Euripides, Rhesus, episode, antistrophe 1 3:

καὶ τοῦδ’, Ἀθάνα, παντὸσ αἰτία μόρου, ‐ οὐδὲν δ’ Ὀδυσσεὺσ οὐδ’ ὁ Τυδέωσ τόκοσ ἔδρασε δράσασ ‐ μὴ δόκει λεληθέναι. καίτοι πόλιν σὴν σύγγονοι πρεσβεύομεν Μοῦσαι μάλιστα κἀπιχρώμεθα χθονί, μυστηρίων τε τῶν ἀπορρήτων φανὰσ ἔδειξεν Ὀρφεύσ, αὐτανέψιοσ νεκροῦ τοῦδ’ ὃν κατακτείνεισ σύ· Μουσαῖόν τε, σὸν σεμνὸν πολίτην κἀπὶ πλεῖστον ἄνδρ’ ἕνα ἐλθόντα, Φοῖβοσ σύγγονοί τ’ ἠσκήσαμεν. καὶ τῶνδε μισθὸν παῖδ’ ἔχουσ’ ἐν ἀγκάλαισ θρηνῶ· σοφιστὴν δ’ ἄλλον οὐκ ἐπάξομαι. μάτην ἄρ’ ἡμᾶσ Θρῄκιοσ τροχηλάτησ ἐδέννασ’, Ἕκτορ, τῷδε βουλεῦσαι φόνον.