Lucian, Λυκῖνοσ καὶ Ἡσίοδος 1:

(루키아노스, Λυκῖνοσ καὶ Ἡσίοδος 1:)

Ἀλλὰ ποιητὴν μὲν ἄριστον εἶναί σε, ὦ Ἡσίοδε, καὶ τοῦτο παρὰ Μουσῶν λαβεῖν μετὰ τῆσ δάφνησ αὐτόσ τε δεικνύεισ ἐν οἷσ ποιεῖσ ‐ ἔνθεα γὰρ καὶ σεμνὰ πάντα ‐ καὶ ἡμεῖσ πιστεύομεν οὕτωσ ἔχειν· ἐκεῖνο δὲ ἀπορῆσαι ἄξιον, τί δήποτε προειπὼν ὑπὲρ σαυτοῦ, ὡσ διὰ τοῦτο λάβοισ τὴν θεσπέσιον ἐκείνην ᾠδὴν παρὰ τῶν θεῶν, ὅπωσ κλείοισ καὶ ὑμνοίησ τὰ παρεληλυθότα καὶ θεσπίζοισ τὰ ἐσόμενα, θάτερον μὲν καὶ πάνυ ἐντελῶσ ἐξενήνοχασ θεῶν τε γενέσεισ διηγούμενοσ ἄχρι καὶ τῶν πρώτων ἐκείνων, χάουσ καὶ γῆσ καὶ οὐρανοῦ καὶ ἔρωτοσ, ἔτι δὲ γυναικῶν ἀρετὰσ καὶ παραινέσεισ γεωργικάσ, καὶ ὅσα περὶ Πλειάδων καὶ ὅσα περὶ καιρῶν ἀρότου καὶ ἀμήτου καὶ πλοῦ καὶ ὅλωσ τῶν ἄλλων ἁπάντων·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION