Sense

1. to know, to be able, capable
2. to be assured or believe that
3. to understand, know, be versed in or acquainted with, to know, know for certain, know well
4. to know
5. to know that
6. knowing, understanding, skilful, skilled or versed, skilfully, expertly

Examples

• καὶ θυμωθεὶς ὀργῇ Κύριος ἐπὶ Μωυσῆν εἶπεν. οὐκ ἰδοὺ Ἀαρὼν ὁ ἀδελφός σου ὁ Λευΐτης; ἐπίσταμαι ὅτι λαλῶν λαλήσει αὐτός σοι. καὶ ἰδοὺ αὐτὸς ἐξελεύσεται εἰς συνάντησίν σοι καὶ ἰδών σε χαρήσεται ἐν ἑαυτῷ. (Septuagint, Liber Exodus 4:14)
• καὶ σὺ καὶ οἱ θεράποντές σου, ἐπίσταμαι ὅτι οὐδέπω πεφόβησθε τὸν Κύριον. (Septuagint, Liber Exodus 9:30)
• ὅτι ἐγὼ ἐπίσταμαι τὸν ἐρεθισμόν σου καὶ τὸν τράχηλόν σου τὸν σκληρόν. ἔτι γὰρ ἐμοῦ ζῶντος μεθ᾿ ὑμῶν σήμερον, παραπικραίνοντες ἦτε τὰ πρὸς τὸν Θεόν, πῶς οὐχὶ καὶ ἔσχατον τοῦ θανάτου μου; (Septuagint, Liber Deuteronomii 31:27)
• ὡς δὲ ἡ πύλη ἐκλείετο ἐν τῷ σκότει, καὶ οἱ ἄνδρες ἐξῆλθον, οὐκ ἐπίσταμαι ποῦ πεπόρευνται. καταδιώξατε ὀπίσω αὐτῶν, εἰ καταλήψεσθε αὐτούς. (Septuagint, Liber Iosue 2:5)
• καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς. ἐπίσταμαι ὅτι ἔδωκεν ὑμῖν Κύριος τὴν γῆν, ἐπιπέπτωκε γὰρ ὁ φόβος ὑμῶν ἐφ ἡμᾶς. (Septuagint, Liber Iosue 2:9)

Similar forms

• ἐπιστάμενος (199)
• ἐπίσταμαι (133)
• ἐπιστάμενοι (85)
• ἐπισταμένους (72)
• ἐπιστάμεθα (71)
• ἐπιστάμενον (68)
• ἐπισταμένων (47)
• ἐπισταμένῳ (34)
• ἐπισταμένως (29)
• ἐπισταμένη (21)
• ἐπισταμένου (20)
• ἐπισταμένοις (19)
• ἐπισταμένην (11)
• ἐπίσταμαί (6)
• ἐπισταμένης (6)
• ἐπιστάμενόν (5)
• ἐπιστάμενοί (5)
• ἐπιστάμενός (5)
• ἐπισταμένῃ (4)
• ἐπιστάμεναι (4)
• ἐπιστάμεσθα (2)
• ἐπίσταμ (1)
• ἐπισταμένας (1)
• ἐπιστάμενα (1)
• ἐπιστάμενού (1)
• ἐπισταμέναις (1)
• ἐπιστάμαν (1)
• ἐπιστάμην (1)
• ἐπιστᾶμαι? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.