Sense

1. to take one from another, to cleave in twain, to divide into parts, to cut, open, to break, open, to tear, to take down, make a breach, the breach
2. to divide, into, to divide for themselves, to divide among themselves, divided
3. to divide
4. to distinguish
5. to determine, decide
6. to say distinctly, to define, interpret

Examples

• κρείσσων πραΰθυμοσ μετὰ ταπεινώσεωσ ἢ ὃσ διαιρεῖται σκῦλα μετὰ ὑβριστῶν. (Septuagint, Liber Proverbiorum 16:15)
• πῶσ οὖν ἑκάτεροσ διαιρεῖται καὶ τάττει τὰ λεγόμενα; (Dionysius of Halicarnassus, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 3 13:2)
• ἐπισκεπτέον οὖν τὰ μὲν αὐτόν, τὰ δὲ τὴν γυναῖκα, ὡσ ἑκατέροισ διαιρεῖται τὰ ἔργα τῆσ οἰκονομίασ. (Aristotle, Economics, Book 1 38:1)
• ἔνθεν δὴ τούτουσ μάλιστα τοὺσ ἀριθμοὺσ ἐπελέξαντο οἱ δεινοὶ ἀμφὶ ταῦτα, ὅσοι ἀριθμοὶ μέχρι μονάδοσ οἱοῖ́ τε δίχα διαιρεῖσθαι, ὁποία ἐστὶν ἡ τῶν μυρίων καὶ ἑξακισχιλίων καὶ τριακοσίων καὶ ἐπὶ τούτοισ τεσσάρων καὶ ὀγδοήκοντα τάξισ εἰ τύχοι οὖσα ὁπλιτική· (Arrian, chapter 9 8:1)
• χαλεπὸν οὖν ἔργον διαιρεῖν, ὅταν ὁ μὲν τείνῃ βιαίωσ, ὁ δ’ ἐπαναστρέφειν δύνηται κἀπερείδεσθαι τορῶσ. (Aristophanes, Frogs, Choral, strophe 12)
• εἰ δὲ ἄρα μή ἐστι τοῦτο τοιοῦτο οἱο͂ν ἐγὼ διαιρέω, ἀλλά τι τοῦ θείου μετέχον, σὺ πᾶν αὐτὸ συλλαβὼν εἴρηκασ· (Herodotus, The Histories, book 7, chapter 16C 2:1)

Similar forms

• διαιρεῖται (86)
• διαίρεσιν (77)
• διαιρεῖν (67)
• διαιρέσεως (45)
• διαιρέσεις (39)
• διαιρεῖ (36)
• διαιρῶν (26)
• διαίρεσις (25)
• διαιρετέον (22)
• διαιρέσει (19)
• διαιροῦσιν (15)
• διαιροῦσι (14)
• διαιρέσεων (12)
• διαιρετὸν (10)
• διαιροῦντα (10)
• διαιρῇ (8)
• διαιροῦν (6)
• διαίρειν (6)
• διαίρουσιν (4)
• διαιροῦσα (4)
• διαίρει (4)
• διαιροῦμεν (4)
• διαιρετόν (4)
• διαιρήσεις (3)
• διαιροῖ (3)
• διαίρουσι (3)
• διαιρετά (3)
• διαιρῆται (3)
• διαιρώμεθα (3)
• διαιρέσεσι (3)
• διαιρετὰ (3)
• διαίρων (3)
• διαιροῖμεν (2)
• διαιρετός (2)
• διαιρεθὲν (2)
• διαιρετῷ (2)
• διαιρέαι (2)
• διαιρείσθω (2)
• διαιρετήν (2)
• διαιρετὸς (2)
• διαιρεθείη (2)
• διαιρήσεται (2)
• διαιρεῖς (2)
• διαιρεθῇ (2)
• διαιρέοντο (1)
• διαιρεταὶ (1)
• διαιρετοὶ (1)
• διαιρέω (1)
• διαιρήσομεν (1)
• διαίρεε (1)
• διαίρεσθαι (1)
• διαιρετικά (1)
• διαίροντες (1)
• διαιρέσιος (1)
• διαιρῇς (1)
• διαιρήσω (1)
• διαιροῖς (1)
• διαιρέομεν (1)
• διαιρετικῷ (1)
• διαιρήσομαι (1)
• διαιροίης (1)
• διαίρεσίς (1)
• διαιρήσειν (1)
• διαιροῖτο (1)
• διαιρούσης (1)
• διαιρῶσι (1)
• διαιρετὰς (1)
• διαιρετοῖς (1)
• διαιρῆσον (1)
• διαιροῖντο (1)
• διαιρέεις (1)
• διαιρεῖτε (1)
• διαιρετικὴ (1)
• διαιρετοῦ (1)
• διαιροίη (1)
• διαιροῦμαι (1)
• διαιρετὴ (1)
• διαιρήσει (1)
• διαίρηται (1)
• διαιροῖτ (1)
• διαιροῦσαν (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.