Sense

1. to hear through, hear out or to the end, to hear or learn
2. to be a hearer of

Examples

• καὶ ἐνετειλάμην τοῖς κριταῖς ὑμῶν ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ λέγων. διακούετε ἀνὰ μέσον τῶν ἀδελφῶν ὑμῶν καὶ κρίνατε δικαίως ἀνὰ μέσον ἀνδρὸς καὶ ἀνὰ μέσον ἀδελφοῦ καὶ ἀνὰ μέσον προσηλύτου αὐτοῦ. (Septuagint, Liber Deuteronomii 1:16)
• "πολλάκις δὲ καὶ τὴν βασιλικὴν ἀποθέμενος ἐσθῆτα τήβενναν ἀναλαβὼν περιῄει κατὰ τὴν ἀγορὰν ἀρχαιρεσιάζων καὶ τοὺς μὲν δεξιούμενος, τοὺς δὲ καὶ περιπτύσσων παρεκάλει φέρειν αὑτῷ τὴν ψῆφον, ποτὲ μὲν ὡς ἀγορανόμος γένηται, ποτὲ δὲ καὶ ὡς δήμαρχος, τυχὼν δὲ τῆς ἀρχῆς καὶ καθίσας ἐπὶ τὸν ἐλεφάντινον δίφρον κατὰ τὸ παρὰ Ῥωμαίοις ἔθος διήκουε τῶν κατὰ τὴν ἀγορὰν γινομένων συναλλαγμάτων καὶ διέκρινε μετὰ πολλῆς σπουδῆς καὶ προθυμίας, ἐξ ὧν εἰς ἀπορίαν ἦγε τῶν ἀνθρώπων τοὺς ἐπιεικεῖς: (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 19 3:29)
• πρὸς δὲ τοῦτο ἀπαντήσαντος τοῦ τυράννου καὶ εἰπόντος ὡς ταύτην τὴν ἡμέραν ἔχοι σχολάζουσαν πρὸς τὸ διακούειν φιλοσόφων, ἔτι καὶ μᾶλλον αὐστηρότερον ἐνέκειτο, δεικνὺς ἐπὶ τῆς θυσίας ὡς χρὴ πάντα καιρὸν φιλοσόφων ἀκούειν: (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. iz'. MENEDHMOS 5:1)
• ἀλλὰ καὶ αὐτὸν ὑγιάναντα διακούειν Πολέμωνος, ἐφ ᾧ καὶ μάλιστα θαυμασθῆναι. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, D, Kef. e'. KRANTWR 2:1)
• Πρὸς τούτοις διήκουε τοῦ Πύρρωνος Ἑκαταῖός τε ὁ Ἀβδηρίτης καὶ Τίμων ὁ Φλιάσιος ὁ τοὺς Σίλλους πεποιηκώς, περὶ οὗ λέξομεν, ἔτι τε Ναυσιφάνης <ὁ> Τήιος, οὗ φασί τινες ἀκοῦσαι Ἐπίκουρον. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. ia'. PURRWN 9:6)

Similar forms

• διακοσίους (203)
• διακοσίων (179)
• διακόσιοι (125)
• διακόσια (105)
• διακοσίας (82)
• διακοσίοις (50)
• διακούσας (37)
• διακονίαν (34)
• διακοσίαις (33)
• διακονίας (31)
• διακονεῖν (29)
• διάκονον (29)
• διακόνους (29)
• διακόψας (23)
• διακόψαι (22)
• διάκονος (22)
• διάκονοι (21)
• διακόνων (20)
• διακόσιαι (16)
• διακόνου (15)
• διακόσμου (15)
• διακόνοις (15)
• διακούσασα (14)
• διακόπτειν (13)
• διακονία (11)
• διακονῶν (11)
• διακοῦσαι (11)
• Διακοπὴ (11)
• διακονῆσαι (8)
• διάκοσμον (8)
• διακοσμῶν (8)
• διακοπῇ (7)
• διακορεῖς (7)
• διακόνῳ (7)
• διακονίᾳ (6)
• διακοπὴν (6)
• διακομίσαι (5)
• διακομίσας (5)
• διάκοσμος (4)
• διακόπτει (4)
• διακόψαν (4)
• διακονοῦσι (4)
• διακονίαις (4)
• διακοσμεῖν (3)
• διάκονοί (3)
• διακονικὰς (3)
• διάκονός (3)
• διακοπεὶς (3)
• διακορὴς (3)
• διακόσμῳ (3)
• διακόψαντα (3)
• διακούων (2)
• διάκονε (2)
• διακοπὰς (2)
• διακομίζει (2)
• διακονῇ (2)
• διακονικὴν (2)
• διακοσμοῦν (2)
• διακονήσων (2)
• διακόνιον (2)
• διακονῶ (2)
• διακόπτων (2)
• διακόψειεν (2)
• διακομίζων (2)
• διάκονόν (2)
• διακόπτῃ (2)
• διακοσμεῖ (2)
• διακόψοντα (2)
• διακοπῆς (2)
• διακονεῖ (2)
• διακονήσει (2)
• διακοπείη (2)
• διακόσιοί (2)
• διακοσμῇ (2)
• διακούειν (2)
• διακόψειε (2)
• διακόσμει (2)
• διακονική (1)
• διακονιῶν (1)
• διακοπεῖσα (1)
• Διακοπηνὴ (1)
• διακοπῶν (1)
• διακούουσι (1)
• διακόψειν (1)
• διακολλᾷς (1)
• διακονικῶν (1)
• διακονοῦσί (1)
• ῾διακοπὴ (1)
• διακόπτον (1)
• διάκοροι (1)
• διακούει (1)
• Διακούσομαί (1)
• διακόψασι (1)
• διακόψωσι (1)
• διακονίαι (1)
• διακονῶσιν (1)
• διακοπέντι (1)
• διακορὲς (1)
• διακοῦσαν (1)
• διακόψῃ (1)
• διακομιεῖν (1)
• διακόνει (1)
• διακοπῆναι (1)
• διακόσι (1)
• διακούετε (1)
• διακούσω (1)
• διάκοιλοι (1)
• διακόνησαί (1)
• διακονικὸς (1)
• διακοπαῖς (1)
• διακορήσας (1)
• διακονεῖς (1)
• διακονικὴ (1)
• διακονοῦν (1)
• διακοπέντα (1)
• [διακοσίους] (1)
• διακόψεις (1)
• διακομιδὴ (1)
• διακονικὰ (1)
• διακονικῶς (1)
• διακόπτω (1)
• διάκορος (1)
• διάκουσον (1)
• διακομίζον (1)
• διακονῇς (1)
• διακονικὸν (1)
• διακονοῦσα (1)
• διακοπαὶ (1)
• διακοσιᾶν (1)
• διάκοψον? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.