Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐκβαίνω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἐκβαίνω ἐκβήσομαι ἐξέβην

Structure: ἐκ (Prefix) + βαίν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to step out of or off from, to disembark, dismount
  2. to go out of
  3. to outstep, overstep
  4. to come out, come to pass, turn out, to be fulfilled, to prove, likely to happen
  5. to go out of due bounds, to go far
  6. to make to go out, to put out of

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκβαίνω ἐκβαίνεις ἐκβαίνει
Dual ἐκβαίνετον ἐκβαίνετον
Plural ἐκβαίνομεν ἐκβαίνετε ἐκβαίνουσιν*
SubjunctiveSingular ἐκβαίνω ἐκβαίνῃς ἐκβαίνῃ
Dual ἐκβαίνητον ἐκβαίνητον
Plural ἐκβαίνωμεν ἐκβαίνητε ἐκβαίνωσιν*
OptativeSingular ἐκβαίνοιμι ἐκβαίνοις ἐκβαίνοι
Dual ἐκβαίνοιτον ἐκβαινοίτην
Plural ἐκβαίνοιμεν ἐκβαίνοιτε ἐκβαίνοιεν
ImperativeSingular ἐκβαίνε ἐκβαινέτω
Dual ἐκβαίνετον ἐκβαινέτων
Plural ἐκβαίνετε ἐκβαινόντων, ἐκβαινέτωσαν
Infinitive ἐκβαίνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκβαινων ἐκβαινοντος ἐκβαινουσα ἐκβαινουσης ἐκβαινον ἐκβαινοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκβαίνομαι ἐκβαίνει, ἐκβαίνῃ ἐκβαίνεται
Dual ἐκβαίνεσθον ἐκβαίνεσθον
Plural ἐκβαινόμεθα ἐκβαίνεσθε ἐκβαίνονται
SubjunctiveSingular ἐκβαίνωμαι ἐκβαίνῃ ἐκβαίνηται
Dual ἐκβαίνησθον ἐκβαίνησθον
Plural ἐκβαινώμεθα ἐκβαίνησθε ἐκβαίνωνται
OptativeSingular ἐκβαινοίμην ἐκβαίνοιο ἐκβαίνοιτο
Dual ἐκβαίνοισθον ἐκβαινοίσθην
Plural ἐκβαινοίμεθα ἐκβαίνοισθε ἐκβαίνοιντο
ImperativeSingular ἐκβαίνου ἐκβαινέσθω
Dual ἐκβαίνεσθον ἐκβαινέσθων
Plural ἐκβαίνεσθε ἐκβαινέσθων, ἐκβαινέσθωσαν
Infinitive ἐκβαίνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκβαινομενος ἐκβαινομενου ἐκβαινομενη ἐκβαινομενης ἐκβαινομενον ἐκβαινομενου

Future tense

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ οὐχ ἓν τὸ ἐκβησόμενον αὐτοῖσ ἐκ τοῦ ἀκοῦσαι ἀγαθόν, ἀλλὰ δύο, τὸ μὲν ἐκ τοῦ παρόντοσ τοῦτό τε σώσετε, τὸ δὲ ἐκ τοῦ μέλλοντοσ καὶ ποιήσετε μὴ κατοκνεῖν, ἐάν τίσ τι καὶ ἡμῶν οἰήται δύνασθαι ποιῆσαι τὴν πόλιν ἀγαθόν. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 4:3)
  • καὶ διὰ τοῦτο οἱ φρονήσει προὔχοντεσ ἑτέρων, ἣν ὁ μακρὸσ βίοσ καὶ τὰ πολλὰ μαθήματα φέρει, πρὶν ἐγχειρεῖν ὁτῳδήποτε ἔργῳ, τὸ τέλοσ αὐτοῦ πρῶτον οἰόνται δεῖν σκοπεῖν, οὐ θάτερον μόνον, ὃ βούλονται γενέσθαι σφίσιν, ἀλλὰ καὶ τὸ παρὰ γνώμην ἐκβησόμενον· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 27 2:1)
  • Νῦν οὐχὶ τὸ ἐκβησόμενον ἀπροαίρετον; (Epictetus, Works, book 4, 7:4)
  • εἰ δ’ ἀπ’ αὐτῶν τῶν κηρύκων ἀρξάμενοι καὶ τῆσ ἀποκρίσεωσ προηγόρευον Ἀθηναίοισ ὅτι δεῖ μελετᾶν τὸν ὑπὲρ τῆσ τῶν Ἑλλήνων ἐλευθερίασ ἀγῶνα καὶ μὴ λιπεῖν τὴν τοῦ φρονήματοσ τάξιν, καὶ οὐ τὰ ὅπλα ῥίψαντασ οὐδὲ τοῖσ φόβοισ εἴξαντασ, ἀλλ’ ἀναλαβόντασ τὰ ὅπλα καὶ τῶν φόβων κρείττουσ γενομένουσ, μᾶλλον δ’ ἕνα τοῦτον φόβον καὶ δεινὸν καὶ ἀφόρητον νομίσαντασ εἶξαι τοῖσ χείροσι καὶ παραχωρῆσαι τοῦ πατρίου σχήματοσ, εἰ ταῦτα λέγοντασ καὶ οὕτω παρεσκευασμένουσ ἠξίουν ἀπαντᾶν ἐπὶ τὴν κρίσιν τὴν περὶ τῶν ὅλων καὶ δέχεσθαι τὸ ἐκβησόμενον ὡσ ἐπ’ ἀμφότερα ὁμοίωσ κερδανοῦντασ, οὐχ ὁρῶ τίνα ταῦτ’ ἔχει διακονίαν ἀγεννῆ ἢ πῶσ ἐοίκε τοῖσ τοῦ κυβερνήτου λογισμοῖσ. (Aristides, Aelius, Orationes, 54:9)

Synonyms

  1. to step out of or off from

  2. to outstep

  3. to come out

  4. to make to go out

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION