Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 52

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 52)

ἀλλ’ ἐξ οὗ ἐπολιτεύου καὶ τὰ κοινὰ ἔπραττεσ, ἡδονήν τινα ἐκαρπωσάμην ἡ μήτηρ ἐγὼ διὰ σέ; τότε μὲν οὖν τὰ μάλιστα ἠτύχουν στάσεωσ πολιτικῆσ μέσον ὁρῶσά σε κείμενον.

ἐν οἷσ γὰρ ἀνθεῖν ἐδόκεισ πολιτεύμασι καὶ πολὺσ ἔπνεισ ἐναντιούμενοσ ὑπὲρ τῆσ ἀριστοκρατίασ τοῖσ δημοτικοῖσ, ταῦτ’ ἐμοὶ φόβου μεστὰ ἦν ἐνθυμουμένῃ τὸν ἀνθρώπινον βίον, ὡσ ἐπὶ μικρᾶσ αἰωρεῖται ῥοπῆσ, καὶ ἐκ πολλῶν ἀκουσμάτων τε καὶ παθημάτων μαθούσῃ, ὅτι τοῖσ ἐπισήμοισ ἀνδράσι θεία τισ ἐναντιοῦται νέμεσισ ἢ φθόνοσ τισ ἀνθρώπινοσ πολεμεῖ· καὶ ἦν ἄρα μάντισ ἀληθὴσ ὡσ μήποτε ὤφελον τῶν ἐκβησομένων. κατηγωνίσατό γ’ οὖν σε πολὺσ ἐπιρράξασ ὁ πολιτικὸσ φθόνοσ καὶ ἀνήρπασεν ἐκ τῆσ πατρίδοσ· ὁ δὲ μετὰ ταῦτά μου βίοσ, εἰ δὴ καὶ βίον αὐτὸν δεῖ καλεῖν, ἀφ’ οὗ με καταλιπὼν ἔρημον ἐπὶ τοῖσ παιδίοισ τούτοισ ἀπῆλθεσ, ἐν τούτῳ δεδαπάνηται τῷ ῥύπῳ καὶ ἐν τοῖσ πενθίμοισ τρύχεσι τούτοισ. ἀνθ’ ὧν ἁπάντων ταύτην ἀπαιτῶ σε χάριν, μηδέποτέ σοι βαρεῖα γενομένη μηδ’ εἰσ τὸν λοιπὸν ἐσομένη χρόνον, ἑώσ ἂν ζῶ, διαλλαγῆναι πρὸσ τοὺσ σεαυτοῦ πολίτασ ἤδη ποτὲ καὶ παύσασθαι τὸν ἀμείλικτον χόλον φυλάσσοντα κατὰ τῆσ πατρίδοσ·

κοινὸν ἀγαθὸν ἀμφοτέροισ ἡμῖν ἀξιοῦσα λαβεῖν καὶ οὐκ ἐμαυτῆσ ἴδιον μόνησ.

σοί τε γάρ, ἐὰν πεισθῇσ καὶ μηθὲν ἀνήκεστον ἐξεργάσῃ, καθαρὰν καὶ ἀμίαντον ἔχειν συμβήσεται τὴν ψυχὴν ἀπὸ παντὸσ χόλου καὶ ταράγματοσ δαιμονίου·

ἐμοί τε ἡ παρὰ τῶν πολιτῶν τε καὶ πολιτίδων τιμὴ ζώσῃ τε παρακολουθοῦσα τὸν βίον εὐδαίμονα ποιήσει, καὶ μετὰ τὴν τελευτὴν ἀποδιδομένη καθάπερ εἰκὸσ εὔκλειαν ἀθάνατον οἴσει. καὶ εἴ τισ ἄρα τὰσ ἀνθρωπίνουσ ψυχὰσ ἀπολυθείσασ τοῦ σώματοσ ὑποδέξεται τόποσ, οὐχ ὁ καταχθόνιοσ καὶ ἀφεγγὴσ ὑποδέξεται τὴν ἐμήν, ἐν ᾧ φασι τοὺσ κακοδαίμονασ οἰκεῖν, οὐδὲ τὸ λεγόμενον τῆσ Λήθησ πεδίον, ἀλλ’ ὁ μετέωροσ καὶ καθαρὸσ αἰθήρ, ἐν ᾧ τοὺσ ἐκ θεῶν φύντασ οἰκεῖν λόγοσ εὐδαίμονα καὶ μακάριον ἔχοντασ βίον·

ἐκόσμησασ, ἀεί τινασ αἰτήσεταί σοι παρὰ θεῶν ἀμοιβὰσ καλάσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION