Sense

1. a partner in the equipment of a trireme

Examples

• ἔτυχον δὴ ἐγὼ μὲν τριηραρχῶν καὶ ἐπιμελητὴσ ὢν τῆσ συμμορίασ, Δημοχάρησ δὲ ὁ Παιανιεὺσ ἐν τῇ συμμορίᾳ ὢν καὶ ὀφείλων τῇ πόλει σκεύη μετὰ Θεοφήμου τουτουί, συντριήραρχοσ γενόμενοσ. (Demosthenes, Speeches 41-50, 29:1)
• ὡσ δὲ ἐτριηράρχουν, ὁ συντριήραρχόσ μοι μεμαρτύρηκεν, καὶ ὡσ ἡ ναῦσ στρατηγὶσ κατεσκευάσθη Ἀλκιμάχῳ. (Demosthenes, Speeches 41-50, 100:1)
• λέγοντοσ δέ μου ταῦτα, ἀποκρίνεταί μοι ὅτι ὁ συντριήραρχοσ αὐτῷ οὐχ ἥκοι ἐπὶ τὴν ναῦν· (Demosthenes, Speeches 41-50, 44:1)
• ἔπειτ’ ἐὰν μέν σοι ἔλθῃ ἐν τούτῳ ὁ συντριήραρχοσ, ἐκείνῳ παραδώσεισ λῃτουργήσασ, ἐὰν δὲ μή, οὐδὲν δεινὸν πείσει δύο μῆνασ ἐπιτριηραρχήσασ. (Demosthenes, Speeches 41-50, 47:2)
• ὅτι δ’ οὐκ ἐμοὶ μόνῳ οὐ διεδέξατο τὴν ναῦν, ἀλλὰ καὶ πρότερον Εὐριπίδῃ συντριήραρχοσ ὢν καὶ συνθηκῶν οὐσῶν αὐτοῖσ τοὺσ ἓξ μῆνασ ἑκάτερον πλεῖν, ἐπειδὴ Εὐριπίδησ ἐξέπλευσεν καὶ ὁ χρόνοσ ἐξῆκεν, οὐ διεδέξατο τὴν ναῦν αὐτῷ, ἀναγνώσεται τὴν μαρτυρίαν. (Demosthenes, Speeches 41-50, 83:1)

Similar forms

• συντριήραρχος (5)
• συντριηραρχῶν (2)
• συντριηράρχου (1)
• συντριήραρχον (1)
• συντριήραρχός (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.