Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀποκλίνω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀποκλίνω

Structure: ἀπο (Prefix) + κλίν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to turn off or aside, to turn back, to decline, get towards evening
  2. to be upset
  3. to turn aside or off the road, as one turns
  4. to fall away, decline, degenerate, to have a leaning, be favourably disposed

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποκλίνω ἀποκλίνεις ἀποκλίνει
Dual ἀποκλίνετον ἀποκλίνετον
Plural ἀποκλίνομεν ἀποκλίνετε ἀποκλίνουσιν*
SubjunctiveSingular ἀποκλίνω ἀποκλίνῃς ἀποκλίνῃ
Dual ἀποκλίνητον ἀποκλίνητον
Plural ἀποκλίνωμεν ἀποκλίνητε ἀποκλίνωσιν*
OptativeSingular ἀποκλίνοιμι ἀποκλίνοις ἀποκλίνοι
Dual ἀποκλίνοιτον ἀποκλινοίτην
Plural ἀποκλίνοιμεν ἀποκλίνοιτε ἀποκλίνοιεν
ImperativeSingular ἀποκλίνε ἀποκλινέτω
Dual ἀποκλίνετον ἀποκλινέτων
Plural ἀποκλίνετε ἀποκλινόντων, ἀποκλινέτωσαν
Infinitive ἀποκλίνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποκλινων ἀποκλινοντος ἀποκλινουσα ἀποκλινουσης ἀποκλινον ἀποκλινοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποκλίνομαι ἀποκλίνει, ἀποκλίνῃ ἀποκλίνεται
Dual ἀποκλίνεσθον ἀποκλίνεσθον
Plural ἀποκλινόμεθα ἀποκλίνεσθε ἀποκλίνονται
SubjunctiveSingular ἀποκλίνωμαι ἀποκλίνῃ ἀποκλίνηται
Dual ἀποκλίνησθον ἀποκλίνησθον
Plural ἀποκλινώμεθα ἀποκλίνησθε ἀποκλίνωνται
OptativeSingular ἀποκλινοίμην ἀποκλίνοιο ἀποκλίνοιτο
Dual ἀποκλίνοισθον ἀποκλινοίσθην
Plural ἀποκλινοίμεθα ἀποκλίνοισθε ἀποκλίνοιντο
ImperativeSingular ἀποκλίνου ἀποκλινέσθω
Dual ἀποκλίνεσθον ἀποκλινέσθων
Plural ἀποκλίνεσθε ἀποκλινέσθων, ἀποκλινέσθωσαν
Infinitive ἀποκλίνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποκλινομενος ἀποκλινομενου ἀποκλινομενη ἀποκλινομενης ἀποκλινομενον ἀποκλινομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ τοίνυν κἀγὼ τοῦτον τὸν ὄνειρον ὑμῖν διηγησάμην ἐκείνου ἕνεκα, ὅπωσ οἱ νέοι πρὸσ τὰ βελτίω τρέπωνται καὶ παιδείασ ἔχωνται, καὶ μάλιστα εἴ τισ αὐτῶν ὑπὸ πενίασ ἐθελοκακεῖ καὶ πρὸσ τὴν ἥττω ἀποκλίνει, φύσιν οὐκ ἀγεννῆ διαφθείρων. (Lucian, Somnium sive vita Luciani, (no name) 14:1)
  • δεινὴ δὲ καὶ τὰ ἄλλα, καὶ ^ τεχνῖτισ παρ’ ἥντινα βούλει τῶν ἑταιρῶν ἐπισπάσασθαι ἐραστὴν καὶ ἀμφίβολον ἔτι ὄντα ὅλον ὑποποιήσασθαι καὶ ἐνεχόμενον ἤδη ἐπιτεῖναι καὶ προσεκκαῦσαι ἄρτι μὲν ὀργῇ, ἄρτι δὲ κολακείᾳ, καὶ μετὰ μικρὸν ὑπεροψίᾳ καὶ τῷ πρὸσ ἕτερον ἀποκλίνειν δοκεῖν, καὶ ὅλη συνεκεκρότητο ἁπανταχόθεν ἡ γυνὴ καὶ πολλὰ μηχανήματα παρεσκεύαστο κατὰ τῶν ἐραστῶν. (Lucian, Toxaris vel amicitia, (no name) 13:6)
  • > <ὅτι δὲ πρῶτοσ ἀπέκλινε πρὸσ τὸν ὄχλον, ὡσ Ἀριστοτέλησ φησίν, καὶ ἀφῆκε τὸ μοναρχεῖν, ἐοίκε μαρτυρεῖν καὶ Ὅμηροσ ἐν νεῶν καταλόγῳ μόνουσ Ἀθηναίουσ δῆμον προσαγορεύσασ. (Aristotle, Athenian Constitution, work Ath. Pol., 9)
  • καὶ λαβὼν βιβλίον ὡσ γράφειν μέλλων προσήνεγκε τῷ στόματι τὸν κάλαμον, καὶ δακών, ὥσπερ ἐν τῷ διανοεῖσθαι καὶ γράφειν εἰώθει, χρόνον τινὰ κατέσχεν, εἶτα συγκαλυψάμενοσ ἀπέκλινε τὴν κεφαλήν, οἱ μὲν οὖν παρὰ τὰσ θύρασ ἑστῶτεσ δορυφόροι κατεγέλων ὡσ ἀποδειλιῶντοσ αὐτοῦ, καὶ μαλακὸν ἀπεκάλουν καὶ ἄνανδρον, ὁ δ’ Ἀρχίασ προσελθὼν ἀνίστασθαι παρεκάλει, καὶ τοὺσ αὐτοὺσ ἀνακυκλῶν λόγουσ αὖθισ ἐπηγγέλλετο διαλλαγὰσ πρὸσ τὸν Ἀντίπατρον. (Plutarch, Demosthenes, chapter 29 3:3)
  • ὁ μὲν οὖν Μελάνθιοσ εἴτε παίζων εἴτε σπουδάζων ἔλεγε διασῴζεσθαι τὴν Ἀθηναίων πόλιν ὑπὸ τῆσ τῶν ῥητόρων διχοστασίασ καὶ ταραχῆσ οὐ γὰρ ἀποκλίνειν ἅπαντασ εἰσ τὸν αὐτὸν τοῖχον, ἀλλὰ γίγνεσθαί τινα τοῦ βλάπτοντοσ ἀνθολκὴν; (Plutarch, Quomodo adolescens poetas audire debeat, chapter, section 4 23:1)

Synonyms

  1. to turn off or aside

  2. to be upset

  3. to turn aside or off the road

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION