헬라어 문장 검색 - ΑριστίΟρατιον́08́0́001́

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸν Σάραπιν 1:)

εὔδαιμόν γε τὸ τῶν ποιητῶν ἐστι γένοσ καὶ πραγμάτων ἀπήλλακται πανταχῆ. οὐ γὰρ μόνον αὐτοῖσ ἔξεστι τὰσ ὑποθέσεισ τοιαύτασ ὁποίασ ἂν αὐτοὶ βουληθῶσιν ἑκάστοτε ἐνστήσασθαι, οὔτε ἀληθεῖσ οὔτε ἐνίοτε πιθανὰσ, ἀλλ’ οὐδὲ ἐχούσασ σύστασιν τὸ παράπαν, εἴ τισ ὀρθῶσ βούλοιτο σκοπεῖν, ἀλλὰ καὶ διαχειρίζουσι ταύτασ οὕτωσ ὅπωσ ἂν αὐτοῖσ δόξῃ νοήμασί τε καὶ ἐνθυμήμασιν, ὧν ἔνια, εἴ τισ τὰ πρὸ αὐτῶν τε καὶ μετὰ ταῦτα ἀφέλοι, οὐδὲ μαθεῖν ἔστιν αὐτά γε καθ’ αὑτὰ ὅ τι δηλοῖ. ὁμοῦ δὲ πάντων λεχθέντων συνέντεσ ἀπεδεξάμεθα ὥσπερ ἀγαπήσαντεσ ὅτι συνήκαμεν. ἐνίων δὲ τὰσ ἀρχὰσ εἰπόντεσ τὸ λοιπὸν ἀφῆκαν, ὥσπερ καταγνόντεσ, τὰ δὲ τῆσ ἀρχῆσ στερήσαντεσ, ἄλλων δὲ τὰ μέσα ἐξελόντεσ, ἀποχρῆν ᾠήθησαν, ὥσπερ τύραννοί τινεσ τῶν νοημάτων ὄντεσ. ἔπειτα δὲ οὐδὲν αὐτοῖσ ἀτόλμητον οὐδ’ ἄπορόν ἐστιν, ἀλλὰ θεοὺσ ἀπὸ μηχανῆσ αἴρουσι, καὶ εἰσ πλοῦν ἐμβιβάζουσι συμπλεῖν οἷσ ἂν αὐτοῖσ δοκῇ, καὶ ποιοῦσιν οὐ μόνον συγκαθημένουσ, ἂν οὕτω τύχῃ, τοῖσ ἀνθρώποισ, ἀλλὰ καὶ συμπίνοντασ καὶ λύχνουσ ἔχοντασ φῶσ ποιοῦντασ. καὶ ταῦτα δὴ οὕτω μεγαλοπρεπεῖσ εἰσιν, ἀφ’ οὗ πᾶσ ὅδε λόγοσ ὡρμήθη, ὡσ εἰσὶν εὐδαίμονεσ κατ’ αὐτὸν τὸν Ὅμηρον ῥεῖα ζώοντεσ, ἐπειδὰν ποιῶσι τοὺσ ὕμνουσ καὶ παιᾶνασ τοῖσ θεοῖσ. αἱ δὲ στροφαὶ ἢ περίοδοι ἀπεπλήρωσαν τὸ πᾶν. καὶ Δᾶλον ἀμφιρρύταν εἰπόντεσ, ἢ Δία τερπικέραυνον, ἢ πόντον ἐρίβρομον, καὶ παρελθόντεσ ὡσ Ἡρακλῆσ εἰσ Ὑπερβορέουσ ἀφίκετο, καὶ ὡσ Ιἄμοσ ἦν μάντισ παλαιὸσ, ἢ ὡσ τὸν Ἀνταῖον Ἡρακλῆσ, ἢ Μίνωα, ἢ Ῥαδάμυνθυν προσθέντεσ, ἢ Φᾶσιν, ἢ Ἴστρον, ἢ ὡσ αὐτοὶ θρέμματα Μουσῶν εἰσι καὶ ἄμαχοί τινεσ εἰσ σοφίαν ἀναφθεγξάμενοι, αὐταρκῶσ σφίσιν ὑμνῆσθαι νομίζουσι, καὶ οὐδὲ τῶν ἰδιωτῶν οὐδεὶσ πλέον ἐπιζητεῖ παρ’ αὐτῶν. οὕτω δὲ σφόδρα αὐτοὺσ ἱεροὺσ ἄγομεν καὶ σεμνύνομεν ὥστε καὶ αὐτὸ τὸ ποιεῖν τοὺσ ὕμνουσ τοῖσ θεοῖσ καὶ προσαγορεύειν τούτοισ παρακεχωρήκαμεν, ὥσπερ προφήταισ ὡσ ἀληθῶσ οὖσι τῶν θεῶν. καὶ οὐδὲ ᾧ τὸ προσῆκον ὀρθῶσ ὑποθέσθαι καὶ διαχειρίσαι τοῖσ πᾶσιν ἐξητασμένωσ ἐστὶ καὶ διὰ πάσησ ἐλθεῖν ἀκριβείασ εἰσ ὅσον ἀνθρώπῳ δυνατὸν τέτακται, οὐδὲν ἡγούμεθα δεῖν πρόσ γε τοὺσ θεοὺσ χρῆσθαι, ἀλλ’ ἐπὶ μὲν τὰ ἄλλα πάντα ἀγωνίσματα τῷ λόγῳ χρώμεθα, καὶ πανηγύρεισ τε ἐγκωμιάζομεν καὶ πράξεισ ἀνδρῶν καὶ πολέμουσ ἀφηγούμεθα, καὶ μύθουσ ποιοῦμεν, κἀν τοῖσ δικαστηρίοισ ἀγωνιζόμεθα, καὶ πρὸσ πάνθ’, ὡσ ἔποσ εἰπεῖν, ἡμῖν ἔπεισιν ὁ λόγοσ, πρὸσ δὲ τοὺσ θεοὺσ αὐτοὺσ τοὺσ δόντασ ἡμῖν αὐτὸν οὐ παντάπασιν ἀξιοῦμεν χρῆσθαι τούτῳ. ἀλλ’ ὑπὲρ μὲν τῶν ἱερῶν αὐτῶν καὶ τῶν τελουμένων θυσιῶν λόγῳ πεζῷ διῃρήκαμεν ἃ χρὴ ποιεῖν, νόμουσ γράψαντεσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristides, Aelius, Orationes, Εἰσ τὸν Σάραπιν 1:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸν Σάραπιν 1:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION