Euripides, Rhesus, episode, antistrophe 1

(에우리피데스, Rhesus, episode, antistrophe 1)

ἰὼ ἰώ, μετὰ σέ, ναί, μετὰ σέ, ὦ πολίοχον κράτοσ, τότ’ ἄρ’ ἔμολον, ὅτε σοι ἄγγελοσ ἦλθον ἀμφὶ ναῦσ πύρ’ αἴθειν· ἐπεὶ ἄγρυπνον ὄμμ’ ἐν εὐφρόνῃ οὔτ’ ἐκοίμισ’ οὔτ’ ἔβριξ’, οὐ τὰσ Σιμοεντιάδασ πηγάσ· μή μοι κότον, ὦ ἄνα, θῇσ· ἀναίτιοσ γὰρ . . . ἔγωγε πάντων. εἰ δὲ χρόνῳ παράκαιρον ἔργον ἢ λόγον πύθῃ, κατά με γᾶσ ζῶντα πόρευσον· οὐ παραιτοῦμαι. τί τοῖσδ’ ἀπειλεῖσ βάρβαρόσ τε βαρβάρου γνώμην ὑφαιρῇ τὴν ἐμήν, πλέκων λόγουσ; σὺ ταῦτ’ ἔδρασασ· οὐδέν’ ἂν δεξαίμεθα οὔθ’ οἱ θανόντεσ οὔτ’ ἂν οἱ τετρωμένοι ἄλλον· μακροῦ γε δεῖ σε καὶ σοφοῦ λόγου, ὅτῳ με πείσεισ μὴ φίλουσ κατακτανεῖν, ἵππων ἐρασθείσ, ὧν ἕκατι συμμάχουσ τοὺσ σοὺσ φονεύεισ, πόλλ’ ἐπισκήπτων μολεῖν. ἦλθον, τεθνᾶσιν· εὐπρεπέστερον Πάρισ ξενίαν κατῄσχυν’ ἢ σὺ συμμάχουσ κτανών. μὴ γάρ τι λέξῃσ ὥσ τισ Ἀργείων μολὼν διώλεσ’ ἡμᾶσ· τίσ δ’ ὑπερβαλὼν λόχουσ Τρώων ἐφ’ ἡμᾶσ ἦλθεν, ὥστε καὶ λαθεῖν; σὺ πρόσθεν ἡμῶν ἧσο καὶ Φρυγῶν στρατόσ. τίσ οὖν τέτρωται, τίσ τέθνηκε συμμάχων τῶν σῶν, μολόντων ὧν σὺ πολεμίων λέγεισ; ἡμεῖσ δ’ ἑκὰσ τετρώμεθ’, οἳ δὲ μειζόνωσ παθόντεσ οὐχ ὁρῶσιν ἡλίου φάοσ. ἁπλῶσ δ’ Ἀχαιῶν οὐδέν’ αἰτιώμεθα. τίσ δ’ ἂν χαμεύνασ πολεμίων κατ’ εὐφρόνην Ῥήσου μολὼν ἐξηῦρεν, εἰ μή τισ θεῶν ἔφραζε τοῖσ κτανοῦσιν; οὐδ’ ἀφιγμένον τὸ πάμπαν ᾖσαν· ἀλλὰ μηχανᾷ τάδε. χρόνον μὲν ἤδη συμμάχοισι χρώμεθα ὅσονπερ ἐν γῇ τῇδ’ Ἀχαιικὸσ λεώσ, κοὐδὲν πρὸσ αὐτῶν οἶδα πλημμελὲσ κλύων· ἐν σοὶ δ’ ἂν ἀρχοίμεσθα. μή μ’ ἔρωσ ἕλοι τοιοῦτοσ ἵππων ὥστ’ ἀποκτείνειν φίλουσ. καὶ ταῦτ’ Ὀδυσσεύσ· τίσ γὰρ ἄλλοσ ἄν ποτε ἔδρασεν ἢ ’βούλευσεν Ἀργείων ἀνήρ; δέδοικα δ’ αὐτὸν καί τί μου θράσσει φρένασ, μὴ καὶ Δόλωνα συντυχὼν κατακτάνῃ· χρόνον γὰρ ἤδη φροῦδοσ ὢν οὐ φαίνεται. οὐκ οἶδα τοὺσ σοὺσ οὓσ λέγεισ Ὀδυσσέασ· ἡμεῖσ δ’ ὑπ’ ἐχθρῶν οὐδενὸσ πεπλήγμεθα. σὺ δ’ οὖν νόμιζε ταῦτ’, ἐπείπερ σοι δοκεῖ. ὦ γαῖα πατρίσ, πῶσ ἂν ἐνθάνοιμί σοι; μὴ θνῇσχ’· ἅλισ γὰρ τῶν τεθνηκότων ὄχλοσ. ποῖ δὴ τράπωμαι δεσποτῶν μονούμενοσ; οἶκόσ σε κεύθων οὑμὸσ ἐξιάσεται. καὶ πῶσ με κηδεύσουσιν αὐθεντῶν χέρεσ; ὅδ’ αὖ τὸν αὐτὸν μῦθον οὐ λήξει λέγων. ὄλοιθ’ ὁ δράσασ. οὐ γὰρ ἐσ σὲ τείνεται γλῶσσ’, ὡσ σὺ κομπεῖσ· ἡ Δίκη δ’ ἐπίσταται. λάζυσθ’· ἄγοντεσ <δ’> αὐτὸν ἐσ δόμουσ ἐμούσ, οὕτωσ ὅπωσ ἂν μὴ ’γκαλῇ πορσύνετε· ὑμᾶσ δ’ ἰόντασ τοῖσιν ἐν τείχει χρεὼν Πριάμῳ τε καὶ γέρουσι σημῆναι νεκροὺσ θάπτειν κελεύθου λεωφόρου πρὸσ ἐκτροπάσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION