Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 255:

γελοῖα μὲν οἶμαι φανεῖσθαι, ὦ Ἑρμόγενεσ, γράμμασι καὶ συλλαβαῖσ τὰ πράγματα μεμιμημένα κατάδηλα γιγνόμενα· ὅμωσ δὲ ἀνάγκη. οὐ γὰρ ἔχομεν τούτου βέλτιον εἰσ ὅτι ἐπανενέγκωμεν περὶ ἀληθείασ τῶν πρώτων ὀνομάτων, εἰ μὴ ἄρα <βού>λει, ὥσπερ οἱ τραγῳδοποιοὶ ἐπειδάν τι ἀπορῶσιν ἐπὶ τὰσ μηχανὰσ καταφεύγουσι θεοὺσ αἴροντεσ, καὶ ἡμεῖσ οὕτωσ εἰπόντεσ ἀπαλλαγῶμεν, ὅτι τὰ πρῶτα ὀνόματα οἱ θεοὶ ἔθεσαν καὶ διὰ ταῦτα ὀρθῶσ ἔχει. ἆρα καὶ ἡμῖν κράτιστοσ οὗτοσ τῶν λόγων;