Ancient Greek-English Dictionary Language

προβουλεύω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: προβουλεύω προβουλεύσω

Structure: προ (Prefix) + βουλεύ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to contrive or concert measures before, to debate or consider first
  2. to frame or pass a probou/leuma, to propose decrees, it has been decreed that
  3. to award by a decree of this kind
  4. to have the chief voice in the senate and in passing decrees
  5. to deliberate for, provide for

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προβουλεύω προβουλεύεις προβουλεύει
Dual προβουλεύετον προβουλεύετον
Plural προβουλεύομεν προβουλεύετε προβουλεύουσιν*
SubjunctiveSingular προβουλεύω προβουλεύῃς προβουλεύῃ
Dual προβουλεύητον προβουλεύητον
Plural προβουλεύωμεν προβουλεύητε προβουλεύωσιν*
OptativeSingular προβουλεύοιμι προβουλεύοις προβουλεύοι
Dual προβουλεύοιτον προβουλευοίτην
Plural προβουλεύοιμεν προβουλεύοιτε προβουλεύοιεν
ImperativeSingular προβούλευε προβουλευέτω
Dual προβουλεύετον προβουλευέτων
Plural προβουλεύετε προβουλευόντων, προβουλευέτωσαν
Infinitive προβουλεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προβουλευων προβουλευοντος προβουλευουσα προβουλευουσης προβουλευον προβουλευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προβουλεύομαι προβουλεύει, προβουλεύῃ προβουλεύεται
Dual προβουλεύεσθον προβουλεύεσθον
Plural προβουλευόμεθα προβουλεύεσθε προβουλεύονται
SubjunctiveSingular προβουλεύωμαι προβουλεύῃ προβουλεύηται
Dual προβουλεύησθον προβουλεύησθον
Plural προβουλευώμεθα προβουλεύησθε προβουλεύωνται
OptativeSingular προβουλευοίμην προβουλεύοιο προβουλεύοιτο
Dual προβουλεύοισθον προβουλευοίσθην
Plural προβουλευοίμεθα προβουλεύοισθε προβουλεύοιντο
ImperativeSingular προβουλεύου προβουλευέσθω
Dual προβουλεύεσθον προβουλευέσθων
Plural προβουλεύεσθε προβουλευέσθων, προβουλευέσθωσαν
Infinitive προβουλεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προβουλευομενος προβουλευομενου προβουλευομενη προβουλευομενης προβουλευομενον προβουλευομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προβουλεύσω προβουλεύσεις προβουλεύσει
Dual προβουλεύσετον προβουλεύσετον
Plural προβουλεύσομεν προβουλεύσετε προβουλεύσουσιν*
OptativeSingular προβουλεύσοιμι προβουλεύσοις προβουλεύσοι
Dual προβουλεύσοιτον προβουλευσοίτην
Plural προβουλεύσοιμεν προβουλεύσοιτε προβουλεύσοιεν
Infinitive προβουλεύσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προβουλευσων προβουλευσοντος προβουλευσουσα προβουλευσουσης προβουλευσον προβουλευσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προβουλεύσομαι προβουλεύσει, προβουλεύσῃ προβουλεύσεται
Dual προβουλεύσεσθον προβουλεύσεσθον
Plural προβουλευσόμεθα προβουλεύσεσθε προβουλεύσονται
OptativeSingular προβουλευσοίμην προβουλεύσοιο προβουλεύσοιτο
Dual προβουλεύσοισθον προβουλευσοίσθην
Plural προβουλευσοίμεθα προβουλεύσοισθε προβουλεύσοιντο
Infinitive προβουλεύσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προβουλευσομενος προβουλευσομενου προβουλευσομενη προβουλευσομενης προβουλευσομενον προβουλευσομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐγὼ δὲ ‐ ἀεὶ γάρ τι προβουλεύω ἐσ τὸ κοινὸν καὶ σκοπῶ ὅπωσ αὐξηθήσεται μὲν τὰ τῶν θεῶν, ἐπιδώσει δὲ καὶ τἆλλα πάντα ἐσ κόσμον καὶ κάλλοσ ‐ ἐνενόησα ὡσ ἄμεινον εἰή ὀλίγον ὅσον τοῦ πηλοῦ λαβόντα ζῷά τινα συστήσασθαι καὶ ἀναπλάσαι τὰσ μορφὰσ μὲν ἡμῖν αὐτοῖσ προσεοικότα· (Lucian, Prometheus, (no name) 12:3)
  • πρῶτον μέν, ὁπότ’ εἴποι τισ ἐν τἠκκλησίᾳ, ὦ Δῆμ’ ἐραστήσ εἰμι σὸσ φιλῶ τέ σε καὶ κήδομαί σου καὶ προβουλεύω μόνοσ, τούτοισ ὁπότε χρήσαιτό τισ προοιμίοισ, ἀνωρτάλιζεσ κἀκερουτίασ. (Aristotle, Episode8)
  • ἐκ τούτου τῷ μὲν Ἄγιδι τὸ πλῆθοσ ἐπηκολούθησεν, οἱ δὲ πλούσιοι τόν τε Λεωνίδαν παρεκάλουν μὴ σφᾶσ προέσθαι, καὶ τοὺσ γέροντασ, οἷσ τὸ κράτοσ ἦν ἐν τῷ προβουλεύειν, δεόμενοι καὶ πείθοντεσ ἴσχυσαν, ὅσον ἑνὶ πλείονασ γενέσθαι τοὺσ ἀποψηφισαμένουσ τὴν ῥήτραν. (Plutarch, Agis, chapter 11 1:1)
  • προβουλεύει δ’ εἰσ τὸν δῆμον, καὶ οὐκ ἔξεστιν οὐδὲν ἀπροβούλευτον οὐδ’ ὅ τι ἂν μὴ προγράψωσιν οἱ πρυτάνεισ ψηφίσασθαι τῷ δήμῳ. (Aristotle, Athenian Constitution, work Ath. Pol., chapter 45 4:2)
  • συστησάμενοσ δὲ τὴν ἐν Ἀρείῳ πάγῳ βουλὴν ἐκ τῶν κατ’ ἐνιαυτὸν ἀρχόντων, ἧσ διὰ τὸ ἄρξαι καὶ αὐτὸσ μετεῖχεν, ἔτι δ’ ὁρῶν τὸν δῆμον οἰδοῦντα καὶ θρασυνόμενον τῇ τῶν χρεῶν ἀφέσει, δευτέραν προσκατένειμε βουλήν, ἀπὸ φυλῆσ ἑκάστησ, τεττάρων οὐσῶν, ἑκατὸν ἄνδρασ ἐπιλεξάμενοσ, οὓσ προβουλεύειν ἔταξε τοῦ δήμου καὶ μηδὲν ἐᾶν ἀπροβούλευτον εἰσ ἐκκλησίαν εἰσφέρεσθαι. (Plutarch, , chapter 19 1:1)

Synonyms

  1. to deliberate for

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION