Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 32

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 32)

ἆρ’ οὐ φανερόν, ὅτι καλλιλογεῖτε καὶ εἰρωνεύεσθε, ὦ Μηνύκιε, ὄνομα καλὸν ἔργῳ περιθέντεσ ἀνοσίῳ; οὐ γὰρ δὴ κάθοδόν μοι δίδοτε, ἀλλὰ σφάγιόν με τῷ δήμῳ κατάγετε, τάχα μὲν καὶ βεβουλευμένοι τοῦτο πράττειν· οὐθὲν γὰρ ἔτι μοι χρηστὸν ὑπὲρ ὑμῶν ἐπέρχεται φρονεῖν·

εἰ δὲ βούλεσθε ‐ τίθημι γάρ ‐ οὐδὲν ὧν πείσομαι προορώμενοι, τί οὖν ἔσται μοι τῆσ ὑμετέρασ ἀγνοίασ ἢ μωρίασ ὄφελοσ, κωλύειν μὲν οὐδὲν οὐδ’ ἂν οἱοῖ ἦτε δυνησομένων, χαρίζεσθαι δὲ καὶ τοῦτο τῷ δήμῳ σὺν τοῖσ ἄλλοισ ἀναγκαζομένων; ἀλλὰ γὰρ ὅτι μὲν οὐ συνοίσει μοι πρὸσ ἀσφάλειαν ἥδε, ἣν ὑμεῖσ μὲν κάθοδον καλεῖτε, ἐγὼ δὲ ταχεῖαν ὁδὸν ἐπὶ τὸν ὄλεθρον, οὐ πολλῶν οἰόμαι δεῖν ἔτι λόγων·

ὅτι δ’ οὐδὲ πρὸσ εὐδοξίαν ἢ τιμὴν ἢ πρὸσ εὐσέβειαν, ἐπειδὴ καὶ σὺ τούτων, ὦ Μηνύκιε, πρόνοιαν ἔχειν με ἠξίουσ, εὖ ποιῶν, ἀλλ’ αἴσχιστά μοι καὶ ἀνοσιώτατα πραχθήσεται πεισθέντι ὑμῖν, ἄκουσον ἐν τῷ μέρει. ἐγὼ πολέμιοσ ἐγενόμην τούτοισ καὶ πολλὰ ἠδίκησα αὐτοὺσ ἐν τῷ πολέμῳ, τῇ πατρίδι πράττων ἡγεμονίαν καὶ ἰσχὺν καὶ κλέοσ.

οὐκοῦν προσῆκέ μοι τιμᾶσθαι μὲν ὑπὸ τῶν εὖ πεπονθότων, μισεῖσθαι δ’ ὑπὸ τῶν ἠδικημένων; εἰ γοῦν τι τῶν εἰκότων ἐγένετο.

ἀνέτρεψε δ’ ἀμφότερα ταῦθ’ ἡ τύχη, καὶ εἰσ τἀναντία μετέθηκε τὰσ ἀξιώσεισ. ὑμεῖσ μὲν γάρ, ὑπὲρ ὧν τούτοισ ἐχθρὸσ ἦν, ἀφείλεσθέ με πάντα τἀμὰ καὶ τὸ μηδὲν ποιήσαντεσ ἐρρίψατε· οὗτοι δ’ οἱ τὰ δεινὰ ὑπ’ ἐμοῦ παθόντεσ, τὸν ἄπορον καὶ ἀνέστιον καὶ ταπεινὸν καὶ ἄπολιν ὑπεδέξαντό με ταῖσ ἑαυτῶν πόλεσι. καὶ οὐκ ἀπέχρη αὐτοῖσ τοῦτο ποιήσασι μόνον οὕτω λαμπρὸν καὶ μεγαλόψυχον ἔργον, ἀλλὰ καὶ πολιτείαν ἔδοσάν μοι ἐν ἁπάσαισ ταῖσ ἑαυτῶν πόλεσι καὶ ἀρχὰσ καὶ τιμάσ, αἳ μέγισται παρ’ αὐτοῖσ εἰσιν.

ἐῶ τἆλλα· ἀλλὰ νυνὶ στρατηγὸν ἀποδεδείχασί με αὐτοκράτορα τῆσ ὑπερορίου στρατιᾶσ καὶ πάντα τὰ κοινὰ ἐπ’ ἐμοὶ πεποιήκασι μόνῳ. φέρε δή, τίνα λαβὼν καρδίαν προδοίην ἂν ἔτι τούτουσ, ὑφ’ ὧν τηλικαύταισ κεκόσμημαι τιμαῖσ, οὐθὲν οὔτε μεῖζον οὔτ’ ἔλαττον ἀδικηθείσ;

εἰ μὴ ἄρα αἱ χάριτεσ αὐτῶν ἀδικοῦσί με, ὥσπερ ὑμᾶσ αἱ ἐμαί·

καλήν γε δόξαν οἴσει μοι παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποισ γνωσθεῖσα ἡ παλιμπροδοσία. τίσ δ’ ἂν ἐπαινέσειέ με ἀκούσασ, ὅτι τοὺσ μὲν φίλουσ, ὑφ’ ὧν εὖ πάσχειν μοι προσῆκε, πολεμίουσ εὑρών, τοὺσ δ’ ἐχθρούσ, ὑφ’ ὧν ἐχρῆν με ἀπολωλέναι, φίλουσ, ἀντὶ τοῦ μισεῖν μὲν τὰ μισοῦντα, φιλεῖν δὲ τὰ φιλοῦντα, τὴν ἐναντίαν γνώμην ἔσχον;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION