Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

μαίνομαι?

Non-contract Verb; 이상동사 자동번역 Transliteration: mainomai

Principal Part: μαίνομαι μανοῦμαι ἐμηνάμην μέμηνα

Structure: μαίν (Stem) + ομαι (Ending)

Etym.: from Root ΜΑΝ

Sense

  1. I am mad, angry, I rage
  2. I am mad, raving, out of my mind

Conjugation

Present tense

Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μαίνομαι μαίνει, μαίνῃ μαίνεται
Dual μαίνεσθον μαίνεσθον
Plural μαινόμεθα μαίνεσθε μαίνονται
SubjunctiveSingular μαίνωμαι μαίνῃ μαίνηται
Dual μαίνησθον μαίνησθον
Plural μαινώμεθα μαίνησθε μαίνωνται
OptativeSingular μαινοίμην μαίνοιο μαίνοιτο
Dual μαίνοισθον μαινοίσθην
Plural μαινοίμεθα μαίνοισθε μαίνοιντο
ImperativeSingular μαίνου μαινέσθω
Dual μαίνεσθον μαινέσθων
Plural μαίνεσθε μαινέσθων, μαινέσθωσαν
Infinitive μαίνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
μαινομενος μαινομενου μαινομενη μαινομενης μαινομενον μαινομενου

Future tense

Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μανοῦμαι μανεῖ, μανῇ μανεῖται
Dual μανεῖσθον μανεῖσθον
Plural μανούμεθα μανεῖσθε μανοῦνται
OptativeSingular μανοίμην μανοῖο μανοῖτο
Dual μανοῖσθον μανοίσθην
Plural μανοίμεθα μανοῖσθε μανοῖντο
Infinitive μανεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
μανουμενος μανουμενου μανουμενη μανουμενης μανουμενον μανουμενου

Imperfect tense

Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐμαινόμην ἐμαίνου ἐμαίνετο
Dual ἐμαίνεσθον ἐμαινέσθην
Plural ἐμαινόμεθα ἐμαίνεσθε ἐμαίνοντο

Aorist tense

Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐμηνάμην ἐμήνω ἐμήνατο
Dual ἐμήνασθον ἐμηνάσθην
Plural ἐμηνάμεθα ἐμήνασθε ἐμήναντο
SubjunctiveSingular μήνωμαι μήνῃ μήνηται
Dual μήνησθον μήνησθον
Plural μηνώμεθα μήνησθε μήνωνται
OptativeSingular μηναίμην μήναιο μήναιτο
Dual μήναισθον μηναίσθην
Plural μηναίμεθα μήναισθε μήναιντο
ImperativeSingular μήναι μηνάσθω
Dual μήνασθον μηνάσθων
Plural μήνασθε μηνάσθων
Infinitive μήνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
μηναμενος μηναμενου μηναμενη μηναμενης μηναμενον μηναμενου

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μέμηνα μέμηνας μέμηνε(ν)
Dual μεμήνατον μεμήνατον
Plural μεμήναμεν μεμήνατε μεμήνασι(ν)
SubjunctiveSingular μεμήνω μεμήνῃς μεμήνῃ
Dual μεμήνητον μεμήνητον
Plural μεμήνωμεν μεμήνητε μεμήνωσι(ν)
OptativeSingular μεμήνοιμι μεμήνοις μεμήνοι
Dual μεμήνοιτον μεμηνοίτην
Plural μεμήνοιμεν μεμήνοιτε μεμήνοιεν
ImperativeSingular μέμηνε μεμηνέτω
Dual μεμήνετον μεμηνέτων
Plural μεμήνετε μεμηνόντων
Infinitive μεμηνέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
μεμηνως μεμηνοντος μεμηνυια μεμηνυιας μεμηνον μεμηνοντος

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὔ σοι Ἄρης ἐπάρηξε, καὶ εἰ δορὶ μαίνεται Ἄρης, οὐ φλόγες Ἡφαίστοιο, καὶ εἰ φλογὸς ἆσθμα λοχεύει. (Colluthus, Rape of Helen, book 198)
  • καὶ σὺ δὴ ᾧτινι μὲν τῶν τοῖς ὀρχησταῖς συνόντων κιναίδων ἐοίκας οὐκ ἂν εἴποιμι, ὅτι δὲ μανίαν ἐρρωμένην ἔτι καὶ νῦν μαίνεσθαι δοκεῖς ἅπασιν ἐπ ἐκείνῃ τῇ εἰκόνι, πάνυ σαφῶς οἶδα. (Lucian, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 22:1)
  • νυνὶ δὲ τὰ μὲν τῆς μανίας αὐτῷ τέλεον πέπαυται, τὰ δὲ τῆς ὀργῆς μᾶλλον ἐπιτείνεται, καὶ τὸ δεινότατον, τοῖς μὲν ἄλλοις ἅπασιν σωφρονεῖ, κατ ἐμοῦ δὲ τοῦ θεραπεύσαντος μόνου μαίνεται. (Lucian, Abdicatus, (no name) 1:4)
  • Ὅταν τοίνυν ὁρᾷς κἀκεῖνα, μήτε μαίνεσθαι ὑπολάβῃς αὐτοὺς μήτε εἴπῃς, ὡς οὐδεμιᾶς ἕνεκα αἰτίας ἀναγκαίας ταλαιπωροῦσι, μήτε τυράννου βιαζομένου μήτε πολεμίων διατιθέντων. (Lucian, Anacharsis, (no name) 38:6)
  • λέγω δὲ οὐχ ὡς διαπαντὸς αὐτοῦ ταῦτα ποιοῦντος οὐχ οὕτως μαίνομαι: (Dionysius of Halicarnassus, De Isocrate, chapter 3 1:4)
  • μάρτυρα γάρ σε παραστήσασθαι πρὸς τοὺς πολλοὺς ἐθέλω, ὅτι οὐκ ἀλόγως μαίνομαι: (Lucian, Nigrinus, Nigrinou Fiaosofia 6:5)
  • καὐτὴ γὰρ ἔγωγ, οὕτως ὀναίμην τῶν τέκνων, μισῶ τὸν ἄνδρ ἐκεῖνον, εἰ μὴ μαίνομαι. (Aristophanes, Thesmophoriazusae, Lyric-Scene, strophe 2 1:2)
  • εἰ δ ἐγώ, γνοὺς πρόσθεν οὐκ εὖ, μετετέθην εὐβουλίᾳ, μαίνομαι· (Euripides, Iphigenia in Aulis, episode, trochees 3:12)
  • ἀλλ οἶδ ἔγωγε τἄρρεν, εἰ μὴ μαίνομαι: (Aristophanes, Clouds, Lyric-Scene 1:2)

Synonyms

  1. I am mad

  2. I am mad

Related

명사

형용사

동사

감탄사

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION