέν, οὐκ ἐπιστέλλων, οὐ τὰ περὶ ἡμᾶσ εἰδέναι βουλόμενοσ. πρὸσ δὴ τοιαύτην ψυχὴν οὕτω σκληρὰν καὶ ἄτρωτον, ὦ Οὐαλερία, τίνα ἰσχὺν ἕξουσιν αἱ παρ’ ἡμῶν δεήσεισ, αἷσ οὔτ’ ἀσπασμῶν μετέδωκεν οὔτε φιλημάτων οὔτ’ ἄλλησ φιλοφροσύνησ οὐδεμιᾶσ τὴν τελευταίαν πορευόμενοσ ἐκ τῆσ οἰκίασ ὁδόν;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION