Ancient Greek-English Dictionary Language

ἰλάρχης

First declension Noun; Masculine Transliteration:

Principal Part: ἰλάρχης ἰλάρχου

Structure: ἰλαρχ (Stem) + ης (Ending)

Sense

  1. the commander of a troop of horse

Declension

First declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ γὰρ αὐτῷ θάρσοσ ἥ τε τοῦ πόρου χαλεπότησ καὶ τὸ κρημνῶδεσ τῆσ ἑκατέρωθεν ὄχθησ παρεῖχε, τοῖσ δὲ μετὰ τοῦ Τιμολέοντοσ ἰλάρχαισ ἔρισ ἐμπεσοῦσα θαυμαστὴ καὶ φιλονεικία διατριβὴν ἐποίει τῆσ μάχησ, οὐδεὶσ γὰρ ἦν ὁ βουλόμενοσ ἑτέρου διαβαίνειν ὕστεροσ ἐπὶ τοὺσ πολεμίουσ, ἀλλ’ αὐτὸσ ἕκαστοσ ἠξίου πρωταγωνιστεῖν, καὶ κόσμον οὐκ εἶχεν ἡ διάβασισ ἐξωθούντων καὶ παρατρεχόντων ἀλλήλουσ. (Plutarch, Timoleon, chapter 31 2:3)
  • καὶ τούτων ἡγεμὼν ἦν Ἀμύντασ ὁ Ἀρραβαίου, ἔχων τῶν τε ἑταίρων τὴν ἴλην τὴν ἐξ Ἀπολλωνίασ, ἧσ ἰλάρχησ ἦν Σωκράτησ ὁ Σάθωνοσ, καὶ τῶν προδρόμων καλουμένων ἴλασ τέσσαρασ. (Arrian, Anabasis, book 1, chapter 12 7:2)
  • ἐπεὶ δὲ οὔτε πυκνὴ αὐτῷ ἡ φάλαγξ κατὰ τὸ δεξιὸν τὸ ἑαυτοῦ ἐφαίνετο, πολὺ τε ταύτῃ ὑπερφαλαγγήσειν οἱ Πέρσαι ἐδόκουν, ἐκ τοῦ μέσου ἐκέλευσε δύο ἴλασ τῶν ἑταίρων, τὴν τε Ἀνθεμουσίαν, ἧσ ἰλάρχησ ἦν Περοίδασ ὁ Μενεσθέωσ, καὶ τὴν Λευγαίαν καλουμένην, ἧσ ἡγεῖτο Παντόρδανοσ ὁ Κλεάνδρου, ἐπὶ τὸ δεξιὸν ἀφανῶσ παρελθεῖν. (Arrian, Anabasis, book 2, chapter 9 3:3)
  • τοὺσ κατὰ σφᾶσ δὲ ἑκάστουσ ἐξορμᾶν ἠξίου, λοχαγόν τε λοχίτασ καὶ ἰλάρχην τὴν ἴλην τὴν αὑτοῦ ἕκαστον καὶ ταξιάρχουσ τὰσ τάξεισ, τούσ τε ἡγεμόνασ τῶν πεζῶν τὴν φάλαγγα ἕκαστον τήν οἱ ἐπιτετραμμένην, ὡσ ἐν τῇδε τῇ μάχῃ οὐχ ὑπὲρ Κοίλησ Συρίασ ἢ Φοινίκησ, οὐδὲ ὑπὲρ Αἰγύπτου, ὡσ πρόσθεν, μαχουμένουσ, ἀλλὰ ὑπὲρ τῆσ ξυμπάσησ Ἀσίασ, οὕστινασ χρὴ ἄρχειν, ἐν τῷ τότε κριθησόμενον. (Arrian, Anabasis, book 3, chapter 9 6:1)
  • τὸ μὲν δεξιὸν αὐτῷ εἶχον τῶν ἱππέων οἱ ἑταῖροι, ὧν προετέτακτο ἡ ἴλη ἡ βασιλική, ἧσ Κλεῖτοσ ὁ Δρωπίδου ἰλάρχησ ἦν, ἐπὶ δὲ ταύτῃ ἡ Γλαυκίου ἴλη, ἐχομένη δ̓ αὐτῆσ ἡ Ἀρίστωνοσ, ἐπὶ δὲ ἡ Σωπόλιδοσ τοῦ Ἑρμοδώρου, ἐπὶ δὲ ἡ Ἡρακλείδου τοῦ Ἀντιόχου, ἐπὶ ταύτῃ δὲ ἡ Δημητρίου τοῦ Ἀλθαιμένουσ, ταύτησ δὲ ἐχομένη ἡ Μελεάγρου, τελευταία δὲ τῶν βασιλικῶν ἰλῶν ἧσ Ἡγέλοχοσ ὁ Ἱπποστράτου ἰλάρχησ ἦν. (Arrian, Anabasis, book 3, chapter 11 8:1)
  • ὁ μὲν οὖν πρῶτοσ αἱρεθεὶσ ἰλάρχησ ἡγεῖται τῆσ ἴλησ, οἱ δὲ δύο δεκαδάρχων ἔχουσι τάξιν, καλοῦνται δὲ πάντεσ δεκουρίωνεσ. (Polybius, Histories, book 6, chapter 25 2:1)

Synonyms

  1. the commander of a troop of horse

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION