Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 10

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 10)

ὡσ δὲ ταῦτ’ εἶπον οἱ πρέσβεισ, ἐβουλεύοντο κατὰ σφᾶσ οἱ σύνεδροι μεταστησάμενοι τοὺσ ἄνδρασ, καὶ ἐπειδὴ ἔκριναν ἃσ χρὴ ἀποκρίσεισ ποιήσασθαι, καλέσαντεσ αὐτοὺσ πάλιν ἐπὶ τὸν σύλλογον ταύτην ἔδοσαν τὴν ἀπόφασιν. οὐ λανθάνετε ἡμᾶσ, ὦ Οὐολοῦσκοι, φιλίασ μὲν οὐδὲν δεόμενοι, πρόφασιν δ’ εὐπρεπῆ λαβεῖν βουλόμενοι τοῦ πολέμου.

ἃ γὰρ ἥκετε παρ’ ἡμῶν ἀπαιτοῦντεσ, καλῶσ ἐπίστασθε οὐδέποτε ληψόμενοι· χρῄζετε γὰρ ἀδίκων τε καὶ ἀδυνάτων. εἰ μὲν οὖν δόντεσ ἡμῖν τὰ χωρία ἔπειτα μεταδόξαν ὑμῖν νῦν ἀπαιτεῖτε, ἀδικεῖσθε μὴ κομιζόμενοι, εἰ δὲ πολέμῳ ἀφαιρεθέντεσ οὐκέτι αὐτῶν ὄντεσ κύριοι, ἀδικεῖτε τῶν ἀλλοτρίων ἐφιέμενοι.

ἡμεῖσ δὲ κρατίστασ ἡγούμεθα κτήσεισ, ἃσ ἂν πολέμῳ κρατήσαντεσ λάβωμεν, οὔτε πρῶτοι καταστησάμενοι νόμον τόνδε οὔτε αὐτὸν ἀνθρώπων ἡγούμενοι εἶναι μᾶλλον ἢ οὐχὶ θεῶν· ἅπαντάσ τε καὶ Ἕλληνασ καὶ βαρβάρουσ εἰδότεσ αὐτῷ χρωμένουσ οὐκ ἂν ἐνδοίημεν ὑμῖν μαλακὸν οὐδὲν οὐδ’ ἂν ἀποσταίημεν ἔτι τῶν δορικτήτων. πολλὴ γὰρ ἂν εἰή κακότησ, εἴ τισ ἃ μετ’ ἀρετῆσ καὶ ἀνδρείασ ἐκτήσατο, ταῦθ’ ὑπὸ μωρίασ τε καὶ δειλίασ ἀφαιρεθείη.

πολεμεῖν τ’ οὔτε μὴ βουλομένουσ ὑμᾶσ ἀναγκάζομεν, οὔτε προθυμουμένουσ παραιτούμεθα, ἂν δ’ ἄρξησθε ἀμυνούμεθα. ταῦτα Οὐολούσκοισ ἀπαγγέλλετε καὶ λέγετε, ὅτι λήψονται μὲν πρότεροι τὰ ὅπλ’ ἐκεῖνοι, θήσομεν δ’ ἡμεῖσ ὕστεροι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION