ἐπίστιον
Second declension Noun; Neuter
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
ἐπίστιον
ἐπίστιου
Structure:
ἐπιστι
(Stem)
+
ον
(Ending)
Etym.: (어원이 불명확함.)
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- μηδ’ ὥστε κῦμα πόντιον λάλαζε, τῇ πολυκρότῃ σὺν Γαστροδώρῃ καταχύδην πίνουσα τὴν ἐπίστιον. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 66 3:1)
- περιημεκτέων δὲ τῇ συμφορῇ δεινῶσ ἐκάλεε μὲν Δία καθάρσιον μαρτυρόμενοσ τὰ ὑπὸ τοῦ ξείνου πεπονθὼσ εἰή ἐκάλεε δὲ ἐπίστιόν τε καὶ ἑταιρήιον, τὸν αὐτὸν τοῦτον ὀνομάζων θεόν, τὸν μὲν ἐπίστιον καλέων, διότι δὴ οἰκίοισι ὑποδεξάμενοσ τὸν ξεῖνον φονέα τοῦ παιδὸσ ἐλάνθανε βόσκων, τὸν δὲ ἑταιρήιον, ὡσ φύλακα συμπέμψασ αὐτὸν εὑρήκοι πολεμιώτατον. (Herodotus, The Histories, book 1, chapter 44 3:1)
- Κλεομένησ δὲ ὡσ πέμπων ἐξέβαλλε Κλεισθένεα καὶ τοὺσ ἐναγέασ, Κλεισθένησ μὲν αὐτὸσ ὑπεξέσχε, μετὰ δὲ οὐδὲν ἧσσον παρῆν ἐσ τὰσ Ἀθήνασ ὁ Κλεομένησ οὐ σὺν μεγάλῃ χειρί, ἀπικόμενοσ δὲ ἀγηλατέει ἑπτακόσια ἐπίστια Ἀθηναίων, τά οἱ ὑπέθετο ὁ Ἰσαγόρησ. (Herodotus, The Histories, book 5, chapter 72 2:1)
- Ἀθηναῖοι δὲ μετὰ ταῦτα Κλεισθένεα καὶ τὰ ἑπτακόσια ἐπίστια τὰ διωχθέντα ὑπὸ Κλεομένεοσ μεταπεμψάμενοι πέμπουσι ἀγγέλουσ ἐσ Σάρδισ, συμμαχίην βουλόμενοι ποιήσασθαι πρὸσ Πέρσασ· (Herodotus, The Histories, book 5, chapter 73 2:2)
- πᾶσιν γὰρ ἐπίστιόν ἐστιν ἑκάστῳ. (Homer, Odyssey, Book 6 25:9)