πρόοδος
First/Second declension Adjective;
Transliteration:
Principal Part:
πρόοδος
πρόοδον
Structure:
προοδ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- going before, a party of soldiers in advance
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- , οἳ δὲ ἀποδυσάμενοι τὰ λαμπρὰ ἐκεῖνα πάντα, πλούτουσ λέγω καὶ γένη καὶ δυναστείασ, γυμνοὶ κάτω νενευκότεσ παρειστήκεσαν ὥσπερ τινὰ ὄνειρον ἀναπεμπαζόμενοι τὴν παρ’ ἡμῖν εὐδαιμονίαν ὥστ’ ἔγωγε ταῦτα ὁρῶν ὑπερέχαιρον καὶ εἴ τινα γνωρίσαιμι αὐτῶν, προσιὼν ἂν ἡσυχῇ πωσ ὑπεμίμνησκον οἱο͂σ ἦν παρὰ τὸν βίον καὶ ἡλίκον ἐφύσα τότε, ἡνίκα πολλοὶ μὲν ἑώθεν ἐπὶ τῶν πυλώνων παρειστήκεσαν τὴν πρόοδον αὐτοῦ περιμένοντεσ ὠθούμενοί τε καὶ ἀποκλειόμενοι πρὸσ τῶν οἰκετῶν ὁ δὲ μόλισ ἄν ποτε ἀνατείλασ αὐτοῖσ πορφυροῦσ τισ ἢ περίχρυσοσ ἢ διαποίκιλοσ εὐδαίμονασ ᾤετο καὶ μακαρίουσ ἀποφαίνειν τοὺσ προσειπόντασ, εἰ ^ τὸ στῆθοσ ἢ τὴν δεξιὰν προτείνων δοίη καταφιλεῖν. (Lucian, Necyomantia, (no name) 12:2)
- "οὐδὲν γὰρ ὅτι μὴ ἐργάτησ ἔσῃ τῷ σώματι πονῶν κἀν τούτῳ τὴν ἅπασαν ἐλπίδα τοῦ βίου τεθειμένοσ, ἀφανὴσ μὲν αὐτὸσ ὤν, ὀλίγα καὶ ἀγεννῆ λαμβάνων, ταπεινὸσ τὴν γνώμην, εὐτελὴσ δὲ τὴν πρόοδον, οὔτε φίλοισ ἐπιδικάσιμοσ οὔτε ἐχθροῖσ φοβερὸσ οὔτε τοῖσ πολίταισ ζηλωτόσ, ἀλλ’ αὐτὸ μόνον ἐργάτησ καὶ τῶν ἐκ τοῦ πολλοῦ δήμου εἷσ, ἀεὶ τὸν προὔχοντα ὑποπτήσσων καὶ τὸν λέγειν δυνάμενον θεραπεύων, λαγὼ βίον ζῶν καὶ τοῦ κρείττονοσ ἑρ́μαιον ὤν· (Lucian, Somnium sive vita Luciani, (no name) 7:16)
- ἐνταῦθα δὴ θεὶσ ὁ Πολυσπέρχων τὸν χρυσοῦν οὐρανίσκον, καὶ καθίσασ ὑπ’ αὐτῷ τὸν βασιλέα καὶ τοὺσ φίλουσ, τὸν μὲν Δείναρχον εὐθὺσ ἐκ προόδου λαβεῖν ἐκέλευσε καὶ στρεβλώσαντασ ἀποκτεῖναι, τοῖσ δὲ Ἀθηναίοισ ἀπέδωκε λόγον. (Plutarch, chapter 33 5:1)
- ἢν δὲ δι’ ἐπικινδύνων ἐλαύνητέ που, φρονίμου ἱππάρχου τὸ τῶν προόδων ἄλλουσ προόδουσ διερευνωμένουσ προηγεῖσθαι τὸ γὰρ ὡσ ἐκ πλείστου προαισθάνεσθαι πολεμίων χρήσιμον καὶ πρὸσ τὸ ἐπιθέσθαι καὶ πρὸσ τὸ φυλάξασθαι, καὶ τὸ ἀναμένειν δὲ ἐπὶ ταῖσ διαβάσεσιν, ὡσ μὴ κατακόπτωσι τοὺσ ἵππουσ οἱ τελευταῖοι τὸν ἡγεμόνα διώκοντεσ. (Xenophon, Minor Works, , chapter 4 6:1)
- οὐκ ἔσθ’ ὅπωσ οὐκ εὐθέωσ ἀπαλλαγή τέ σοι τῶνδε τῶν δεσμῶν παρέσται καὶ πρόοδοσ ἐπὶ μήκιστον ἀξιώματόσ τε καὶ δυνάμεωσ, ζηλωτόσ τε ἂν γένοιο πᾶσιν, οἳ νῦν δι’ οἴκτου τὰσ τύχασ σου λαμβάνουσιν, εὐδαίμονά τε ἂν ποιοῖο τὴν τελευτὴν παισίν, οἷσ ἔσῃ τὸν βίον καταλειπόμενοσ. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 18 239:1)