Sense

1. best of all

Examples

• οἰνοβαρές, κυνὸς ὄμματ ἔχων, κραδίην δ ἐλάφοιο, οὔτε ποτ ἐν πολέμῳ ἐναρίθμιος οὔτ ἐνὶ βουλῇ, Θερσίτ ἀκριτόμυθε, κακῶν πανάριστε κολοιῶν μάψ, ἀτὰρ οὐ κατὰ κόσμον, ἐριζέμεναι βασιλεῦσιν. (Lucian, Fugitivi, (no name) 30:9)
• οὗτος μὲν πανάριστος, ὃς αὐτὸς πάντα νοήσῃ φρασσάμενος, τά κ ἔπειτα καὶ ἐς τέλος ᾖσιν ἀμείνω: (Hesiod, Works and Days, Book WD 36:1)
• οὗτος μὲν πανάριστος ὃς αὐτὸς πάντα νοήσῃ,ἐσθλὸς δ αὖ κἀκεῖνος ὃς εὖ εἰπόντι πίθηται. (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 1 26:1)
• ποιητὴς πανάριστος ἀληθῶς ἐστιν ἐκεῖνος, ὅστις δειπνίζει τοὺς ἀκροασαμένους. (Unknown, Greek Anthology, Volume IV, book 11, chapter 3941)
• ὦ Στοϊκῶν μύθων εἰδήμονες, ὦ πανάριστα δόγματα, ταῖς ἱεραῖς ἐνθέμενοι σελίσιν, τὰν ἀρετὰν ψυχᾶς ἀγαθὸν μόνον ἅδε γὰρ ἀνδρῶν μούνα καὶ βίοτον ῥύσατο καὶ πόλιας. (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 4961)
• κεῖνος μὲν πανάριστος ὃς εὖ εἰπόντι πίθηται, ἐσθλὸς δ αὖ κἀκεῖνος ὃς αὐτὸς πάντα νοήσῃ. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 25:9)
• δοκεῖ δέ μοι καὶ Ἡσίοδος τῆς αὐτῆς ἔχεσθαι γνώμης Ὁμήρῳ καὶ τοῖς ῥήμασι μόνοις διαλλάττειν ἐν τοῖσδε τοῖς ἔπεσι κεῖνος μὲν πανάριστος ὃς αὑτῷ πάντα νοήσῃ: (Aristides, Aelius, Orationes, 25:2)

Similar forms

• πανάριστος (5)
• πανάριστα (3)
• πανάριστε (2)
• παναρίστη? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.