Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

βουλεύω?

Non-contract Verb; Transliteration: bouleuō

Principal Part: βουλεύω βουλεύσω ἐβούλευσα βεβούλευκα βεβούλευμαι

Structure: βουλεύ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: βουλή

Sense

  1. to take counsel, deliberate, concert measures, (in past tenses) to determine or resolve after deliberation, (absolute)
  2. (with accusative of object) to deliberate on, plan, devise
  3. (with infinitive) to take counsel, to resolve to do

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular βουλεύω βουλεύεις βουλεύει
Dual βουλεύετον βουλεύετον
Plural βουλεύομεν βουλεύετε βουλεύουσι(ν)
SubjunctiveSingular βουλεύω βουλεύῃς βουλεύῃ
Dual βουλεύητον βουλεύητον
Plural βουλεύωμεν βουλεύητε βουλεύωσι(ν)
OptativeSingular βουλεύοιμι βουλεύοις βουλεύοι
Dual βουλεύοιτον βουλευοίτην
Plural βουλεύοιμεν βουλεύοιτε βουλεύοιεν
ImperativeSingular βούλευε βουλευέτω
Dual βουλεύετον βουλευέτων
Plural βουλεύετε βουλευόντων, βουλευέτωσαν
Infinitive βουλεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
βουλευων βουλευοντος βουλευουσα βουλευουσης βουλευον βουλευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular βουλεύομαι βουλεύει, βουλεύῃ βουλεύεται
Dual βουλεύεσθον βουλεύεσθον
Plural βουλευόμεθα βουλεύεσθε βουλεύονται
SubjunctiveSingular βουλεύωμαι βουλεύῃ βουλεύηται
Dual βουλεύησθον βουλεύησθον
Plural βουλευώμεθα βουλεύησθε βουλεύωνται
OptativeSingular βουλευοίμην βουλεύοιο βουλεύοιτο
Dual βουλεύοισθον βουλευοίσθην
Plural βουλευοίμεθα βουλεύοισθε βουλεύοιντο
ImperativeSingular βουλεύου βουλευέσθω
Dual βουλεύεσθον βουλευέσθων
Plural βουλεύεσθε βουλευέσθων, βουλευέσθωσαν
Infinitive βουλεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
βουλευομενος βουλευομενου βουλευομενη βουλευομενης βουλευομενον βουλευομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular βουλεύσω βουλεύσεις βουλεύσει
Dual βουλεύσετον βουλεύσετον
Plural βουλεύσομεν βουλεύσετε βουλεύσουσι(ν)
OptativeSingular βουλεύσοιμι βουλεύσοις βουλεύσοι
Dual βουλεύσοιτον βουλευσοίτην
Plural βουλεύσοιμεν βουλεύσοιτε βουλεύσοιεν
Infinitive βουλεύσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
βουλευσων βουλευσοντος βουλευσουσα βουλευσουσης βουλευσον βουλευσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular βουλεύσομαι βουλεύσει, βουλεύσῃ βουλεύσεται
Dual βουλεύσεσθον βουλεύσεσθον
Plural βουλευσόμεθα βουλεύσεσθε βουλεύσονται
OptativeSingular βουλευσοίμην βουλεύσοιο βουλεύσοιτο
Dual βουλεύσοισθον βουλευσοίσθην
Plural βουλευσοίμεθα βουλεύσοισθε βουλεύσοιντο
Infinitive βουλεύσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
βουλευσομενος βουλευσομενου βουλευσομενη βουλευσομενης βουλευσομενον βουλευσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐβούλευον ἐβούλευες ἐβούλευε(ν)
Dual ἐβουλεύετον ἐβουλευέτην
Plural ἐβουλεύομεν ἐβουλεύετε ἐβούλευον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐβουλευόμην ἐβουλεύου ἐβουλεύετο
Dual ἐβουλεύεσθον ἐβουλευέσθην
Plural ἐβουλευόμεθα ἐβουλεύεσθε ἐβουλεύοντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐβούλευσα ἐβούλευσας ἐβούλευσε(ν)
Dual ἐβουλεύσατον ἐβουλευσάτην
Plural ἐβουλεύσαμεν ἐβουλεύσατε ἐβούλευσαν
SubjunctiveSingular βουλεύσω βουλεύσῃς βουλεύσῃ
Dual βουλεύσητον βουλεύσητον
Plural βουλεύσωμεν βουλεύσητε βουλεύσωσι(ν)
OptativeSingular βουλεύσαιμι βουλεύσαις βουλεύσαι
Dual βουλεύσαιτον βουλευσαίτην
Plural βουλεύσαιμεν βουλεύσαιτε βουλεύσαιεν
ImperativeSingular βούλευσον βουλευσάτω
Dual βουλεύσατον βουλευσάτων
Plural βουλεύσατε βουλευσάντων
Infinitive βουλεύσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
βουλευσας βουλευσαντος βουλευσασα βουλευσασης βουλευσαν βουλευσαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐβουλευσάμην ἐβουλεύσω ἐβουλεύσατο
Dual ἐβουλεύσασθον ἐβουλευσάσθην
Plural ἐβουλευσάμεθα ἐβουλεύσασθε ἐβουλεύσαντο
SubjunctiveSingular βουλεύσωμαι βουλεύσῃ βουλεύσηται
Dual βουλεύσησθον βουλεύσησθον
Plural βουλευσώμεθα βουλεύσησθε βουλεύσωνται
OptativeSingular βουλευσαίμην βουλεύσαιο βουλεύσαιτο
Dual βουλεύσαισθον βουλευσαίσθην
Plural βουλευσαίμεθα βουλεύσαισθε βουλεύσαιντο
ImperativeSingular βούλευσαι βουλευσάσθω
Dual βουλεύσασθον βουλευσάσθων
Plural βουλεύσασθε βουλευσάσθων
Infinitive βουλεύσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
βουλευσαμενος βουλευσαμενου βουλευσαμενη βουλευσαμενης βουλευσαμενον βουλευσαμενου

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular βεβούλευκα βεβούλευκας βεβούλευκε(ν)
Dual βεβουλεύκατον βεβουλεύκατον
Plural βεβουλεύκαμεν βεβουλεύκατε βεβουλεύκασι(ν)
SubjunctiveSingular βεβουλεύκω βεβουλεύκῃς βεβουλεύκῃ
Dual βεβουλεύκητον βεβουλεύκητον
Plural βεβουλεύκωμεν βεβουλεύκητε βεβουλεύκωσι(ν)
OptativeSingular βεβουλεύκοιμι βεβουλεύκοις βεβουλεύκοι
Dual βεβουλεύκοιτον βεβουλευκοίτην
Plural βεβουλεύκοιμεν βεβουλεύκοιτε βεβουλεύκοιεν
ImperativeSingular βεβούλευκε βεβουλευκέτω
Dual βεβουλεύκετον βεβουλευκέτων
Plural βεβουλεύκετε βεβουλευκόντων
Infinitive βεβουλευκέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
βεβουλευκως βεβουλευκοντος βεβουλευκυια βεβουλευκυιας βεβουλευκον βεβουλευκοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular βεβούλευμαι βεβούλευσαι βεβούλευται
Dual βεβούλευσθον βεβούλευσθον
Plural βεβουλεύμεθα βεβούλευσθε βεβούλευνται
ImperativeSingular βεβούλευσο βεβουλεύσθω
Dual βεβούλευσθον βεβουλεύσθων
Plural βεβούλευσθε βεβουλεύσθων
Infinitive βεβούλευσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
βεβουλευμενος βεβουλευμενου βεβουλευμενη βεβουλευμενης βεβουλευμενον βεβουλευμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ ἀπήγγειλεν ὁ βασιλεὺς τοῖς πρεσβυτέροις, οἳ ἦσαν παρεστῶτες ἐνώπιον Σαλωμὼν τοῦ πατρὸς αὐτοῦ ἔτι ζῶντος αὐτοῦ λέγων. πῶς ὑμεῖς βουλεύεσθε καὶ ἀποκριθῶ τῷ λαῷ τούτῳ λόγον; (Septuagint, Liber I Regum 12:7)
  • καὶ συνήγαγεν ὁ βασιλεὺς Ροβοὰμ τοὺς πρεσβυτέρους τοὺς ἑστηκότας ἐναντίον τοῦ Σαλωμὼν τοῦ πατρὸς αὐτοῦ ἐν τῷ ζῆν αὐτὸν λέγων. πῶς ὑμεῖς βουλεύεσθε τοῦ ἀποκριθῆναι τῷ λαῷ τούτῳ λόγον; (Septuagint, Liber II Paralipomenon 10:6)
  • καὶ εἶπεν αὐτοῖς. τί ὑμεῖς βουλεύεσθε καὶ ἀποκριθήσομαι λόγον τῷ λαῷ τούτῳ, οἳ ἐλάλησαν πρός με λέγοντες. ἄνες ἀπὸ τοῦ ζυγοῦ, οὗ ἔδωκεν ὁ πατήρ σου ἐφ ἡμᾶς; (Septuagint, Liber II Paralipomenon 10:9)
  • ἐὰν δὲ μετὰ τοὺς λόγους τούτους βουλεύσωνται οὗτοι καὶ οὗτοι προσθεῖναι ἢ ἀφελεῖν, ποιήσονται ἐξ αἱρέσεως αὐτῶν, καὶ ὃ ἐὰν προσθῶσιν ἢ ἀφέλωσιν, ἔσται κύρια. (Septuagint, Liber Maccabees I 8:30)
  • καὶ ἐν τοῖς χείλεσιν αὐτοῦ γλυκανεῖ ὁ ἐχθρὸς καὶ ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ βουλεύσεται ἀνατρέψαι σε εἰς βόθρον. ἐν ὀφθαλμοῖς αὐτοῦ δακρύσει ὁ ἐχθρός, καὶ ἐὰν εὕρῃ καιρόν, οὐκ ἐμπλησθήσεται ἀφ᾿ αἵματος. (Septuagint, Liber Sirach 12:16)
  • τὸ μήτ ἄναρχον μήτε δεσποτούμενον ἀστοῖς περιστέλλουσι βουλεύω σέβειν, καὶ μὴ τὸ δεινὸν πᾶν πόλεως ἔξω βαλεῖν. (Aeschylus, Eumenides, episode 8:1)

Synonyms

  1. to deliberate on

  2. to take counsel

Related

명사

형용사

동사

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION