ὑπερήμερος
First/Second declension Adjective;
Transliteration:
Principal Part:
ὑπερήμερος
ὑπερήμερον
Structure:
ὑπερημερ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- over the day for payment
- past the term, beyond the term
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- οἱ δὲ κεκράγασιν ἁπανταχόθεν καὶ ἀγανακτοῦσιν καὶ τὴν δίκην ἐπιβοῶνται κἀμὲ τῆσ βραδυτῆτοσ αἰτιῶνται, ἀγνοοῦντεσ ὡσ οὐκ ὀλιγωρίᾳ τὰσ κρίσεισ ὑπερημέρουσ συνέβη γενέσθαι, ἀλλ’ ὑπὸ τῆσ εὐδαιμονίασ ᾗ συνεῖναι ἡμᾶσ ὑπολαμβάνουσιν. (Lucian, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 3:3)
- ἄρτοι μέντοι ἦσαν σιφαῖοι, οὐ φαῦλοι, καὶ ἄλλοι νουμήνιοι, ὑπερήμεροι τῆσ ἑορτῆσ, καὶ λάχανα τά τε ὑπόγεια καὶ τὰ ὑπερφυῆ· (Lucian, Lexiphanes, (no name) 6:6)
- "ἐπεὶ δὲ κατὰ τὸ δικαστήριον ἐγενόμην ‐ παρῆν δὲ καὶ ὁ Αἰακὸσ καὶ ὁ Χάρων καὶ αἱ Μοῖραι καὶ αἱ Ἐρινύεσ ‐ ὁ μέν τισ ὥσπερ βασιλεὺσ ὁ Πλούτων,^ μοι δοκεῖ καθῆστο ἐπιλεγόμενοσ τῶν τεθνηξομένων τὰ ὀνόματα, οὓσ ἤδη ὑπερημέρουσ τῆσ ζωῆσ συνέβαινεν εἶναι. (Lucian, Philopsuedes sive incredulus, (no name) 22:25)
- καιρὸσ δὲ καὶ ὑμᾶσ ἀπιέναι ὅθεν ἥκετε, μὴ καὶ ὑπερήμεροι γένησθε τῆσ προθεσμίασ. (Lucian, Piscator, (no name) 52:3)
- ὁ γὰρ Ἀρσακόμασ οὗτοσ ἠράσθη Μαζαίασ τῆσ Λευκάνοροσ, τοῦ βασιλεύσαντοσ ἐν Βοσπόρῳ, ὁπότε ἐπρέσβευεν ὑπὲρ τοῦ δασμοῦ ὃν οἱ Βοσπορανοὶ ἀεὶ φέροντεσ ἡμῖν τότε ἤδη τρίτον μῆνα ὑπερήμεροι ἐγεγένηντο. (Lucian, Toxaris vel amicitia, (no name) 43:2)
- καὶ μετὰ ταῦτα πάλιν καταδρομὴν αὐτοῦ ποιησάμενοσ ὡσ ἐδανείσατο, ὡσ οὔτε τόκουσ οὔτε τἀρχαῖον ἀπεδίδου, καὶ ὅτι ὑπερήμεροσ ἐγένετο γνώμῃ δικαστηρίου ἐρήμην καταδικασθείσ, καὶ ὡσ ἠνεχυράσθη οἰκέτησ αὐτοῦ στιγματίασ, καὶ πολλὰ ἄλλα κατειπὼν αὐτοῦ ἐπιλέγει ταῦτα· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 951)
- καὶ ἐπειδὴ ἐδεήθην αὐτοῦ ἀναβαλέσθαι μοι τὴν ὑπερημερίαν, ἅσμενοσ ἤκουσεν, ἵνα ὑπερήμεροσ αὐτῷ γενοίμην καὶ ἐκφορήσαιτό μου ὡσ πλεῖστα. (Demosthenes, Speeches 41-50, 96:1)
- ὅτι δ’ οὐκ ἦν αὐτῷ ὑπερήμεροσ, ἀνάγνωθί μοι τὸν νόμον καὶ τὴν μαρτυρίαν, ὃσ κελεύει κύρια εἶναι ὅ τι ἂν ἕτεροσ ἑτέρῳ ὁμολογήσῃ, ὥστε οὐκέτι ἦν αὐτῷ δήπου ὑπερήμεροσ. (Demosthenes, Speeches 41-50, 98:5)
- ὥστ’ οὐκ ἦν αὐτῷ δήπου ὑπερήμεροσ ἀναβαλομένῳ μοι, ἔτι δὲ καὶ ἐκτίνων. (Demosthenes, Speeches 41-50, 100:2)