Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ ταῦθ’ ὅτι οὐ ψεύδομαι, ἐγὼ μέν, ὡσ κατέλιπεν αὐτῷ ὁ πατήρ, μαρτυρίασ παρέξομαι, οὗτοσ δέ, εἰ μή φησι πεπρακέναι, τὰ σώματα τῶν οἰκετῶν ἐμφανῆ παρασχέτω.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 993)
καὶ ἐάν τισ ἐλέγξῃ με ὅτι ψεύδομαι, χρήσασθέ μοι ὅ τι βούλεσθε.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 51:2)
νῦν γὰρ ἐμὲ μὲν λόγον δεῖ δοῦναι τῶν ἐμοὶ πεπραγμένων μετὰ τῆσ ἀληθείασ, αὐτῶν παρόντων οἵπερ ἥμαρτον καὶ ἔφυγον ταῦτα ποιήσαντεσ, ἴσασι δὲ ἄριστα εἴτε ψεύδομαι εἴτε ἀληθῆ λέγω, ἔξεστι δὲ αὐτοῖσ ἐλέγχειν με ἐν τῷ ἐμῷ λόγῳ·
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 96:1)
ὅτι δ’ οὐ ψεύδομαι, τοῦτο καὶ σοὶ συνδοκεῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 37:7)
εἰ μὲν γάρ τισ ἔχει με ἐπιδεῖξαι ὡσ ψεύδομαι, ἀναστὰσ ἐν τῷ ἐμῷ ὕδατι ἐξελεγξάτω, ὅ τι ἂν μὴ φῇ με ἀληθῆ λέγειν πρὸσ ὑμᾶσ·
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Πολυκλέα περὶ τοῦ Ἐπιτριηραρχήματος 3:3)
Μαρτυρίαι ὅτι μὲν τοίνυν οὐ ψεύδομαι πρὸσ ὑμᾶσ περὶ ὧν εἶπον, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, τῶν μαρτυριῶν ἀναγιγνωσκομένων ἀκηκόατε.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Πολυκλέα περὶ τοῦ Ἐπιτριηραρχήματος 13:2)
Μαρτυρίαι ὅτι μὲν τοίνυν οὐ ψεύδομαι πρὸσ ὑμᾶσ περὶ ὧν εἶπον, τῶν μαρτυριῶν ἀναγιγνωσκομένων ἀκηκόατε.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Τιμόθεον ὑπὲρ Χρέως 38:2)
καίτοι καλὸν ἦν αὐτῷ, εἰ τῶν ἄλλων λημμάτων τοῦ ἀργυρίου μάρτυρασ μὴ εἶχεν παρασχέσθαι, τοῦτό γε ἐξελέγξαι ἐκ τοῦ Αἰσχρίωνοσ, ὡσ οὐκ ἐλήφθησαν αἱ φιάλαι οὐδ’ ἡ μνᾶ τοῦ ἀργυρίου, οὐδὲ ἐπέμφθη ὁ Αἰσχρίων ὑπὸ τούτου ὡσ τὸν πατέρα τὸν ἐμόν, καὶ τεκμηρίῳ τούτῳ καταχρήσασθαι πρὸσ ὑμᾶσ ὅτι ἐγὼ καὶ τἄλλα ψεύδομαι περὶ ὧν ἐγκαλῶ αὐτῷ, ὅπου γε ὅν φημι λαβεῖν οἰκέτην ὄντα τούτου τὰσ φιάλασ καὶ τὴν μνᾶν τοῦ ἀργυρίου, οὗτοσ βασανιζόμενοσ οὐ φαίνεται λαβών.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Τιμόθεον ὑπὲρ Χρέως 69:1)
ἀλλὰ τῶν ἐν ἀνθρώποισ ἁπάντων ἡγησάμενοσ δεινότατον εἶναι ἀδικεῖσθαι μὲν αὐτόσ, ἕτερον δ’ ὑπὲρ ἐμοῦ τοῦ ἀδικουμένου τοὔνομα παρέχειν, καὶ εἶναι ἄν τι τούτοισ τοῦτο τεκμήριον, ὁπότε ἐγὼ λέγοιμι τὴν ἔχθραν πρὸσ ὑμᾶσ, ὡσ ψεύδομαι οὐ γὰρ ἄν ποτε ἕτερον ἀπογράψαι, εἴπερ ἐγὼ αὐτὸσ ἠδικούμην, διὰ μὲν ταῦτα ἀπέγραψα.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Πρὸσ Νικόστρατον Περὶ Ἀνδραπόδων Ἀπογραφῆσ Ἀρεθουσίου 3:2)
καὶ λέγω μὲν ἅπερ ἤκουσα τῆσ μητρόσ, οὕτω μοι πόλλ’ ἀγαθὰ γένοιτο, εἰ δὲ ψεύδομαι, τἀναντία τούτων·
(데모스테네스, Speeches 51-61, Πρὸσ Καλλικλέα Περὶ Χωρίου Βλάβης 30:1)
ὅτι δὲ ἔφη οὐ ψεύδομαι, μεγάλῳ τεκμηρίῳ καὶ περιφανεῖ ἐπιδείξω ὑμῖν·
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Νεαίρας 124:1)
εἰ δὲ ἐγὼ πρότερον μέν, ὅτε πᾶσιν ἀναγκαῖον ἐδόκει ψεύδεσθαι διὰφόβον, μόνοσ ἀληθεύειν ἐτόλμων, καὶ ταῦτα κινδυνεύων ὑπὲρ τῆσ ψυχῆσ, νῦν δέ, ὅτε πᾶσιν ἔξεστι τἀληθῆ λέγειν, ψεύδομαι, μηδενὸσ κινδύνου παρεστῶτοσ, οὐκ ἂν εἰδείην οὔτε παρρησίασ οὔτε κολακείασ καιρόν.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ γ. 15:1)
οὐ ψεύδομαι ὧδ’ ἀγορεύων.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ, Kef. ia'. FEREKUDHS 5:3)
ἔχεισ τὸν τῆσ ἐπιτροπῆσ λόγον, ὦ Ταρκύνιε, καὶ οὐκ ἂν ἐπιχειρήσειασ εἰπεῖν, ὡσ ψεύδομαί τι τούτων.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 33 5:2)
ἐπεὶ φέρε πρὸσ Διόσ, εἴ τι τούτων ἐγὼ ψεύδομαι, δειξάτω τισ ὑμῖν τῶν σεμνῶν τούτων παρελθών, τίνασ ἐπιφανεῖσ καὶ καλὰσ πράξεισ προεχόμενοσ ἐμοῦ πλέον ἔχειν ἀξιοῖ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 38 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION