Hellas Alive Dictionary - δυστραπελος

Ancient Greek-English Dictionary

δυστράπελος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: δυστράπελος δυστράπελον

Structure: δυστραπελ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: tre/pw

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	δυστράπελος δυστραπέλου	δυστραπελώτερος δυστραπελωτέρου	δυστραπελώτατος δυστραπελωτάτου
Adverb	δυστραπέλως	δυστραπελώτερον	δυστραπελώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

καὶ πρᾶγμά γ’ ἠρώτα με δυστράπελον πάνυ, ἔχον δὲ πολλὰσ φροντίδων διεξόδουσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 744)
"ἔτι δὲ Δημόκριτοσ, εὐχόμενοσ εὐλόγχων εἰδώλων τυγχάνειν, δῆλοσ ἦν ἕτερα δυστράπελα καὶ μοχθηρὰσ γιγνώσκων ἔχοντα προαιρέσεισ τινὰσ καὶ ὁρμάσ. (Plutarch, De defectu oraculorum, section 17 1:1)
ἔστι δὲ καὶ ἡ εὐτραπελία μεσότησ, καὶ ὁ εὐτράπελοσ μέσοσ τοῦ ἀγροίκου καὶ δυστραπέλου καὶ τοῦ βωμολόχου. (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 3 135:1)
πᾷ πᾷ κεῖται ὁ δυστράπελοσ, δυσώνυμοσ Αἰάσ; (Sophocles, Ajax, choral, strophe 118)
ἐπισκοπῶ, ἔφη, ὦ ξένε, εἴ τι συμβαίνοι γίγνεσθαι, πῶσ κεῖται, ἔφη, τὰ ἐν τῇ νηί, ἢ εἴ τι ἀποστατεῖ ἢ εἰ δυστραπέλωσ τι σύγκειται. (Xenophon, Works on Socrates, , chapter 8 16:4)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기