- Greek-English Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

οἰκήτωρ?

Third declension Noun; Masculine 자동번역 Transliteration: oikētōr

Principal Part: οἰκήτωρ οἰκήτορος

Structure: οἰκητορος (Stem)

Etym.: οἰκέω

Sense

  1. an inhabitant, one who dwells
  2. a colonist

Declension

Third declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • χρηστοὶ ἔσονται οἰκήτορες γῆς, ἄκακοι δὲ ὑπολειφθήσονται ἐν αὐτῇ. ὅτι εὐθεῖς κατασκηνώσουσι γῆν, καὶ ὅσιοι ὑπολειφθήσονται ἐν αὐτῇ. (Septuagint, Liber Proverbiorum 2:21)
  • καὶ γὰρ τοὺς παλαιοὺς οἰκήτορας τῆς ἁγίας σου γῆς μισήσας (Septuagint, Liber Sapientiae 12:3)
  • Πελλαία δὲ ἦν ἐκείνη, πάλαι μὲν εὐδαίμονος χωρίου κατὰ τοὺς τῶν Μακεδόνων βασιλέας, νῦν δὲ ταπεινοῦ ^ καὶ ὀλιγίστους οἰκήτορας ἔχοντος. (Lucian, Alexander, (no name) 6:3)
  • τευχεσφόρον μὲν λαὸν ἐκτείνοντ ἄνω Ἰσμήνιον πρὸς ὄχθον, ὡς μὲν ἦν λόγος, αὐτόν τ ἄνακτα, παῖδα κλεινὸν Αἰγέως, καὶ τοὺς σὺν αὐτῷ, δεξιὸν τεταγμένους κέρας, παλαιᾶς Κεκροπίας <τ> οἰκήτορας, ἴσους ἀριθμόν: (Euripides, Suppliants, episode15)
  • ἐπίκουρος οἰκήτωρ γ ἂν οὐκ εἰή χθονός. (Euripides, Ion, episode, iambics 1:21)
  • "πόθεν οἰκήτωρ, ἤ τις Ιὤνων τρυφεραμπεχόνων ἁβρὸς ἡδυπαθὴς ὄχλος ὡρ´μηται· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 20 1:100)
  • ἐμοὶ γὰρ ἦν πρόφαντον ἐκ πατρὸς πάλαι, τῶν ἐμπνεόντων μηδενὸς θανεῖν ὕπο, ἀλλ ὅστις Αἵδου φθίμενος οἰκήτωρ πέλοι. (Sophocles, Trachiniae, episode 4:3)
  • οὗτος ἐπειδὴ ἐκπλεῖν ἔμελλεν εἰς τὴν Λιβύην, διαλογισάμενος πρὸς τὸν πατέρα τὸν ἐμὸν ἐναντίον Ἀρχεβιάδου καὶ Φρασίου προσέταξεν τὸ ἀργύριον ὃ κατέλειπεν ἦν δὲ τοῦτο ἑκκαίδεκα μναῖ καὶ τετταράκοντα δραχμαί, ὡς ἐγὼ ὑμῖν πάνυ ἀκριβῶς ἐπιδείξω Κηφισιάδῃ ἀποδοῦναι, λέγων ὅτι κοινωνὸς εἰή αὑτοῦ ὁ Κηφισιάδης οὗτος, οἰκήτωρ μὲν ὢν ἐν Σκίρῳ, ἐν δὲ τῷ παρόντι ἐφ ἑτέρᾳ ἀποδημῶν ἐμπορίᾳ. (Demosthenes, Speeches 51-61, 5:2)
  • τοῦ δὲ Γέλωνος τούτου πρόγονος, οἰκήτωρ ὁ ἐν Γέλῃ, ἦν ἐκ νήσου Τήλου τῆς ἐπὶ Τριοπίῳ κειμένης: (Herodotus, The Histories, book 7, chapter 153 2:3)

Synonyms

  1. an inhabitant

  2. a colonist

Related

명사

형용사

동사

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION