Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

γιγνώσκω?

Non-contract Verb; Transliteration: gignōskō

Principal Part: γιγνώσκω γνώσομαι ἔγνων ἔγνωκα ἔγνωσμαι

Structure: γιγνώσκ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: γιγνώσκω 는 어근 ΓΝΩ의 반복으로 형성된 것, 참고: γνῶναι, γνωτός, 라틴어 gnosco 또한 마찬가지임.

Sense

  1. I am aware of; I perceive, observe, know, learn
  2. I know, understand
  3. I distinguish, discern
  4. (with genitive) I am aware of something
  5. (followed by relative clauses) I perceive that...

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular γιγνώσκω γιγνώσκεις γιγνώσκει
Dual γιγνώσκετον γιγνώσκετον
Plural γιγνώσκομεν γιγνώσκετε γιγνώσκουσι(ν)
SubjunctiveSingular γιγνώσκω γιγνώσκῃς γιγνώσκῃ
Dual γιγνώσκητον γιγνώσκητον
Plural γιγνώσκωμεν γιγνώσκητε γιγνώσκωσι(ν)
OptativeSingular γιγνώσκοιμι γιγνώσκοις γιγνώσκοι
Dual γιγνώσκοιτον γιγνωσκοίτην
Plural γιγνώσκοιμεν γιγνώσκοιτε γιγνώσκοιεν
ImperativeSingular γίγνωσκε γιγνωσκέτω
Dual γιγνώσκετον γιγνωσκέτων
Plural γιγνώσκετε γιγνωσκόντων, γιγνωσκέτωσαν
Infinitive γιγνώσκειν
Participle MasculineFeminineNeuter
γιγνωσκων γιγνωσκοντος γιγνωσκουσα γιγνωσκουσης γιγνωσκον γιγνωσκοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular γιγνώσκομαι γιγνώσκει, γιγνώσκῃ γιγνώσκεται
Dual γιγνώσκεσθον γιγνώσκεσθον
Plural γιγνωσκόμεθα γιγνώσκεσθε γιγνώσκονται
SubjunctiveSingular γιγνώσκωμαι γιγνώσκῃ γιγνώσκηται
Dual γιγνώσκησθον γιγνώσκησθον
Plural γιγνωσκώμεθα γιγνώσκησθε γιγνώσκωνται
OptativeSingular γιγνωσκοίμην γιγνώσκοιο γιγνώσκοιτο
Dual γιγνώσκοισθον γιγνωσκοίσθην
Plural γιγνωσκοίμεθα γιγνώσκοισθε γιγνώσκοιντο
ImperativeSingular γιγνώσκου γιγνωσκέσθω
Dual γιγνώσκεσθον γιγνωσκέσθων
Plural γιγνώσκεσθε γιγνωσκέσθων, γιγνωσκέσθωσαν
Infinitive γιγνώσκεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
γιγνωσκομενος γιγνωσκομενου γιγνωσκομενη γιγνωσκομενης γιγνωσκομενον γιγνωσκομενου

Future tense

Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular γνώσομαι γνώσει, γνώσῃ γνώσεται
Dual γνώσεσθον γνώσεσθον
Plural γνωσόμεθα γνώσεσθε γνώσονται
OptativeSingular γνωσοίμην γνώσοιο γνώσοιτο
Dual γνώσοισθον γνωσοίσθην
Plural γνωσοίμεθα γνώσοισθε γνώσοιντο
Infinitive γνώσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
γνωσομενος γνωσομενου γνωσομενη γνωσομενης γνωσομενον γνωσομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular γνωσθήσομαι γνωσθήσῃ γνωσθήσεται
Dual γνωσθήσεσθον γνωσθήσεσθον
Plural γνωσθησόμεθα γνωσθήσεσθε γνωσθήσονται
OptativeSingular γνωσθησοίμην γνωσθήσοιο γνωσθήσοιτο
Dual γνωσθήσοισθον γνωσθησοίσθην
Plural γνωσθησοίμεθα γνωσθήσοισθε γνωσθήσοιντο
Infinitive γνωσθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
γνωσθησομενος γνωσθησομενου γνωσθησομενη γνωσθησομενης γνωσθησομενον γνωσθησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐγίγνωσκον ἐγίγνωσκες ἐγίγνωσκε(ν)
Dual ἐγιγνώσκετον ἐγιγνωσκέτην
Plural ἐγιγνώσκομεν ἐγιγνώσκετε ἐγίγνωσκον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐγιγνωσκόμην ἐγιγνώσκου ἐγιγνώσκετο
Dual ἐγιγνώσκεσθον ἐγιγνωσκέσθην
Plural ἐγιγνωσκόμεθα ἐγιγνώσκεσθε ἐγιγνώσκοντο

Aorist tense

Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐγνώσω ἐγνώσατο
Dual ἐγνώσασθον ἐγνωσάσθην
Plural ἐγνωσάμεθα ἐγνώσασθε ἐγνώσαντο
SubjunctiveSingular γνώσωμαι γνώσῃ γνώσηται
Dual γνώσησθον γνώσησθον
Plural γνωσώμεθα γνώσησθε γνώσωνται
ImperativeSingular γνώσαι γνωσάσθω
Dual γνώσασθον γνωσάσθων
Plural γνώσασθε γνωσάσθων
Infinitive γνώσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
γνωσαμενος γνωσαμενου γνωσαμενη γνωσαμενης γνωσαμενον γνωσαμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐγνώσθην ἐγνώσθης ἐγνώσθη
Dual ἐγνώσθητον ἐγνωσθήτην
Plural ἐγνώσθημεν ἐγνώσθητε ἐγνώσθησαν
SubjunctiveSingular γνώσθω γνώσθῃς γνώσθῃ
Dual γνώσθητον γνώσθητον
Plural γνώσθωμεν γνώσθητε γνώσθωσι(ν)
OptativeSingular γνωσθείην γνωσθείης γνωσθείη
Dual γνωσθείητον γνωσθειήτην
Plural γνωσθείημεν γνωσθείητε γνωσθείησαν
ImperativeSingular γνώσθητι γνωσθήτω
Dual γνώσθητον γνωσθήτων
Plural γνώσθητε γνωσθέντων
Infinitive γνωσθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
γνωσθεις γνωσθεντος γνωσθεισα γνωσθεισης γνωσθεν γνωσθεντος

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἔγνων ἔγνως ἔγνω
Dual ἔγνωτον ἐγνώτην
Plural ἔγνωμεν ἔγνωτε ἔγνωσαν
SubjunctiveSingular γνῶ γνῷς γνῷ
Dual γνῶτον γνῶτον
Plural γνῶμεν γνῶτε γνῶσι(ν)
OptativeSingular γνοίην γνοίης γνοίη
Dual γνοίητον γνοιήτην
Plural γνοίημεν γνοίητε γνοίησαν
ImperativeSingular γνῶθι γνώτω
Dual γνώτον γνώτων
Plural γνώτε γνόντω
Infinitive γνώναι
Participle MasculineFeminineNeuter
γνους γνοντος γνουσα γνουσης γνον γνοντος

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἔγνωκα ἔγνωκας ἔγνωκε(ν)
Dual ἐγνώκατον ἐγνώκατον
Plural ἐγνώκαμεν ἐγνώκατε ἐγνώκασι(ν)
SubjunctiveSingular ἐγνώκω ἐγνώκῃς ἐγνώκῃ
Dual ἐγνώκητον ἐγνώκητον
Plural ἐγνώκωμεν ἐγνώκητε ἐγνώκωσι(ν)
OptativeSingular ἐγνώκοιμι ἐγνώκοις ἐγνώκοι
Dual ἐγνώκοιτον ἐγνωκοίτην
Plural ἐγνώκοιμεν ἐγνώκοιτε ἐγνώκοιεν
ImperativeSingular ἔγνωκε ἐγνωκέτω
Dual ἐγνώκετον ἐγνωκέτων
Plural ἐγνώκετε ἐγνωκόντων
Infinitive ἐγνωκέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐγνωκως ἐγνωκοντος ἐγνωκυια ἐγνωκυιας ἐγνωκον ἐγνωκοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἔγνωσμαι ἔγνωσαι ἔγνωσται
Dual ἔγνωσθον ἔγνωσθον
Plural ἐγνώσμεθα ἔγνωσθε ἐγνώσαται
ImperativeSingular ἔγνωσο ἐγνώσθω
Dual ἔγνωσθον ἐγνώσθων
Plural ἔγνωσθε ἐγνώσθων
Infinitive ἔγνωσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐγνωσμενος ἐγνωσμενου ἐγνωσμενη ἐγνωσμενης ἐγνωσμενον ἐγνωσμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καταβὰς οὖν ὄψομαι, εἰ κατὰ τὴν κραυγὴν αὐτῶν τὴν ἐρχομένην πρός με συντελοῦνται, εἰ δὲ μή, ἵνα γνῶ. (Septuagint, Liber Genesis 18:21)
  • εἶπε δὲ αὐτῷ Μωυσῆς. ὡς ἂν ἐξέλθω τὴν πόλιν, ἐκπετάσω τὰς χεῖράς μου πρὸς τὸν Κύριον, καὶ αἱ φωναὶ παύσονται, καὶ ἡ χάλαζα καὶ ὁ ὑετὸς οὐκ ἔσται ἔτι, ἵνα γνῷς ὅτι τοῦ Κυρίου ἡ γῆ. (Septuagint, Liber Exodus 9:29)
  • ἐὰν δέ τις δῷ τῷ πλησίον ὑποζύγιον ἢ μόσχον ἢ πρόβατον ἢ πᾶν κτῆνος φυλάξαι, καὶ συντριβῇ ἢ τελευτήσῃ ἢ αἰχμάλωτον γένηται, καὶ μηδεὶς γνῷ, (Septuagint, Liber Exodus 22:10)
  • καὶ σὺ σύνταξον τοῖς υἱοῖς Ἰσραὴλ λέγων. ὁρᾶτε, καὶ τὰ σάββατά μου φυλάξεσθε. σημεῖόν ἐστι παῤ ἐμοὶ καὶ ἐν ἐμοὶ εἰς τὰς γενεὰς ὑμῶν, ἵνα γνῶτε ὅτι ἐγὼ Κύριος ὁ ἁγιάζων ὑμᾶς. (Septuagint, Liber Exodus 31:13)
  • εἰ οὖν εὕρηκα χάριν ἐναντίον σου, ἐμφάνισόν μοι σεαυτὸν γνωστῶς, ἵνα ἴδω σε, ὅπως ἂν ὦ εὑρηκὼς χάριν ἐναντίον σου, καὶ ἵνα γνῶ ὅτι λαός σου τὸ ἔθνος τὸ μέγα τοῦτο. (Septuagint, Liber Exodus 33:13)
  • δυοῖν γὰρ θατέρου πάντως οὐκ ἂν ἁμάρτοιμεν, ἢ σὲ βεβαίως πεισθῆναι ἐκχέαντα ὁπόσα οἰεί ἀντιλεκτέα εἶναι ἢ ἐμὲ ἀναδιδαχθῆναι ὡς οὐκ ὀρθῶς γιγνώσκω περὶ αὐτῶν. (Lucian, Anacharsis, (no name) 17:3)
  • κατ εὐφρόνην ἀμβλῶπες αὐγαὶ κοὔ σε γιγνώσκω τορῶς. (Euripides, Rhesus, episode, lyric 1:2)
  • κακὸν κυρεῖν τι Θρῃκίῳ στρατεύματι ἐοίκεν, οἱᾶ τοῦδε γιγνώσκω κλύων. (Euripides, Rhesus, episode, lyric 1:1)
  • νῦν δὲ γιγνώσκω σε δή. (Euripides, episode30)
  • γιγνώσκω γὰρ ἥττων ὢν πολὺ ὑμῶν: (Aristophanes, Plutus, Episode 2:53)

Synonyms

  1. I am aware of

  2. I know

  3. I distinguish

  4. I am aware of something

  5. I perceive that

Related

명사

형용사

동사

부사

감탄사

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION