Sense

1. to send together, to bring together or set together
2. (middle voice) to come together, to come to an agreement

Examples

• καὶ οὐκ ἀποστήσεται ἡ βίβλοσ τοῦ νόμου τούτου ἐκ τοῦ στόματόσ σου, καὶ μελετήσεισ ἐν αὐτῷ ἡμέρασ καὶ νυκτόσ, ἵνα εἰδῇσ ποιεῖν πάντα τὰ γεγραμμένα. τότε εὐοδωθήσῃ, καὶ εὐοδώσεισ τὰσ ὁδούσ σου καὶ τότε συνήσεισ. (Septuagint, Liber Iosue 1:8)
• Καὶ συνῆξα αὐτοὺσ πρὸσ τὸν ποταμὸν τὸν ἐρχόμενον πρὸσ τὸν Εὐί, καὶ παρενεβάλομεν ἐκεῖ ἡμέρασ τρεῖσ. καὶ συνῆκα ἐν τῷ λαῷ καὶ ἐν τοῖσ ἱερεῦσι, καὶ ἀπὸ υἱῶν Λευὶ οὐχ εὗρον ἐκεῖ. (Septuagint, Liber Esdrae II 8:15)
• καὶ ἀπῆλθε πᾶσ ὁ λαὸσ φαγεῖν καὶ πιεῖν καὶ ἀποστέλλειν μερίδασ καὶ ποιῆσαι εὐφροσύνην μεγάλην, ὅτι συνῆκαν ἐν τοῖσ λόγοισ οἷσ ἐγνώρισεν αὐτοῖσ. (Septuagint, Liber Nehemiae 8:12)
• καὶ ἦλθον εἰσ Ἱερουσαλήμ. καὶ συνῆκα ἐν τῇ πονηρίᾳ, ᾖ ἐποίησεν Ἐλιασὶβ τῷ Τωβίᾳ, ποιῆσαι αὐτῷ γαζοφυλάκιον ἐν αὐλῇ οἴκου τοῦ Θεοῦ. (Septuagint, Liber Nehemiae 13:7)
• παραπτώματα τίσ συνήσει̣ ἐκ τῶν κρυφίων μου καθάρισόν με. (Septuagint, Liber Psalmorum 18:13)
• Συνίημι. (Lucian, Dialogi Marini, iris and poseidon, chapter 21)
• οὐκ οἶδα ὅλωσ ὅ τι καὶ λέγουσιν οὐδὲ συνίημι τὴν σοφίαν αὐτῶν ὄρειοσ γὰρ ἔγωγε καὶ τὰ κομψὰ ταῦτα ῥημάτια, καὶ ἀστικὰ οὐ μεμάθηκα, ὦ Δίκη. (Lucian, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 11:5)
• ταυτὶ μέν,^ ὦ Σόλων, οὐ πάνυ συνίημι· (Lucian, Anacharsis, (no name) 36:1)
• συνίημι γὰρ ἤδη πάνυ σαφῶσ ἥντινα καὶ λέγεισ τὴν γυναῖκα, τούτοισ τε αὐτοῖσ γνωρίσασ καὶ τῇ πατρίδι. (Lucian, Imagines, (no name) 10:2)
• οὔπω συνίημι ὅ τι τοῦτό πωσ βούλεται, σκοπῶμεν δὲ ὅμωσ. (Lucian, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 51:3)

Similar forms

• συνήθεις (147)
• συνήθειαν (123)
• συνήθη (119)
• συνῆλθον (111)
• συνηθείας (111)
• συνήθων (97)
• συνήθης (91)
• συνήγαγε (88)
• συνῆν (79)
• συνήθους (71)
• συνῆγε (70)
• σύνηθες (69)
• συνήγαγον (68)
• συνήγαγεν (64)
• συνῄεσαν (45)
• συνηθείᾳ (41)
• συνῆψαν (40)
• συνῆλθεν (38)
• συνῆγον (36)
• συνήχθη (32)
• συνῆψε (31)
• συνήθεια (30)
• συνηνέχθη (28)
• συνῆσαν (27)
• συνῆγεν (27)
• συνήθει (27)
• συνῆλθε (24)
• συνήθως (23)
• συνῄδει (20)
• συνῄει (20)
• συνήνεικε (19)
• συνῆκε (19)
• συνῆκαν (19)
• συνήργησε (16)
• συνῆκεν (15)
• συνῆψεν (15)
• συνῄδεσαν (15)
• συνῆκα (14)
• συνήγορον (14)
• συνήργει (13)
• συνήθεσι (12)
• συνηγορῶν (12)
• συνήνεγκε (12)
• συνῆπτε (11)
• συνῆκται (11)
• συνήθεσιν (11)
• συνηγμένα (10)
• σύνηθές (10)
• συνήσει (10)
• συνῆπτον (9)
• συνήργουν (9)
• συνήγορος (8)
• συνῆπτεν (8)
• συνήγετο (8)
• συνῄδειν (8)
• συνηγορεῖ (8)
• συνήρπασε (8)
• συνήντετο (8)
• συνήραντο (7)
• συνῇσαν (7)
• συνήγοντο (7)
• συνήντων (7)
• συνῆτε (7)
• Συνηγορία (7)
• συνῆπται (7)
• συνηρεφές (6)
• συνήλασεν (6)
• συνήδρευε (6)
• συνῄνουν (5)
• συνήγειρε (5)
• συνῆκας (5)
• συνῆκτο (5)
• συνηγορίᾳ (5)
• συνῆρχε (5)
• συνηρεφὲς (5)
• συνήρμοσε (5)
• συνηγόρων (5)
• συνήθειαι (4)
• συνήσειν (4)
• συνήλασαν (4)
• συνηδύνει (4)
• συνήσεις (4)
• συνῆπτο (4)
• συνήσουσι (4)
• συνῆψ (4)
• συνῆφθαι (4)
• συνηγμένη (4)
• συνῄδη (3)
• συνημμένα (3)
• συνηρεφεῖ (3)
• συνηύξησε (3)
• συνήδεται (3)
• συνήλγουν (3)
• συνῄδεις (3)
• συνῄεσάν (3)
• συνήσω (3)
• συνῆσθα (3)
• συνῆψα (3)
• συνήρατο (3)
• συνηρεφὴς (3)
• συνῆχθαι (3)
• συνηγόρου (3)
• συνῇς (3)
• συνήστην (3)
• συνήντησε (3)
• συνῄρει (3)
• συνῇ (3)
• συνῆξα (3)
• συνήγαγόν (3)
• συνηβήσας (2)
• συνήγγισε (2)
• συνηγόρει (2)
• συνῆλθαν (2)
• συνήρχετο (2)
• συνῇστε (2)
• συνήχησαν (2)
• συνήγοροι (2)
• συνήκοοι (2)
• συνῄνεσε (2)
• συνήχει (2)
• συνήδοιτο (2)
• συνηγόρῳ (2)
• συνήκμαζε (2)
• συνημμένῳ (2)
• συνήθεες (2)
• συνῃρηκὼς (2)
• συνήρπαζε (2)
• συνῆς (2)
• συνῄσθετο (2)
• συνηύχετο (2)
• συνηβᾷ (2)
• συνῄδεε (2)
• συνήδετο (2)
• συνήγορόν (2)
• συνήργησέ (2)
• συνῇδον (2)
• συνήφθη (2)
• συνήγμεθα (2)
• συνῆλθόν (2)
• συνῄνεσαν (2)
• συνῄρητο (2)
• συνήγαγες (2)
• συνήκμασε (2)
• συνηχεῖν (2)
• συνήδομαι (2)
• συνῄρηται (2)
• συνῆχας (2)
• σ[υνήγα]γεν (1)
• συνήισαν (1)
• συνήκουον (1)
• συνήλασσε (1)
• συνήνυσε (1)
• συνήθεα (1)
• σύνηθὲς (1)
• συνῃρέθη (1)
• συνήρπακε (1)
• συνησθείη (1)
• συνήψαμεν (1)
• συνη (1)
• συνηξίωσέ (1)
• συνήδοντο (1)
• συνήγαγ (1)
• συνήγομεν (1)
• συνῆγου (1)
• συνηλύδων (1)
• συνὴν (1)
• συνήντησέ (1)
• συνήραξε (1)
• συνῆρξε (1)
• συνηρεφής (1)
• συνῄρετο (1)
• συνήρμοκε (1)
• συνῆρχεν (1)
• συνήσκει (1)
• συνησθῆτε (1)
• συνηῦξε (1)
• συνηβολίῃ (1)
• συνηγορῇ (1)
• συνήκαμεν (1)
• συνήλειψε (1)
• συνῄνεον (1)
• συνήντεες (1)
• συνήορός (1)
• συνήθειάν (1)
• συνήρασθε (1)
• συνήρεσεν (1)
• συνήσετε (1)
• συνήχησιν (1)
• συνῆψας (1)
• συνήιξαν (1)
• συνήκουεν (1)
• συνήλισαν (1)
• συνῆμεν (1)
• Συνῄνει (1)
• συνήθειά (1)
• συνηράμην (1)
• συνηρεφέα (1)
• συνήρεισε (1)
• συνηρπάγη (1)
• συνῆρχες (1)
• συνήσθιον (1)
• συνηυξήθη (1)
• συνηχέναι (1)
• συνῆ (1)
• συνῆξε (1)
• συνηκολου‐ (1)
• συνήλασα (1)
• συνήλγησε (1)
• συνήντησα (1)
• συνήθεϊ (1)
• συνηθείης (1)
• συνήραξ (1)
• συνήρεσκέ (1)
• συνήσῃς (1)
• συνησθῇς (1)
• συνηχεῖ (1)
• συνῆψέ (1)
• σύνηβοι (1)
• συνηδίκει (1)
• συνήγγιζε (1)
• συνήλαστο (1)
• συνημμένη (1)
• συνήνεικέ (1)
• συνήντα (1)
• συνήνωντο (1)
• συνήθεας (1)
• σύνηθεσ‧ (1)
• συνηθῶν (1)
• συνήραθ (1)
• συνήρεσε (1)
• συνησθεὶς (1)
• συνηύχεθ (1)
• συνήχησε (1)
• συνήβα (1)
• συνῃδέατε (1)
• συνῄδετε (1)
• συνηγωνία (1)
• Συνήκατε (1)
• συνήκοον (1)
• συνήλασε (1)
• συνήλικα (1)
• συνήλυε (1)
• συνῄνεσεν (1)
• συνηθίσθη (1)
• συνήραξεν (1)
• συνῆρξεν (1)
• συνῆρχέν (1)
• συνῆσάν (1)
• συνήσθιεν (1)
• συνηύξετο (1)
• συνῇδεν (1)
• συνήκαμες (1)
• συνήκοι (1)
• συνηλάθη (1)
• συνήλγησα (1)
• συνήμονας (1)
• συνῄνεσα (1)
• συνήρα (1)
• συνήρατ (1)
• συνηρεφῆ (1)
• συνήρεσκε (1)
• συνηρώτα (1)
• συνῄσαμεν (1)
• συνήσῃ (1)
• συνήσθην (1)
• συνήσων (1)
• συνήχουν (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary