Sense

1. to send together, to bring together or set together
2. (middle voice) to come together, to come to an agreement

Examples

• καὶ οὐκ ἀποστήσεται ἡ βίβλοσ τοῦ νόμου τούτου ἐκ τοῦ στόματόσ σου, καὶ μελετήσεισ ἐν αὐτῷ ἡμέρασ καὶ νυκτόσ, ἵνα εἰδῇσ ποιεῖν πάντα τὰ γεγραμμένα. τότε εὐοδωθήσῃ, καὶ εὐοδώσεισ τὰσ ὁδούσ σου καὶ τότε συνήσεισ. (Septuagint, Liber Iosue 1:8)
• Καὶ συνῆξα αὐτοὺσ πρὸσ τὸν ποταμὸν τὸν ἐρχόμενον πρὸσ τὸν Εὐί, καὶ παρενεβάλομεν ἐκεῖ ἡμέρασ τρεῖσ. καὶ συνῆκα ἐν τῷ λαῷ καὶ ἐν τοῖσ ἱερεῦσι, καὶ ἀπὸ υἱῶν Λευὶ οὐχ εὗρον ἐκεῖ. (Septuagint, Liber Esdrae II 8:15)
• καὶ ἀπῆλθε πᾶσ ὁ λαὸσ φαγεῖν καὶ πιεῖν καὶ ἀποστέλλειν μερίδασ καὶ ποιῆσαι εὐφροσύνην μεγάλην, ὅτι συνῆκαν ἐν τοῖσ λόγοισ οἷσ ἐγνώρισεν αὐτοῖσ. (Septuagint, Liber Nehemiae 8:12)
• καὶ ἦλθον εἰσ Ἱερουσαλήμ. καὶ συνῆκα ἐν τῇ πονηρίᾳ, ᾖ ἐποίησεν Ἐλιασὶβ τῷ Τωβίᾳ, ποιῆσαι αὐτῷ γαζοφυλάκιον ἐν αὐλῇ οἴκου τοῦ Θεοῦ. (Septuagint, Liber Nehemiae 13:7)
• παραπτώματα τίσ συνήσει̣ ἐκ τῶν κρυφίων μου καθάρισόν με. (Septuagint, Liber Psalmorum 18:13)
• Συνίημι. (Lucian, Dialogi Marini, iris and poseidon, chapter 21)
• οὐκ οἶδα ὅλωσ ὅ τι καὶ λέγουσιν οὐδὲ συνίημι τὴν σοφίαν αὐτῶν ὄρειοσ γὰρ ἔγωγε καὶ τὰ κομψὰ ταῦτα ῥημάτια, καὶ ἀστικὰ οὐ μεμάθηκα, ὦ Δίκη. (Lucian, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 11:5)
• ταυτὶ μέν,^ ὦ Σόλων, οὐ πάνυ συνίημι· (Lucian, Anacharsis, (no name) 36:1)
• συνίημι γὰρ ἤδη πάνυ σαφῶσ ἥντινα καὶ λέγεισ τὴν γυναῖκα, τούτοισ τε αὐτοῖσ γνωρίσασ καὶ τῇ πατρίδι. (Lucian, Imagines, (no name) 10:2)
• οὔπω συνίημι ὅ τι τοῦτό πωσ βούλεται, σκοπῶμεν δὲ ὅμωσ. (Lucian, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 51:3)

Similar forms

• συνήθεις (147)
• συνήθειαν (123)
• συνήθη (119)
• συνῆλθον (111)
• συνηθείας (111)
• συνήθων (97)
• συνήθης (91)
• συνήγαγε (88)
• συνῆν (79)
• συνήθους (71)
• συνῆγε (70)
• σύνηθες (69)
• συνήγαγον (68)
• συνήγαγεν (64)
• συνῄεσαν (45)
• συνηθείᾳ (41)
• συνῆψαν (40)
• συνῆλθεν (38)
• συνῆγον (36)
• συνήχθη (32)
• συνῆψε (31)
• συνήθεια (30)
• συνηνέχθη (28)
• συνήθει (27)
• συνῆσαν (27)
• συνῆγεν (27)
• συνῆλθε (24)
• συνήθως (23)
• συνῄδει (20)
• συνῄει (20)
• συνήνεικε (19)
• συνῆκε (19)
• συνῆκαν (19)
• συνήργησε (16)
• συνῆκεν (15)
• συνῆψεν (15)
• συνῄδεσαν (15)
• συνῆκα (14)
• συνήγορον (14)
• συνήργει (13)
• συνήθεσι (12)
• συνηγορῶν (12)
• συνήνεγκε (12)
• συνήθεσιν (11)
• συνῆπτε (11)
• συνῆκται (11)
• συνηγμένα (10)
• συνήσει (10)
• σύνηθές (10)
• συνῆπτον (9)
• συνήργουν (9)
• συνήντετο (8)
• συνήγορος (8)
• συνῆπτεν (8)
• συνήγετο (8)
• συνήρπασε (8)
• συνῄδειν (8)
• συνηγορεῖ (8)
• Συνηγορία (7)
• συνῆπται (7)
• συνήραντο (7)
• συνῇσαν (7)
• συνήγοντο (7)
• συνήντων (7)
• συνῆτε (7)
• συνηρεφές (6)
• συνήλασεν (6)
• συνήδρευε (6)
• συνηγόρων (5)
• συνῄνουν (5)
• συνήγειρε (5)
• συνῆκας (5)
• συνῆκτο (5)
• συνῆρχε (5)
• συνηγορίᾳ (5)
• συνηρεφὲς (5)
• συνήρμοσε (5)
• συνῆφθαι (4)
• συνηγμένη (4)
• συνήσειν (4)
• συνήθειαι (4)
• συνήλασαν (4)
• συνηδύνει (4)
• συνήσεις (4)
• συνήσουσι (4)
• συνῆψ (4)
• συνῆπτο (4)
• συνῇ (3)
• συνῆξα (3)
• συνήγαγόν (3)
• συνηρεφεῖ (3)
• συνηύξησε (3)
• συνῄδη (3)
• συνημμένα (3)
• συνήδεται (3)
• συνήλγουν (3)
• συνήσω (3)
• συνῄδεις (3)
• συνῄεσάν (3)
• συνῆσθα (3)
• συνῆψα (3)
• συνηρεφὴς (3)
• συνῆχθαι (3)
• συνήρατο (3)
• συνῇς (3)
• συνήστην (3)
• συνηγόρου (3)
• συνῄρει (3)
• συνήντησε (3)
• συνῄρηται (2)
• συνῆχας (2)
• συνήδομαι (2)
• συνήρχετο (2)
• συνῇστε (2)
• συνήχησαν (2)
• συνηβήσας (2)
• συνήγγισε (2)
• συνηγόρει (2)
• συνῆλθαν (2)
• συνήχει (2)
• συνήγοροι (2)
• συνήκοοι (2)
• συνῄνεσε (2)
• συνῃρηκὼς (2)
• συνήρπαζε (2)
• συνῆς (2)
• συνῄσθετο (2)
• συνηύχετο (2)
• συνήδοιτο (2)
• συνηγόρῳ (2)
• συνήκμαζε (2)
• συνημμένῳ (2)
• συνήθεες (2)
• συνήργησέ (2)
• συνηβᾷ (2)
• συνῄδεε (2)
• συνήδετο (2)
• συνήγορόν (2)
• συνῄρητο (2)
• συνῇδον (2)
• συνήφθη (2)
• συνήγμεθα (2)
• συνῆλθόν (2)
• συνῄνεσαν (2)
• συνήγαγες (2)
• συνήκμασε (2)
• συνηχεῖν (2)
• συνηρεφῆ (1)
• συνήρεσκε (1)
• συνηρώτα (1)
• συνῄσαμεν (1)
• συνήσῃ (1)
• συνήσθην (1)
• συνήσων (1)
• συνήχουν (1)
• συνῇδεν (1)
• συνήκαμες (1)
• συνήκοι (1)
• συνηλάθη (1)
• συνήλγησα (1)
• συνήμονας (1)
• συνῄνεσα (1)
• συνήρα (1)
• συνήρατ (1)
• συνῃρέθη (1)
• συνήρπακε (1)
• συνησθείη (1)
• συνήψαμεν (1)
• σ[υνήγα]γεν (1)
• συνήισαν (1)
• συνήκουον (1)
• συνήλασσε (1)
• συνήνυσε (1)
• συνήθεα (1)
• σύνηθὲς (1)
• συνῆρξε (1)
• συνηρεφής (1)
• συνῄρετο (1)
• συνήρμοκε (1)
• συνῆρχεν (1)
• συνήσκει (1)
• συνησθῆτε (1)
• συνηῦξε (1)
• συνη (1)
• συνηξίωσέ (1)
• συνήδοντο (1)
• συνήγαγ (1)
• συνήγομεν (1)
• συνῆγου (1)
• συνηλύδων (1)
• συνὴν (1)
• συνήντησέ (1)
• συνήραξε (1)
• συνήρεσεν (1)
• συνήσετε (1)
• συνήχησιν (1)
• συνῆψας (1)
• συνηβολίῃ (1)
• συνηγορῇ (1)
• συνήκαμεν (1)
• συνήλειψε (1)
• συνῄνεον (1)
• συνήντεες (1)
• συνήορός (1)
• συνήθειάν (1)
• συνήρασθε (1)
• συνηρεφέα (1)
• συνήρεισε (1)
• συνηρπάγη (1)
• συνῆρχες (1)
• συνήσθιον (1)
• συνηυξήθη (1)
• συνηχέναι (1)
• συνήιξαν (1)
• συνήκουεν (1)
• συνήλισαν (1)
• συνῆμεν (1)
• Συνῄνει (1)
• συνήθειά (1)
• συνηράμην (1)
• συνήρεσκέ (1)
• συνήσῃς (1)
• συνησθῇς (1)
• συνηχεῖ (1)
• συνῆψέ (1)
• συνῆ (1)
• συνῆξε (1)
• συνηκολου‐ (1)
• συνήλασα (1)
• συνήλγησε (1)
• συνήντησα (1)
• συνήθεϊ (1)
• συνηθείης (1)
• συνήραξ (1)
• συνήρεσε (1)
• συνησθεὶς (1)
• συνηύχεθ (1)
• συνήχησε (1)
• σύνηβοι (1)
• συνηδίκει (1)
• συνήγγιζε (1)
• συνήλαστο (1)
• συνημμένη (1)
• συνήνεικέ (1)
• συνήντα (1)
• συνήνωντο (1)
• συνήθεας (1)
• σύνηθεσ‧ (1)
• συνηθῶν (1)
• συνήραθ (1)
• συνῆρξεν (1)
• συνῆρχέν (1)
• συνῆσάν (1)
• συνήσθιεν (1)
• συνηύξετο (1)
• συνήβα (1)
• συνῃδέατε (1)
• συνῄδετε (1)
• συνηγωνία (1)
• Συνήκατε (1)
• συνήκοον (1)
• συνήλασε (1)
• συνήλικα (1)
• συνήλυε (1)
• συνῄνεσεν (1)
• συνηθίσθη (1)
• συνήραξεν (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary