Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διατειχίζω?

Non-contract Verb; Transliteration: diateichizō

Principal Part: διατειχίζω διατειχιῶ

Structure: δια (Prefix) + τειχίζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to cut off and fortify by a wall
  2. to divide as by a wall

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διατειχίζω διατειχίζεις διατειχίζει
Dual διατειχίζετον διατειχίζετον
Plural διατειχίζομεν διατειχίζετε διατειχίζουσι(ν)
SubjunctiveSingular διατειχίζω διατειχίζῃς διατειχίζῃ
Dual διατειχίζητον διατειχίζητον
Plural διατειχίζωμεν διατειχίζητε διατειχίζωσι(ν)
OptativeSingular διατειχίζοιμι διατειχίζοις διατειχίζοι
Dual διατειχίζοιτον διατειχιζοίτην
Plural διατειχίζοιμεν διατειχίζοιτε διατειχίζοιεν
ImperativeSingular διατείχιζε διατειχιζέτω
Dual διατειχίζετον διατειχιζέτων
Plural διατειχίζετε διατειχιζόντων, διατειχιζέτωσαν
Infinitive διατειχίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διατειχιζων διατειχιζοντος διατειχιζουσα διατειχιζουσης διατειχιζον διατειχιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διατειχίζομαι διατειχίζει, διατειχίζῃ διατειχίζεται
Dual διατειχίζεσθον διατειχίζεσθον
Plural διατειχιζόμεθα διατειχίζεσθε διατειχίζονται
SubjunctiveSingular διατειχίζωμαι διατειχίζῃ διατειχίζηται
Dual διατειχίζησθον διατειχίζησθον
Plural διατειχιζώμεθα διατειχίζησθε διατειχίζωνται
OptativeSingular διατειχιζοίμην διατειχίζοιο διατειχίζοιτο
Dual διατειχίζοισθον διατειχιζοίσθην
Plural διατειχιζοίμεθα διατειχίζοισθε διατειχίζοιντο
ImperativeSingular διατειχίζου διατειχιζέσθω
Dual διατειχίζεσθον διατειχιζέσθων
Plural διατειχίζεσθε διατειχιζέσθων, διατειχιζέσθωσαν
Infinitive διατειχίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διατειχιζομενος διατειχιζομενου διατειχιζομενη διατειχιζομενης διατειχιζομενον διατειχιζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διατειχίω διατειχίεις διατειχίει
Dual διατειχίειτον διατειχίειτον
Plural διατειχίουμεν διατειχίειτε διατειχίουσι(ν)
OptativeSingular διατειχίοιμι διατειχίοις διατειχίοι
Dual διατειχίοιτον διατειχιοίτην
Plural διατειχίοιμεν διατειχίοιτε διατειχίοιεν
Infinitive διατειχίειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διατειχιων διατειχιουντος διατειχιουσα διατειχιουσης διατειχιουν διατειχιουντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διατειχίουμαι διατειχίει, διατειχίῃ διατειχίειται
Dual διατειχίεισθον διατειχίεισθον
Plural διατειχιοῦμεθα διατειχίεισθε διατειχίουνται
OptativeSingular διατειχιοίμην διατειχίοιο διατειχίοιτο
Dual διατειχίοισθον διατειχιοίσθην
Plural διατειχιοίμεθα διατειχίοισθε διατειχίοιντο
Infinitive διατειχίεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διατειχιουμενος διατειχιουμενου διατειχιουμενη διατειχιουμενης διατειχιουμενον διατειχιουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διετείχιζον διετείχιζες διετείχιζε(ν)
Dual διετειχίζετον διετειχιζέτην
Plural διετειχίζομεν διετειχίζετε διετείχιζον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διετειχιζόμην διετειχίζου διετειχίζετο
Dual διετειχίζεσθον διετειχιζέσθην
Plural διετειχιζόμεθα διετειχίζεσθε διετειχίζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὐ γὰρ ἂν ἔχων με ἠμέλεις καὶ ἀπωθοῦ περιπλέκεσθαι θέλουσαν καὶ τέλος διετείχιζες τὸ μεταξὺ ἡμῶν τῷ ἱματίῳ δεδιὼς μὴ ψαύσαιμί σου. (Lucian, Dialogi meretricii, 1:9)
  • μηδενὸς δ ὑπακούοντος αὐτοῖς, ἀλλὰ τῆς Πελοποννήσου περιεχομένων καὶ πᾶσαν ἐντὸς Ἰσθμοῦ τὴν δύναμιν ὡρμημένων συνάγειν, καὶ διατειχιζόντων τὸν Ἰσθμὸν εἰς θάλατταν ἐκ θαλάττης, ἅμα μὲν ὀργὴ τῆς προδοσίας εἶχε τοὺς Ἀθηναίους, ἅμα δὲ δυσθυμία καὶ κατήφεια μεμονωμένους. (Plutarch, , chapter 9 3:2)
  • ὕστερον δὲ Πελοποννησίων διατειχιζόντων τὸν Ἰσθμόν, καὶ ἀγαπώντων μὲν τῇ σωτηρίᾳ, νομιζόντων δ ἀπηλλάχθαι τοῦ κατὰ θάλατταν κινδύνου, καὶ διανοουμένων τοὺς ἄλλους Ἕλληνας περιιδεῖν ὑπὸ τοῖς βαρβάροις γενομένους, ὀργισθέντες Ἀθηναῖοι συνεβούλευον αὐτοῖς, εἰ ταύτην τὴν γνώμην ἕξουσι, περὶ ἅπασαν τὴν Πελοπόννησον τεῖχος περιβαλεῖν: (Lysias, Speeches, 53:2)
  • ὁ δὲ Κάσσιος κατεπλάγη μὲν τοῦ ἔργου τὴν ἐπίνοιάν τε καὶ κλοπήν, ἀντεπινοῶν δὲ ἀποτεμέσθαι τὰ φρούρια τὸν Ἀντώνιον, διετείχιζε καὶ αὐτὸς ἐπικάρσιον τὸ ἕλος ἅπαν, ἀρχόμενον ἀπὸ τοῦ στρατοπέδου μέχρι τῆς θαλάσσης, κόπτων ὁμοίως καὶ γεφυρῶν καὶ τὸν χάρακα τοῖς στεριφώμασιν ἐπιτιθεὶς καὶ τὴν ὑπὸ Ἀντωνίου γεγενημένην δίοδον ἀπολαμβάνων, ἵνα μήτε ἐκδραμεῖν ἐς αὐτὸν οἱ ἔνδον ἔτι δυνηθεῖεν μήτε ἐκεῖνος αὐτοῖς ἐπιβοηθεῖν. (Appian, The Civil Wars, book 4, chapter 14 3:6)
  • οἱ δὲ σύνεδροι τῶν Ἑλλήνων ὁρῶντες τὴν τῶν ὄχλων ταραχὴν καὶ τὴν ὅλην ἔκπληξιν, ἐψηφίσαντο διατειχίζειν τὸν Ἰσθμόν. (Diodorus Siculus, Library, book xi, chapter 16 4:1)

Synonyms

  1. to cut off and fortify by a wall

  2. to divide as by a wall

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION