Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 8

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 8)

ὃν δὲ τρόπον ἀγωνιεῖσθε καὶ πῶσ χρήσεσθε τοῖσ πράγμασιν, ἐπειδὴ γνώμην ἀξιοῦτέ με ἀποφήνασθαι, εἴτ’ ἐμπειρίαν μοι μαρτυροῦντεσ εἴτ’ εὔνοιαν εἴτε καὶ ἀμφότερα, φράσω καὶ οὐκ ἀποκρύψομαι. πρῶτον μὲν οὖν ὑμῖν παραινῶ σκοπεῖν, ὅπωσ εὐσεβῆ καὶ δικαίαν πορίσησθε τοῦ πολέμου πρόφασιν. εὐσεβὴσ δὲ καὶ δικαία τοῦ πολέμου πρόφασισ, ἥτισ ἂν γένοιτο καὶ ἅμα συμφέρουσα ὑμῖν, ἀκούσατέ μου. Ῥωμαίοισ ἡ μὲν ἐξ ἀρχῆσ ὑπάρξασα γῆ βραχεῖά ἐστι καὶ λυπρά, ἡ δ’ ἐπίκτητοσ, ἣν τοὺσ περιοίκουσ ἀφελόμενοι ἔχουσι, πολλὴ καὶ ἀγαθή·

καὶ εἰ τῶν ἠδικημένων ἕκαστοι τὴν ἑαυτῶν ἀξιοῖεν ἀπολαβεῖν, οὐδὲν οὕτωσ μικρὸν οὐδ’ ἀσθενὲσ οὐδ’ ἄπορον, ὡσ τὸ Ῥωμαίων ἄστυ γενήσεται. τούτου δ’ οἰόμαι δεῖν ὑμᾶσ ἄρξαι.

πέμπετε οὖν πρέσβεισ ὡσ αὐτοὺσ ἀπαιτοῦντεσ ἃσ κατέχουσιν ὑμῶν πόλεισ καὶ ὅσα τείχη ἐν τῇ ὑμετέρᾳ γῇ ἐνετειχίσαντο ἀξιοῦντεσ ἐκλιπεῖν, καὶ εἴ τι ἄλλο βίᾳ σφετερισάμενοι τῶν ὑμετέρων ἔχουσι πείθοντεσ ἀποδιδόναι. πολέμου δὲ μήπω ἄρχετε, πρὶν ἢ λαβεῖν τὰσ παρ’ αὐτῶν ἀποκρίσεισ. ἐὰν γὰρ ταῦτα ποιήσητε, δυεῖν ὧν βούλεσθε ὑπάρξει θάτερον ὑμῖν· ἢ τὰ ἑαυτῶν ἀπολήψεσθε ἄνευ κινδύνων καὶ δαπάνησ, ἢ καλὴν καὶ δικαίαν πρόφασιν εἰληφότεσ ἔσεσθε τοῦ πολέμου. τὸ γὰρ μὴ τῶν ἀλλοτρίων ἐπιθυμεῖν, ἀλλὰ τὰ ἑαυτῶν ἀπαιτεῖν καὶ μὴ τυγχάνοντασ τούτου πολεμεῖν, ἅπαντεσ ἂν ὁμολογήσουσιν εἶναι καλόν. φέρε δή, τί ποιήσειν οἰέσθε Ῥωμαίουσ ταῦθ’ ὑμῶν προελομένων;

πότερον ἀποδώσειν τὰ χωρία ὑμῖν; καὶ τί κωλύσει πάντων αὐτοὺσ ἀποστῆναι τῶν ἀλλοτρίων; ἥξουσι γὰρ Αἰκανοί τε καὶ Ἀλβανοὶ καὶ Τυρρηνοὶ καὶ πολλοὶ ἄλλοι τὴν ἑαυτῶν ἕκαστοι γῆν ἀποληψόμενοι. ἢ καθέξειν τὰ χωρία καὶ μηθὲν τῶν δικαίων ποιήσειν;

ὅπερ ἐγὼ νομίζω. οὐκοῦν ἀδικεῖσθαι πρότεροι λέγοντεσ ὑπ’ αὐτῶν κατὰ τὸ ἀναγκαῖον ἐπὶ τὰ ὅπλα χωρήσετε καὶ συμμάχουσ ἕξετε, ὅσοι τὰ ἑαυτῶν ἀφαιρεθέντεσ ἀπεγνώκασιν ἄλλωσ ἂν ἔτι αὐτὰ ἢ πολεμοῦντεσ οὐκ ἀπολήψεσθαι. κράτιστοσ δ’ ὁ καιρὸσ καὶ οἱο͂σ οὐκ ἕτεροσ ἐπιθέσθαι Ῥωμαίοισ, ὃν ἡ τύχη τοῖσ ἀδικουμένοισ οὐδ’ ἂν ἐλπισθέντα παρεσκεύασεν, ἐν ᾧ στασιάζουσι καὶ ὑποπτεύουσιν ἀλλήλουσ καὶ ἡγεμόνασ ἔχουσιν ἀπείρουσ πολέμου.

ἃ μὲν οὖν ὑποτίθεσθαι ἔδει λόγοισ καὶ παραινεῖν φίλοισ, μετὰ πάσησ εὐνοίασ καὶ πίστεωσ εἰρημένα ὑπ’ ἐμοῦ, ταῦτ’ ἐστίν, ἃ δὲ παρ’ αὐτὰ τὰ ἔργα ἑκάστοτε προορᾶσθαί τε καὶ μηχανᾶσθαι δεήσει, τοῖσ ἡγεμόσι τῆσ δυνάμεωσ ἐπιτρέψατε διανοεῖσθαι. πρόθυμον γὰρ καὶ τοὐμὸν ἔσται, ἐν ᾧ ἄν με τάττητε τόπῳ, καὶ πειράσομαι μηδενὸσ εἶναι χείρων μήτε στρατιώτου μήτε λοχαγοῦ μήτε ἡγεμόνοσ·

ἀλλὰ καταχρῆσθέ μοι λαβόντεσ, ὅπου ἂν μέλλω τι ὑμᾶσ ὠφελήσειν, καὶ εὖ ἴστε ὅτι, εἰ πολεμῶν ὑμῖν μεγάλα βλάπτειν δυνατὸσ ἦν, καὶ σὺν ὑμῖν ἀγωνιζόμενοσ μεγάλα δυνήσομαι ὠφελεῖν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION