Euripides, choral, antistrophe 1

ὁρμᾶται μόλις, ἀλλ ὅμως πιστόν <τι> τὸ θεῖον σθένος:? ἀπευθύνει δὲ βροτῶν τούς τ ἀγνωμοσύναν τιμῶν- τας καὶ μὴ τὰ θεῶν αὔξον- τας σὺν μαινομένᾳ δόξᾳ. κρυπτεύουσι δὲ ποικίλως δαρὸν χρόνου πόδα καὶ θηρῶσιν τὸν ἄσεπτον. οὐ γὰρ κρεῖσσόν ποτε τῶν νόμων γιγνώσκειν χρὴ καὶ μελετᾶν. κούφα γὰρ δαπάνα νομί- ζειν ἰσχὺν τόδ ἔχειν, ὅ τι ποτ ἄρα τὸ δαιμόνιον, τό τ ἐν χρόνῳ μακρῷ νόμιμον ἀεὶ φύσει τε πεφυκός. τί τὸ σοφόν· ἢ τί τὸ κάλλιον παρὰ θεῶν γέρας ἐν βροτοῖς ἢ χεῖρ ὑπὲρ κορυφᾶς τῶν ἐχθρῶν κρείσσω κατέχειν· ὅ τι καλὸν φίλον ἀεί.?