Sense

1. bearing an ill name, ill-omened, bearing a name of ill omen

Examples

• μῆτερ, ἐγώ κεν τοῦτό γ’ ὑποσχόμενοσ τελέσαιμι ἔργον, ἐπεὶ πατρόσ γε δυσωνύμου οὐκ ἀλεγίζω ἡμετέρου· (Hesiod, Theogony, Book Th. 19:1)
• καὶ γὰρ δυσειδὲσ σῶμα καὶ δυσώνυμον γλώσσῃ σοφὸν τίθησιν εὔμορφὸν τ’ ἰδεῖν ἀντιπαραθήσει πολλὰ τῶν Σοφοκλέουσ, ὧν καὶ ταῦτ’ ἐστὶ γένοιτο κἂν ἄπλουτοσ ἐν τιμαῖσ ἀνήρ οὐδὲν κακίων πτωχόσ, εἰ καλῶσ φρονεῖ καί ἀλλὰ τῶν πολλῶν καλῶν χαι τίσ χάρισ, εἰ κακόβουλοσ φροντὶσ ἐκτρέφει τὸν εὐαίωνα πλοῦτον; (Plutarch, Quomodo adolescens poetas audire debeat, chapter, section 4 40:2)
• οὐδέ τί τοι θάνατόν γε δυσηλεγέ’ οὔτε Τυφωεὺσ ἀρκέσει οὔτε Χίμαιρα δυσώνυμοσ, ἀλλά σέ γ’ αὐτοῦ πύσει Γαῖα μέλαινα καὶ ἠλέκτωρ Ὑπερίων. (Anonymous, Homeric Hymns, , <[Ei)\s A)po/llwna Pu/qion]> 21:3)
• πᾷ πᾷ κεῖται ὁ δυστράπελοσ, δυσώνυμοσ Αἰάσ; (Sophocles, Ajax, choral, strophe 118)
• ἦ ματρόθεν, ὡσ ἀκούω, δυσώνυμα λέκτρ’ ἐπλήσω; (Sophocles, Oedipus at Colonus, choral, antistrophe 14)
• ἴστω δὲ δυσώνυμοσ, ἥ μ’ ἔλαχεν, κὴρ καὶ τόδ’ ἐπ’ ὀφθαλμῶν ἀλαὸν νέφοσ, οἵ θ’ ὑπένερθεν δαίμονεσ, οἳ μηδ’ ὧδε θανόντι περ εὐμενέοιεν, ὡσ οὔ τισ θεόθεν χόλοσ ἔσσεται εἵνεκ’ ἀρωγῆσ. (Apollodorus, Argonautica, book 2 4:33)
• ἥδε δὴ ἠὼσ εἶσι δυσώνυμοσ, ἥ μ’ Ὀδυσῆοσ οἴκου ἀποσχήσει· (Homer, Odyssey, Book 19 60:10)
• πρόσθεν γάρ μιν μοῖρα δυσώνυμοσ ἀμφεκάλυψεν ἔγχεϊ Ἰδομενῆοσ ἀγαυοῦ Δευκαλίδαο. (Homer, Iliad, Book 12 9:3)

Similar forms

• δυσώνυμος (5)
• δυσώνυμον (2)
• δυσώνυμα (1)
• δυσωνύμου (1)
• δυσώνυμόν (1)
• δυσώνυμοι (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.