Ancient Greek-English Dictionary Language

καταστρέφω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: καταστρέφω καταστρέψω

Structure: κατα (Prefix) + στρέφ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to turn down, trample on, to turn the soil
  2. to upset, overturn
  3. to subject to oneself, to subdue, subdued and made
  4. to be subdued, am constrained to
  5. to turn back, bring back
  6. to turn round, bring to an end, to come to an end, die
  7. to twist up, a close periodic

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταστρέφω καταστρέφεις καταστρέφει
Dual καταστρέφετον καταστρέφετον
Plural καταστρέφομεν καταστρέφετε καταστρέφουσιν*
SubjunctiveSingular καταστρέφω καταστρέφῃς καταστρέφῃ
Dual καταστρέφητον καταστρέφητον
Plural καταστρέφωμεν καταστρέφητε καταστρέφωσιν*
OptativeSingular καταστρέφοιμι καταστρέφοις καταστρέφοι
Dual καταστρέφοιτον καταστρεφοίτην
Plural καταστρέφοιμεν καταστρέφοιτε καταστρέφοιεν
ImperativeSingular καταστρέφε καταστρεφέτω
Dual καταστρέφετον καταστρεφέτων
Plural καταστρέφετε καταστρεφόντων, καταστρεφέτωσαν
Infinitive καταστρέφειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταστρεφων καταστρεφοντος καταστρεφουσα καταστρεφουσης καταστρεφον καταστρεφοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταστρέφομαι καταστρέφει, καταστρέφῃ καταστρέφεται
Dual καταστρέφεσθον καταστρέφεσθον
Plural καταστρεφόμεθα καταστρέφεσθε καταστρέφονται
SubjunctiveSingular καταστρέφωμαι καταστρέφῃ καταστρέφηται
Dual καταστρέφησθον καταστρέφησθον
Plural καταστρεφώμεθα καταστρέφησθε καταστρέφωνται
OptativeSingular καταστρεφοίμην καταστρέφοιο καταστρέφοιτο
Dual καταστρέφοισθον καταστρεφοίσθην
Plural καταστρεφοίμεθα καταστρέφοισθε καταστρέφοιντο
ImperativeSingular καταστρέφου καταστρεφέσθω
Dual καταστρέφεσθον καταστρεφέσθων
Plural καταστρέφεσθε καταστρεφέσθων, καταστρεφέσθωσαν
Infinitive καταστρέφεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταστρεφομενος καταστρεφομενου καταστρεφομενη καταστρεφομενης καταστρεφομενον καταστρεφομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταστρέψω καταστρέψεις καταστρέψει
Dual καταστρέψετον καταστρέψετον
Plural καταστρέψομεν καταστρέψετε καταστρέψουσιν*
OptativeSingular καταστρέψοιμι καταστρέψοις καταστρέψοι
Dual καταστρέψοιτον καταστρεψοίτην
Plural καταστρέψοιμεν καταστρέψοιτε καταστρέψοιεν
Infinitive καταστρέψειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταστρεψων καταστρεψοντος καταστρεψουσα καταστρεψουσης καταστρεψον καταστρεψοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταστρέψομαι καταστρέψει, καταστρέψῃ καταστρέψεται
Dual καταστρέψεσθον καταστρέψεσθον
Plural καταστρεψόμεθα καταστρέψεσθε καταστρέψονται
OptativeSingular καταστρεψοίμην καταστρέψοιο καταστρέψοιτο
Dual καταστρέψοισθον καταστρεψοίσθην
Plural καταστρεψοίμεθα καταστρέψοισθε καταστρέψοιντο
Infinitive καταστρέψεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταστρεψομενος καταστρεψομενου καταστρεψομενη καταστρεψομενης καταστρεψομενον καταστρεψομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὁ παλαιῶν ὄρη καὶ οὐκ οἴδασιν, ὁ καταστρέφων αὐτὰ ὀργῇ. (Septuagint, Liber Iob 9:5)
  • τῶν δὲ φρονίμων καὶ σοφῶν καὶ βρυόντων ἀγαθοῖσ παντάπασι κολούει τὸ εὔθυμον, ἐκ τοῦ ζῆν μακαρίωσ εἰσ τὸ μὴ ζῆν μηδ’ εἶναι καταστρέφων. (Plutarch, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 29 7:1)
  • Χλαινέασ τοιγαροῦν, καταστρέφων τὴν δημηγορίαν, ἀπότομόν τινα συγκεφαλαίωσιν ἐποιήσατο τῶν ὑπαρχόντων πρὸσ ὑμᾶσ δικαίων. (Polybius, Histories, book 9, chapter 32 6:1)

Synonyms

  1. to upset

  2. to subject to oneself

  3. to be subdued

  4. to turn back

  5. to turn round

  6. to twist up

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION