헬라어 문장 검색 - ΑριστίΟρατιον́55́

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, πανηγυρικὸσ ἐπὶ τῷ ὕδατι ἐν Περγάμῳ)

Ὁμήρῳ μὲν εἰσ τὴν σύνοδον τῶν χειμάρρων εἴρηται τῶν δέ τε τηλόθι δοῦπον ἐν οὔρεσιν ἔκλυε ποιμήν· καὶ φρίξαντα δή φησιν αὐτὸν εἰσ τὸ σπήλαιον εἰσελαύνειν τὰσ ὀί̈σ· ἐγὼ δὲ καίτοι τοσοῦτον ὑμῶν ἀπέχων τὸ νῦν ἀκούσασ τοῦ ὕδατοσ τὴν εἰσβολὴν καὶ ὅσον τι κόσμου προσγέγονε τῇ πόλει, οὐχ οἱο͂́σ τε ἦν ἡσυχάζειν ὑφ’ ἡδονῆσ, ἀλλ’ ἐφθεγγόμην τε ἃ ἐφθεγγόμην καὶ τοῦ σώματοσ ᾐσθανόμην ἐλαφροτέρου καὶ χαρᾶσ ἀπῆν οὐδέν, δυοῖν δ’ ἡμέραιν πρότερον πρὶν ἀκοῦσαι· οὐ γὰρ χεῖρον ἴσωσ πρὸσ ὑμᾶσ εἰπεῖν· ἀκούσεσθε γὰρ ἡδέωσ τοῦ θεοῦ χάριν τοῦ προδείξαντοσ καὶ ἅμα τῆσ εὐφημίασ· ὄψισ ὀνειράτων γενομένη μοι ὡσπερεὶ διπλασίαν ἐδείκνυε τὴν πόλιν, χωρίον τε δή τινοσ προσθήκῃ πεπορισμένου συνεχῶσ πρὸσ αὐτὴν καὶ δημοσίων δὴ κόσμων προσγενομένων παραπλησίων μάλιστά πωσ τοῖσ περὶ τὸν φίλιον. διὰ ταῦτ’ οὖν ὄναρ τε ἐγανύμην καὶ ἐπειδὴ ἀνέστην, ἐλάμβανον εἰσ ἀγαθὸν τῇ τε πόλει καὶ ἐμαυτῷ. τριταία δὲ ἐπὶ τούτοισ ἀγγελία παρὰ ἀνδρὸσ τῶν ἐπιτηδείων ἀφικνεῖται φράζουσα καὶ δὴ πᾶσαν ὑμῖν τὴν Ἀσίαν συνεορτάζειν τῆσ περὶ πάντα ἀγαθῆσ τύχησ. εἶναι γὰρ τὸ ὕδωρ πλήθει τε πλεῖστον καὶ κάλλει κάλλιστον ὅσων ἔλαχον πόλεισ. ἦγον οὖν οὐχ ὅσον ἠρινὴν ἡμέραν, ἀλλ’ οἱάν εἰκὸσ ἄγειν Διόσ τε εὐαγγελίου καὶ Ἀσκληπιοῦ σωτῆροσ πανταχῆ τιμῶντοσ. καὶ συνέχαιρον δὴ τῇ πόλει μὲν τῶν προσγεγονότων, ἐμαυτῷ δὲ ὡσ ἠξιώθην προακοῦσαι, δῆλον ὅτι ὡσ οὐδενὸσ ἧττον ἐμοὶ τῆσ πόλεωσ προσῆκον. μετὰ δὲ τοῦτο ἐλογιζόμην ὡσ τὸ μὲν χαίρειν κοινὸν ἁπάντων καὶ ἀνδρῶν καὶ παιδαρίων καὶ γυναικῶν, ἅτε τῆσ ὄψεωσ προξενούσησ τὴν ἡδονὴν, λόγῳ δὲ ἐπικοσμῆσαι τὴν τῶν Νυμφῶν δόσιν τάχα ἄν τινοσ εἰή τῶν περὶ τὸν Παιᾶνα διατριψάντων καὶ τῶν ἐπιταχθέντων τῶν ἐν λόγοισ. ἀνεμιμνησκόμην δὲ τῶν ποιητῶν, ὅτι Νύμφασ καὶ Μούσασ ἀεί πωσ συνάγουσι. καὶ τὸν Ἑρμῆν ὡσ χορηγὸν ἀεὶ προσαγορεύουσι τῶν Νυμφῶν· καὶ πάλιν γε Ἀπόλλωνα χορηγὸν Μουσῶν· ὁ δ’ αὐτὸσ οὗτοσ ὑμῖν θεὸσ καλλιτέκνου προσηγορίαν εἶχε, τοῦ πατρὸσ ἕνεκα. ἁπανταχῆ δὴ πρέπον τε καὶ οὐκ ἀώρον ἐφαίνετο τῇ τῶν Νυμφῶν χάριτι συγκεράσαι τὴν παρὰ τῆσ μουσικῆσ. πᾶσι γὰρ ἂν προσήκοντα πράττειν οἷσ εἶπον θεοῖσ. ἐξ ἀρχῆσ δ’, ὡσ ἐοίκε, τὰ κάλλιστα ἐδόθη τῇ πόλει καὶ παρὰ θεῶν καὶ παρὰ ἀνθρώπων. τοῦτο μοι πρεσβύτατοι δαιμόνων ἐνταῦθα λέγονται γενέσθαι Κάβειροι, καὶ τελεταὶ τούτοισ καὶ μυστήρια, ἃ τοσαύτην ἰσχὺν ἔχειν πεπίστευται ὥστε χειμώνων τε ἐξαισίων . . . . . .

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristides, Aelius, Orationes, πανηγυρικὸσ ἐπὶ τῷ ὕδατι ἐν Περγάμῳ

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, πανηγυρικὸσ ἐπὶ τῷ ὕδατι ἐν Περγάμῳ)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION