ψεύδομαι
Non-contract Verb;
이상동사
Transliteration:
Principal Part:
ψεύδομαι
Structure:
ψεύδ
(Stem)
+
ομαι
(Ending)
Conjugation
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- καὶ ἀπέστειλα πρὸσ αὐτὸν λέγων. οὐκ ἐγενήθη ὡσ οἱ λόγοι οὗτοι, ὡσ σὺ λέγεισ, ὅτι ἀπὸ καρδίασ σου σὺ ψεύδῃ αὐτούσ. (Septuagint, Liber Nehemiae 6:8)
- μάρτυσ πιστὸσ οὐ ψεύδεται, ἐκκαίει δὲ ψευδῆ μάρτυσ ἄδικοσ. (Septuagint, Liber Proverbiorum 14:5)
- μὴ θέλε ψεύδεσθαι πᾶν ψεῦδοσ, ὁ γὰρ ἐνδελεχισμὸσ αὐτοῦ οὐκ εἰσ ἀγαθόν. (Septuagint, Liber Sirach 7:13)
- ἔστι δὲ τῆσ ἀδικίασ τὸ παραβαίνειν τὰ πάτρια ἔθη καὶ τὰ νόμιμα, καὶ τὸ ἀπειθεῖν τοῖσ νόμοισ καὶ τοῖσ ἄρχουσι, τὸ ψεύδεσθαι, τὸ ἐπιορκεῖν, τὸ παραβαίνειν τὰσ ὁμολογίασ καὶ τὰσ πίστεισ. (Aristotle, Virtues and Vices 37:2)
- "εἰ δὲ μὴ ψεύδονται οἱ περὶ αὐτοῦ λέγοντεσ, καὶ μοιχὸσ ἑάλω ποτέ, ὡσ ὁ ἄξων φησίν, ἄρθρα ἐν ἄρθροισ ἔχων. (Lucian, Eunuchus, (no name) 10:2)
- "ἀνάκριναι δ’ αὐτόσ, ἔφην, οὐ ψεύδομαι" . (Flavius Josephus, 353:2)
- διόπερ καὶ αὐτὸσ ὑπὸ κενοδοξίασ ἀπολιπεῖν τι σπουδάσασ τοῖσ μεθ’ ἡμᾶσ, ἵνα μὴ μόνοσ ἄμοιροσ ὦ τῆσ ἐν τῷ μυθολογεῖν ἐλευθερίασ, ἐπεὶ μηδὲν ἀληθὲσ ἱστορεῖν εἶχον ‐ οὐδὲν γὰρ ἐπεπόνθειν ἀξιόλογον ‐ ἐπὶ τὸ ψεῦδοσ ἐτραπόμην πολὺ τῶν ἄλλων εὐγνωμονέστερον κἂν ἓν γὰρ δὴ τοῦτο ἀληθεύσω λέγων ὅτι ψεύδομαι. (Lucian, Verae Historiae, book 1 4:3)
- καὶ ἐάν τισ ἐλέγξῃ με ὅτι ψεύδομαι, χρήσασθέ μοι ὅ τι βούλεσθε. (Andocides, Speeches, 51:2)
- νῦν γὰρ ἐμὲ μὲν λόγον δεῖ δοῦναι τῶν ἐμοὶ πεπραγμένων μετὰ τῆσ ἀληθείασ, αὐτῶν παρόντων οἵπερ ἥμαρτον καὶ ἔφυγον ταῦτα ποιήσαντεσ, ἴσασι δὲ ἄριστα εἴτε ψεύδομαι εἴτε ἀληθῆ λέγω, ἔξεστι δὲ αὐτοῖσ ἐλέγχειν με ἐν τῷ ἐμῷ λόγῳ· (Andocides, Speeches, 96:1)
- ἀλλὰ τῶν ἐν ἀνθρώποισ ἁπάντων ἡγησάμενοσ δεινότατον εἶναι ἀδικεῖσθαι μὲν αὐτόσ, ἕτερον δ’ ὑπὲρ ἐμοῦ τοῦ ἀδικουμένου τοὔνομα παρέχειν, καὶ εἶναι ἄν τι τούτοισ τοῦτο τεκμήριον, ὁπότε ἐγὼ λέγοιμι τὴν ἔχθραν πρὸσ ὑμᾶσ, ὡσ ψεύδομαι οὐ γὰρ ἄν ποτε ἕτερον ἀπογράψαι, εἴπερ ἐγὼ αὐτὸσ ἠδικούμην, διὰ μὲν ταῦτα ἀπέγραψα. (Demosthenes, Speeches 51-61, 3:2)
Derived
- ἀποψεύδομαι (to be quite cheated of)
- διαψεύδω (to deceive utterly, to be deceived, mistaken)
- ἐπιψεύδομαι (to lie still more, to attribute falsehood to, to falsify)
- καταψεύδομαι (to tell lies against, speak falsely of, to allege falsely against)
- ψεύδω (to cheat by lies, beguile, to be cheated)