Sense

1. to hear and obey, be subject to
2. to hearken or give ear to
3. to hear plainly

Examples

• νυκτιβρόμου σύριγγος ἰὰν κατακούω. (Euripides, Rhesus, choral, antistrophe 14)
• παραλαβὼν δέ με ὁ ἀνὴρ πρῶτα μὲν ἡμέρας ἐννέα καὶ εἴκοσιν ἅμα τῇ σελήνῃ ἀρξάμενος ἔλουε κατάγων ἑώθεν ἐπὶ τὸν Εὐφράτην πρὸς ἀνίσχοντα τὸν ἥλιον, ῥῆσίν τινα μακρὰν ἐπιλέγων ἧς οὐ σφόδρα κατήκουον ὥσπερ γὰρ οἱ φαῦλοι τῶν ἐν τοῖς ἀγῶσι κηρύκων ἐπίτροχόν τι καὶ ἀσαφὲς ἐφθέγγετο. (Lucian, Necyomantia, (no name) 6:8)
• αὐτίκα εἰ κλῖνον λέγοις προστιθεὶς τὸ ἐπὶ δόρυ ἢ ἐπ᾿ ἀσπίδα, οἱ ὀξέως κατακούειν εἰθισμένοι τῶν παραγγελμάτων ἄλλοι ἄλλο δεξάμενοι ἔπραξαν. (Arrian, chapter 31 3:1)
• καὶ γὰρ ἁρμονικοὶ τὸ κατακούειν ἡρμοσμένου καὶ γεωμέτραι τὸ ἀναλύειν καὶ ἀριθμητικοὶ τὴν ἐν τῷ λογίζεσθαι συνέχειαν ἐκλιπόντες ἅμα ταῖς ἐνεργείαις ἀμαυροῦσι ταῖς ἡλικίαις τὰς ἕξεις, καίπερ οὐ πρακτικὰς ἀλλὰ θεωρητικὰς τέχνας ἔχοντες: (Plutarch, An seni respublica gerenda sit, chapter, section 16 8:1)
• ἐξοπλασίαν ἐν τῷ Θησείῳ ποιησάμενος ἐκκλησιάζειν ἐπεχείρει, καὶ χρόνον προσηγόρευεν μικρόν, οὐ φασκόντων δὲ κατακούειν, ἐκέλευσεν αὐτοὺς προσαναβῆναι πρὸς τὸ πρόπυλον τῆς ἀκροπόλεως, ἵνα γεγωνῇ μᾶλλον. (Aristotle, Athenian Constitution, work Ath. Pol., chapter 15 4:2)

Similar forms

• κατακόρως (20)
• κατακοπῆναι (16)
• κατακούειν (14)
• κατακόπτειν (13)
• κατακόψαι (11)
• κατακόψας (10)
• κατάκοποι (7)
• κατακοπεὶς (6)
• κατακορέως (6)
• κατακορέα (5)
• κατακοπέντα (4)
• κατακόψειν (4)
• κατακομίζων (3)
• κατακόπους (3)
• κατακορὴς (3)
• κατακόψουσι (3)
• κατακορὲς (3)
• κατακόπτει (3)
• κατακούσας (3)
• κατακομίσαι (2)
• κατακούων (2)
• κατακόψεις (2)
• κατάκομον (2)
• κατακορ (2)
• κατακοσμεῖ (2)
• κατακόψασα (2)
• κατάκοπος (2)
• κατακομιδὴν (2)
• κατάκοιτος (1)
• κατακοσμῶν (1)
• κατακοῦσαι (1)
• κατάκοπον (1)
• κατακόπων (1)
• κατακορέων (1)
• κατακόρου (1)
• κατακοσμῇ (1)
• κατακούοιεν (1)
• κατακομιδὴ (1)
• κατάκοροι (1)
• κατακόσμει (1)
• κατακούεις (1)
• κατακούσειε (1)
• κατακόψει (1)
• κατακοιμηθῇ (1)
• κατακομίζει (1)
• κατακοπὲν (1)
• κατακόπου (1)
• κατακορῆ (1)
• κατακοροῦς (1)
• κατάκοσμοι (1)
• κατακούοντα (1)
• κατακόψαντα (1)
• κατάκοψον (1)
• κατακομιεῖν (1)
• κατακοπείς (1)
• κατάκοπόν (1)
• κατακόπτωσι (1)
• κατακορέσι (1)
• κατάκορος (1)
• κατακοσμεῖς (1)
• κατακούοι (1)
• κατακούω (1)
• κατακολλᾷν (1)
• κατάκομοι (1)
• κατακορεῖ (1)
• κατακορής (1)
• κατακόψω (1)
• κατακοιμάσῃ (1)
• κατακομίσας (1)
• κατακοπεῖσα (1)
• κατακοπῶσι (1)
• κατακόρους (1)
• κατακοσμήσω (1)
• κατακούομεν (1)
• κατακόψῃ (1)
• κατακοντιεῖ (1)
• κατακόποις (1)
• κατακόπτων (1)
• κατακορές (1)
• κατάκορον (1)
• κατακοσμεῖν (1)
• κατακούητε (1)
• κατάκουσιν (1)
• κατακόψειαν? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.