Ancient Greek-English Dictionary Language

θέσπις

Third declension Noun; Transliteration:

Principal Part: θέσπις θέσπιος

Structure: θεσπι (Stem) + ς (Ending)

Etym.: qeo/s, e)/spon ei)=pon, cf. qespe/sios

Sense

  1. having words from God, inspired
  2. divine, wondrous, awful

Declension

Third declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐπεὶ δ’ οὖν ποτε καὶ ἧκεν ἡ τοῦ ἀγῶνοσ ἡμέρα, τρεῖσ μὲν ἦσαν, ἔλαχεν δὲ μέσοσ αὐτῶν ὁ Εὐάγγελοσ ᾄδειν καὶ μετὰ Θέσπιν τὸν Θηβαῖον οὐ φαύλωσ ἀγωνισάμενον εἰσέρχεται ὅλοσ περιλαμπόμενοσ τῷ χρυσῷ καὶ τοῖσ σμαράγδοισ καὶ βηρύλλοισ καὶ ὑακίνθοισ· (Lucian, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 9:1)
  • ἐνέπνευσαν δέ μοι αὐδὴν θέσπιν, ἵνα κλείοιμι τά τ’ ἐσσόμενα πρό τ’ ἐόντα. (Hesiod, Theogony, Book Th. 5:3)
  • ὁ γὰρ γέρων ὡσ ἔπιε διὰ πολλοῦ χρόνου ἤκουσέ τ’ αὐλοῦ, περιχαρὴσ τῷ πράγματι ὀρχούμενοσ τῆσ νυκτὸσ οὐδὲν παύεται τἀρχαἶ ἐκεῖν’ οἷσ Θέσπισ ἠγωνίζετο· (Aristophanes, Wasps, Episode2)
  • κἂν μὲν θέσπιε κοῦρε ποιῇσ ταῦθ’ ὡσ ἐπιτέλλω, αἰετὸσ ἐν νεφέλῃσι γενήσεαι· (Aristophanes, Birds, Lyric-Scene, iambics 1:9)
  • φασὶ δὲ καὶ ὅτι οἱ ἀρχαῖοι ποιηταί, Θέσπισ, Πρατίνασ, Κρατῖνοσ, Φρύνιχοσ ὀρχησταὶ ἐκαλοῦντο διὰ τὸ μὴ μόνον τὰ ἑαυτῶν δράματα ἀναφέρειν εἰσ ὄρχησιν τοῦ χοροῦ, ἀλλὰ καὶ ἔξω τῶν ἰδίων ποιημάτων διδάσκειν τοὺσ βουλομένουσ ὀρχεῖσθαι Μεθύων. (Athenaeus, The Deipnosophists, book 1, chapter 39 3:1)
  • Τρῶα δὲ πένθοσ ἄλαστον ἔχε φρένασ, οὐδέ τι ᾔδει, ὅππη οἱ φίλον υἱὸν ἀνήρπασε θέσπισ ἀέλλα· (Anonymous, Homeric Hymns, 22:2)
  • Θέσπισ ὅδε, τραγικὴν ὃσ ἀνέπλασε πρῶτοσ ἀοιδὴν κωμήταισ νεαρὰσ καινοτομῶν χάριτασ, Βάκχοσ ὅτε τριετῆ ^ κατάγοι χορόν, ᾧ τράγοσ ἄθλων χὠττικὸσ ἦν σύκων ἄρριχοσ ἆθλον ἔτι. (Unknown, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 4101)
  • Ὥσπερ δὲ τὸ παλαιὸν ἐν τῇ τραγῳδίᾳ πρότερον μὲν μόνοσ ὁ χορὸσ διεδραμάτιζεν, ὕστερον δὲ Θέσπισ ἕνα ὑποκριτὴν ἐξεῦρεν ὑπὲρ τοῦ διαναπαύεσθαι τὸν χορὸν καὶ δεύτερον Αἰσχύλοσ, τὸν δὲ τρίτον Σοφοκλῆσ καὶ συνεπλήρωσεν τὴν τραγῳδίαν, οὕτωσ καὶ τῆσ φιλοσοφίασ ὁ λόγοσ πρότερον μὲν ἦν μονοειδὴσ ὡσ ὁ φυσικόσ, δεύτερον δὲ Σωκράτησ προσέθηκε τὸν ἠθικόν, τρίτον δὲ Πλάτων τὸν διαλεκτικὸν καὶ ἐτελεσιούργησε τὴν φιλοσοφίαν. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, G, PLATWN 55:1)

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION