Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀκούω?

Non-contract Verb; Transliteration: akouō

Principal Part: ἀκούω ἀκούσω ἤκουσα ἀκήκοα ἠκούσθην

Structure: ἀκού (Stem) + ω (Ending)

Etym.: Root ΑΚΟϜ

Sense

  1. I hear
  2. I hear about, learn
  3. I listen, pay attention to, heed
  4. I understand
  5. I obey
  6. (passive) I am called, am spoken of, am known as

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀκούω ἀκούεις ἀκούει
Dual ἀκούετον ἀκούετον
Plural ἀκούομεν ἀκούετε ἀκούουσι(ν)
SubjunctiveSingular ἀκούω ἀκούῃς ἀκούῃ
Dual ἀκούητον ἀκούητον
Plural ἀκούωμεν ἀκούητε ἀκούωσι(ν)
OptativeSingular ἀκούοιμι ἀκούοις ἀκούοι
Dual ἀκούοιτον ἀκουοίτην
Plural ἀκούοιμεν ἀκούοιτε ἀκούοιεν
ImperativeSingular ἄκουε ἀκουέτω
Dual ἀκούετον ἀκουέτων
Plural ἀκούετε ἀκουόντων, ἀκουέτωσαν
Infinitive ἀκούειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀκουων ἀκουοντος ἀκουουσα ἀκουουσης ἀκουον ἀκουοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀκούομαι ἀκούει, ἀκούῃ ἀκούεται
Dual ἀκούεσθον ἀκούεσθον
Plural ἀκουόμεθα ἀκούεσθε ἀκούονται
SubjunctiveSingular ἀκούωμαι ἀκούῃ ἀκούηται
Dual ἀκούησθον ἀκούησθον
Plural ἀκουώμεθα ἀκούησθε ἀκούωνται
OptativeSingular ἀκουοίμην ἀκούοιο ἀκούοιτο
Dual ἀκούοισθον ἀκουοίσθην
Plural ἀκουοίμεθα ἀκούοισθε ἀκούοιντο
ImperativeSingular ἀκούου ἀκουέσθω
Dual ἀκούεσθον ἀκουέσθων
Plural ἀκούεσθε ἀκουέσθων, ἀκουέσθωσαν
Infinitive ἀκούεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀκουομενος ἀκουομενου ἀκουομενη ἀκουομενης ἀκουομενον ἀκουομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀκούσω ἀκούσεις ἀκούσει
Dual ἀκούσετον ἀκούσετον
Plural ἀκούσομεν ἀκούσετε ἀκούσουσι(ν)
OptativeSingular ἀκούσοιμι ἀκούσοις ἀκούσοι
Dual ἀκούσοιτον ἀκουσοίτην
Plural ἀκούσοιμεν ἀκούσοιτε ἀκούσοιεν
Infinitive ἀκούσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀκουσων ἀκουσοντος ἀκουσουσα ἀκουσουσης ἀκουσον ἀκουσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀκούσομαι ἀκούσει, ἀκούσῃ ἀκούσεται
Dual ἀκούσεσθον ἀκούσεσθον
Plural ἀκουσόμεθα ἀκούσεσθε ἀκούσονται
OptativeSingular ἀκουσοίμην ἀκούσοιο ἀκούσοιτο
Dual ἀκούσοισθον ἀκουσοίσθην
Plural ἀκουσοίμεθα ἀκούσοισθε ἀκούσοιντο
Infinitive ἀκούσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀκουσομενος ἀκουσομενου ἀκουσομενη ἀκουσομενης ἀκουσομενον ἀκουσομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀκουσθήσομαι ἀκουσθήσῃ ἀκουσθήσεται
Dual ἀκουσθήσεσθον ἀκουσθήσεσθον
Plural ἀκουσθησόμεθα ἀκουσθήσεσθε ἀκουσθήσονται
OptativeSingular ἀκουσθησοίμην ἀκουσθήσοιο ἀκουσθήσοιτο
Dual ἀκουσθήσοισθον ἀκουσθησοίσθην
Plural ἀκουσθησοίμεθα ἀκουσθήσοισθε ἀκουσθήσοιντο
Infinitive ἀκουσθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀκουσθησομενος ἀκουσθησομενου ἀκουσθησομενη ἀκουσθησομενης ἀκουσθησομενον ἀκουσθησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἤκουον ἤκουες ἤκουε(ν)
Dual ἠκούετον ἠκουέτην
Plural ἠκούομεν ἠκούετε ἤκουον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠκουόμην ἤκουου ἠκούετο
Dual ἠκούεσθον ἠκουέσθην
Plural ἠκουόμεθα ἠκούεσθε ἠκούοντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἤκουσα ἤκουσας ἤκουσε(ν)
Dual ἠκούσατον ἠκουσάτην
Plural ἠκούσαμεν ἠκούσατε ἤκουσαν
SubjunctiveSingular ἀκούσω ἀκούσῃς ἀκούσῃ
Dual ἀκούσητον ἀκούσητον
Plural ἀκούσωμεν ἀκούσητε ἀκούσωσι(ν)
OptativeSingular ἀκούσαιμι ἀκούσαις ἀκούσαι
Dual ἀκούσαιτον ἀκουσαίτην
Plural ἀκούσαιμεν ἀκούσαιτε ἀκούσαιεν
ImperativeSingular ἄκουσον ἀκουσάτω
Dual ἀκούσατον ἀκουσάτων
Plural ἀκούσατε ἀκουσάντων
Infinitive ἀκούσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀκουσας ἀκουσαντος ἀκουσασα ἀκουσασης ἀκουσαν ἀκουσαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠκουσάμην ἠκούσω ἠκούσατο
Dual ἠκούσασθον ἠκουσάσθην
Plural ἠκουσάμεθα ἠκούσασθε ἠκούσαντο
SubjunctiveSingular ἀκούσωμαι ἀκούσῃ ἀκούσηται
Dual ἀκούσησθον ἀκούσησθον
Plural ἀκουσώμεθα ἀκούσησθε ἀκούσωνται
OptativeSingular ἀκουσαίμην ἀκούσαιο ἀκούσαιτο
Dual ἀκούσαισθον ἀκουσαίσθην
Plural ἀκουσαίμεθα ἀκούσαισθε ἀκούσαιντο
ImperativeSingular ἄκουσαι ἀκουσάσθω
Dual ἀκούσασθον ἀκουσάσθων
Plural ἀκούσασθε ἀκουσάσθων
Infinitive ἀκούσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀκουσαμενος ἀκουσαμενου ἀκουσαμενη ἀκουσαμενης ἀκουσαμενον ἀκουσαμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠκούσθην ἠκούσθης ἠκούσθη
Dual ἠκούσθητον ἠκουσθήτην
Plural ἠκούσθημεν ἠκούσθητε ἠκούσθησαν
SubjunctiveSingular ἀκούσθω ἀκούσθῃς ἀκούσθῃ
Dual ἀκούσθητον ἀκούσθητον
Plural ἀκούσθωμεν ἀκούσθητε ἀκούσθωσι(ν)
OptativeSingular ἀκουσθείην ἀκουσθείης ἀκουσθείη
Dual ἀκουσθείητον ἀκουσθειήτην
Plural ἀκουσθείημεν ἀκουσθείητε ἀκουσθείησαν
ImperativeSingular ἀκούσθητι ἀκουσθήτω
Dual ἀκούσθητον ἀκουσθήτων
Plural ἀκούσθητε ἀκουσθέντων
Infinitive ἀκουσθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀκουσθεις ἀκουσθεντος ἀκουσθεισα ἀκουσθεισης ἀκουσθεν ἀκουσθεντος

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀκήκοα ἀκήκοας ἀκῆκου(ν)
Dual ἀκηκόατον ἀκηκόατον
Plural ἀκηκόαμεν ἀκηκόατε ἀκηκόασι(ν)
SubjunctiveSingular ἀκήκω ἀκήκοις ἀκήκοι
Dual ἀκήκωτον ἀκήκωτον
Plural ἀκήκωμεν ἀκήκωτε ἀκήκωσι(ν)
OptativeSingular ἀκήκοιμι ἀκήκοις ἀκήκοι
Dual ἀκήκοιτον ἀκηκοίτην
Plural ἀκήκοιμεν ἀκήκοιτε ἀκήκοιεν
ImperativeSingular ἀκῆκου ἀκηκοῦτω
Dual ἀκήκουτον ἀκηκοῦτων
Plural ἀκήκουτε ἀκηκοῦντων
Infinitive ἀκηκοῦναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀκηκως ἀκηκουντος ἀκηκουια ἀκηκουιας ἀκηκουν ἀκηκουντος

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ λέγει. οὐκ ἔστι φωνὴ ἐξαρχόντων κατ᾿ ἰσχύν, οὐδὲ φωνὴ ἐξαρχόντων τροπῆς, ἀλλὰ φωνὴν ἐξαρχόντων οἴνου ἐγὼ ἀκούω. (Septuagint, Liber Exodus 32:18)
  • καὶ εἶπεν αὐτοῖς. ἱνατί ποιεῖτε κατὰ τὸ ρῆμα τοῦτο, ὃ ἐγὼ ἀκούω ἐκ στόματος παντὸς τοῦ λαοῦ Κυρίου; (Septuagint, Liber I Samuelis 2:23)
  • μή, τέκνα, ὅτι οὐκ ἀγαθὴ ἡ ἀκοή, ἣν ἐγὼ ἀκούω. μὴ ποιεῖτε οὕτως, ὅτι οὐκ ἀγαθαὶ αἱ ἀκοαί, ἃς ἐγὼ ἀκούω, τοῦ μὴ δουλεύειν λαὸν Θεῷ. (Septuagint, Liber I Samuelis 2:24)
  • καὶ εἶπε Σαμουήλ. καὶ τίς ἡ φωνὴ τοῦ ποιμνίου τούτου ἐν τοῖς ὠσί μου καὶ φωνὴ τῶν βοῶν, ὧν ἐγὼ ἀκούω; (Septuagint, Liber I Samuelis 15:14)

Synonyms

  1. I hear

  2. I hear about

  3. I listen

  4. I understand

  5. I obey

Related

명사

형용사

동사

부사

감탄사

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION