Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐκ ἐν τῷ παρόντι μόνον γιγνώσκω τῶν πολιτικῶν πραγμάτων ὡσ σφαλερόν ἐστιν ἅπτεσθαι, ἀλλὰ καὶ πρότερον χαλεπὸν ἡγούμην, πρὶν τῶν κοινῶν ἐπιμελεῖσθαί τινοσ.
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 3:1)
Διαίτησ δὲ περὶ ἁπάσησ τῆσ ἐν τῇ θεραπείῃ καὶ τῆσ ἐσ αὖθισ τάδε γιγνώσκω.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.86)
κἀγὼ δὲ ὁκόσα γιγνώσκω γράφω· κεδρίησ κύαθον ἕνα, κράμβησ δύο μίσγοντα, διδόναι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιγ’. Θεραπεία Ἐλέφαντοσ.102)
καὶ πρὶν φθέγξασθαι μόνον αὐτοὺσ, ὁ Σεβῆροσ ἄνωθεν, Ἀριστείδην, ἔφη, γιγνώσκω, καὶ τῆσ δόξησ ἄγαμαι, καὶ σύμφημι πρωτεύειν περὶ λόγουσ, καὶ ταῦτά μοι καὶ παρὰ τῶν ἐν Ῥώμῃ φίλων ἐπέσταλται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 20:3)
εἴ τι κἀμοὶ μέτεστιν, ὦ Ἀθηναῖοι, παρρησίασ, πειράσομαι περὶ τῶν παρόντων εἰπεῖν ἃ γιγνώσκω, δεηθεὶσ ὑμῶν μὴ θορυβῆσαι πρὶν ἂν πάντων ἀκούσητε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ ε ὑπὲρ μηδετέροισ βοηθεῖν 1:1)
ὡσ δὲ ἐκέλευε τὰ βιβλία ἐν μέρει δεικνύναι καὶ τὸ πρᾶγμα πανταχῆ σπουδὴ ἦν, οὑτωσί τοι, ἔφην ἐγὼ, σοὶ ταὐτὰ γιγνώσκω περὶ Δημοσθένουσ, καὶ ἡγοῦμαι ταυτὸν ὅπερ σὺ, μὴ ῥᾴδιον εἶναι τὸν ἄνδρα ἐκεῖνον παρελθεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Καπίτωνα 2:11)
γιγνώσκω, καί μοι φρενὸσ ἔνδοθεν ἄλγεα κεῖται,πρεσβυτάτην ἐσορῶν γαῖαν Ιαὀνίασκλινομένην·
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 5 2:2)
γιγνώσκω γὰρ ἥττων ὢν πολὺ ὑμῶν·
(아리스토파네스, Plutus, Episode 2:53)
"ὦ Παρμενίων, γιγνώσκω·
(아리아노스, Anabasis, book 1, chapter 13 5:1)
κἀγὼ ὑπὲρ τῆσ πέτρασ ταύτησ οὕτω γιγνώσκω, τὸν Ἡρακλέα ἐσ κόμπον τοῦ λόγου ἐπιφημίζεσθαι.
(아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 28 2:3)
καὶ περὶ μὲν τῆσ βοηθείασ ταῦτα γιγνώσκω·
(데모스테네스, Speeches, Ὀλυνθιακὸσ Α 24:1)
εἰ μὲν περὶ καινοῦ τινοσ πράγματοσ προυτίθετ’, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, λέγειν, ἐπισχὼν ἂν ἑώσ οἱ πλεῖστοι τῶν εἰωθότων γνώμην ἀπεφήναντο, εἰ μὲν ἤρεσκέ τί μοι τῶν ὑπὸ τούτων ῥηθέντων, ἡσυχίαν ἂν ἦγον, εἰ δὲ μή, τότ’ ἂν καὐτὸσ ἐπειρώμην ἃ γιγνώσκω λέγειν·
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Α 2:1)
ἐγὼ μὲν οὖν οὔτ’ ἄλλοτε πώποτε πρὸσ χάριν εἱλόμην λέγειν ὅ τι ἂν μὴ καὶ συνοίσειν πεπεισμένοσ ὦ, νῦν θ’ ἃ γιγνώσκω πάνθ’ ἁπλῶσ, οὐδὲν ὑποστειλάμενοσ, πεπαρρησίασμαι.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Α 63:1)
ἔπειθ’ ὑπὲρ τῶν τούτου λῃτουργιῶν καὶ τῶν τριηραρχιῶν καὶ τῶν τοιούτων λόγων ὡδὶ γιγνώσκω.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 200:3)
ἵν’ οὖν μὴ παρὰ τὸν λόγον σοι λέγω, μηδ’ ἃ γιγνώσκω περὶ τούτων αὐτὸσ διεξίω, πρόσεχ’ ὡσ αὐτοῦ τοῦ λόγου ἤδη ἀκουσόμενοσ, ἐπειδὴ καὶ αὐτὸσ ἥκει, ὃν ἠβουλήθην ἀκούειν, Ἐπικράτησ.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἐρωτικός 3:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION