Ancient Greek-English Dictionary Language

τειχίζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: τειχίζω ἐτείχισα τετείχικα

Structure: τειχίζ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: tei=xos

Sense

  1. to build a wall, to form a wall

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τειχίζω τειχίζεις τειχίζει
Dual τειχίζετον τειχίζετον
Plural τειχίζομεν τειχίζετε τειχίζουσιν*
SubjunctiveSingular τειχίζω τειχίζῃς τειχίζῃ
Dual τειχίζητον τειχίζητον
Plural τειχίζωμεν τειχίζητε τειχίζωσιν*
OptativeSingular τειχίζοιμι τειχίζοις τειχίζοι
Dual τειχίζοιτον τειχιζοίτην
Plural τειχίζοιμεν τειχίζοιτε τειχίζοιεν
ImperativeSingular τείχιζε τειχιζέτω
Dual τειχίζετον τειχιζέτων
Plural τειχίζετε τειχιζόντων, τειχιζέτωσαν
Infinitive τειχίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
τειχιζων τειχιζοντος τειχιζουσα τειχιζουσης τειχιζον τειχιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τειχίζομαι τειχίζει, τειχίζῃ τειχίζεται
Dual τειχίζεσθον τειχίζεσθον
Plural τειχιζόμεθα τειχίζεσθε τειχίζονται
SubjunctiveSingular τειχίζωμαι τειχίζῃ τειχίζηται
Dual τειχίζησθον τειχίζησθον
Plural τειχιζώμεθα τειχίζησθε τειχίζωνται
OptativeSingular τειχιζοίμην τειχίζοιο τειχίζοιτο
Dual τειχίζοισθον τειχιζοίσθην
Plural τειχιζοίμεθα τειχίζοισθε τειχίζοιντο
ImperativeSingular τειχίζου τειχιζέσθω
Dual τειχίζεσθον τειχιζέσθων
Plural τειχίζεσθε τειχιζέσθων, τειχιζέσθωσαν
Infinitive τειχίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
τειχιζομενος τειχιζομενου τειχιζομενη τειχιζομενης τειχιζομενον τειχιζομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐτείχισα ἐτείχισας ἐτείχισεν*
Dual ἐτειχίσατον ἐτειχισάτην
Plural ἐτειχίσαμεν ἐτειχίσατε ἐτείχισαν
SubjunctiveSingular τειχίσω τειχίσῃς τειχίσῃ
Dual τειχίσητον τειχίσητον
Plural τειχίσωμεν τειχίσητε τειχίσωσιν*
OptativeSingular τειχίσαιμι τειχίσαις τειχίσαι
Dual τειχίσαιτον τειχισαίτην
Plural τειχίσαιμεν τειχίσαιτε τειχίσαιεν
ImperativeSingular τείχισον τειχισάτω
Dual τειχίσατον τειχισάτων
Plural τειχίσατε τειχισάντων
Infinitive τειχίσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
τειχισᾱς τειχισαντος τειχισᾱσα τειχισᾱσης τειχισαν τειχισαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐτειχισάμην ἐτειχίσω ἐτειχίσατο
Dual ἐτειχίσασθον ἐτειχισάσθην
Plural ἐτειχισάμεθα ἐτειχίσασθε ἐτειχίσαντο
SubjunctiveSingular τειχίσωμαι τειχίσῃ τειχίσηται
Dual τειχίσησθον τειχίσησθον
Plural τειχισώμεθα τειχίσησθε τειχίσωνται
OptativeSingular τειχισαίμην τειχίσαιο τειχίσαιτο
Dual τειχίσαισθον τειχισαίσθην
Plural τειχισαίμεθα τειχίσαισθε τειχίσαιντο
ImperativeSingular τείχισαι τειχισάσθω
Dual τειχίσασθον τειχισάσθων
Plural τειχίσασθε τειχισάσθων
Infinitive τειχίσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
τειχισαμενος τειχισαμενου τειχισαμενη τειχισαμενης τειχισαμενον τειχισαμενου

Perfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τειχίζει δὲ τὴν πόλιν ἡ Κόνωνοσ, ἡ δὲ Θρασυβούλου κατάγει τὸν δῆμον ἀπὸ φυλῆσ ἐλεύθερον, αἱ δὲ Ἀλκιβιάδου περὶ Σικελίαν ὀλισθοῦσαν τὴν πόλιν ἐγείρουσιν· (Plutarch, De gloria Atheniensium, section 7 2:4)
  • ἔτει δὲ τετάρτῳ μάλιστα μετὰ τὸν Ἱππάρχου θάνατον, ἐπεὶ κακῶσ εἶχεν τὰ ἐν τῷ ἄστει, τὴν Μουνιχίαν ἐπεχείρησε τειχίζειν, ὡσ ἐκεῖ μεθιδρυσόμενοσ. (Aristotle, Athenian Constitution, work Ath. Pol., chapter 19 2:1)
  • τοῦ δὲ ἀντιγράψαντοσ ὡσ ἐκεῖνον Βέλβιναν μέλλειν τειχίζειν ἀκούσασ καταβαίη τοῦτο κωλύσων, πάλιν ὁ Κλεομένησ ἀποστείλασ τοῦτο μὲν οὕτωσ ἔχειν ἔφη πεπεῖσθαι· (Plutarch, Cleomenes, chapter 4 2:2)
  • τὴν λύραν μέλλει τὸ Θηβαίων ἄστυ τειχίζειν ὡσ ὁ Ἀμφίων, ἢ τὴν Λακεδαιμονίων στάσιν παύειν ἐπᾴδων καὶ παραμυθούμενοσ ὡσ Θαλῆσ· (Plutarch, Maxime cum principbus philosopho esse diserendum, chapter, section 42)
  • καὶ γὰρ Παγασὰσ ἀπαιτεῖν αὐτόν εἰσιν ἐψηφισμένοι, καὶ Μαγνησίαν κεκωλύκασι τειχίζειν. (Demosthenes, Speeches, 28:2)

Synonyms

  1. to build a wall

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION