Sense

1. a popular orator, a speaker's

Examples

• σὺ δὲ καὶ πάνυ ἤδη ἔννομος εἶ δημηγόρος, πρόπαλαι μὲν ἐξ ἐφήβων γεγονώς, ἐγγεγραμμένος δὲ ἐς τὸ τῶν δώδεκα ληξιαρχικόν, καὶ ὀλίγου δεῖν τῆς ἐπὶ Κρόνου βουλῆς ὤν: (Lucian, Juppiter trageodeus, (no name) 26:3)
• καὶ Παιανιέων δημηγόρος ἔπρεπε σάλπιγξ, ῥήτρης εὐκελάδοιο πατὴρ σοφός, ὁ πρὶν Ἀθήναις πειθοῦς θελξινόοιο νοήμονα πυρσὸν ἀνάψας. (Unknown, Greek Anthology, book 2, chapter 1 4:2)
• ὦ Σώκρατες, δοκεῖς νεανιεύεσθαι ἐν τοῖς λόγοις ὡς ἀληθῶς δημηγόρος ὤν: (Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 215:1)
• ὡς ἄτοπος εἶ, ὦ Σώκρατες, καὶ ἀτεχνῶς δημηγόρος. (Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 289:1)
• <καὶ> Καλλίστρατος δὲ ὁ δημηγόρος παρῆν: (Xenophon, Hellenica, , chapter 3 4:2)

Similar forms

• δημηγορεῖν (53)
• δημηγορῶν (32)
• δημηγορίας (29)
• δημηγορίαν (25)
• δημηγοριῶν (19)
• δημηγορίαις (16)
• δημηγορία (13)
• δημηγορίᾳ (12)
• δημηγορήσας (9)
• δημηγορεῖ (7)
• δημηγορικοῖς (7)
• δημηγοροῦσι (6)
• δημηγορῆσαι (6)
• δημηγορικοὺς (6)
• δημηγόρον (6)
• δημηγόρος (5)
• δημηγορικῶν (4)
• δημηγορικὴ (2)
• δημηγόροις (2)
• δημηγορήσει (2)
• δημηγόρους (2)
• δημηγορῇ (2)
• δημηγορίαι (2)
• δημηγορικοῦ (2)
• δημηγορήσων (2)
• δημηγορικὸν (2)
• δημηγοροῦσιν (2)
• δημηγορικοὶ (2)
• δημηγοροῦντα (2)
• δημηγόρων (2)
• δημηγορήσεις (1)
• δημηγορικὰ (1)
• δημηγορικῆς (1)
• δημηγόρου (1)
• δημηγορεῖς (1)
• δημηγορικός (1)
• δημηγορικοί (1)
• δημηγορικήν (1)
• δημηγορῶσι (1)
• δημηγορικά (1)
• δημηγόροι (1)
• δημηγορικούς (1)
• δημηγορεῖτε (1)
• δημηγορικὴν (1)
• δημηγορικὸς? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.