Ancient Greek-English Dictionary Language

διακλίνω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διακλίνω διακλινῶ

Structure: δια (Prefix) + κλίν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to turn away, retreat

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διακλίνω διακλίνεις διακλίνει
Dual διακλίνετον διακλίνετον
Plural διακλίνομεν διακλίνετε διακλίνουσιν*
SubjunctiveSingular διακλίνω διακλίνῃς διακλίνῃ
Dual διακλίνητον διακλίνητον
Plural διακλίνωμεν διακλίνητε διακλίνωσιν*
OptativeSingular διακλίνοιμι διακλίνοις διακλίνοι
Dual διακλίνοιτον διακλινοίτην
Plural διακλίνοιμεν διακλίνοιτε διακλίνοιεν
ImperativeSingular διακλίνε διακλινέτω
Dual διακλίνετον διακλινέτων
Plural διακλίνετε διακλινόντων, διακλινέτωσαν
Infinitive διακλίνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διακλινων διακλινοντος διακλινουσα διακλινουσης διακλινον διακλινοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διακλίνομαι διακλίνει, διακλίνῃ διακλίνεται
Dual διακλίνεσθον διακλίνεσθον
Plural διακλινόμεθα διακλίνεσθε διακλίνονται
SubjunctiveSingular διακλίνωμαι διακλίνῃ διακλίνηται
Dual διακλίνησθον διακλίνησθον
Plural διακλινώμεθα διακλίνησθε διακλίνωνται
OptativeSingular διακλινοίμην διακλίνοιο διακλίνοιτο
Dual διακλίνοισθον διακλινοίσθην
Plural διακλινοίμεθα διακλίνοισθε διακλίνοιντο
ImperativeSingular διακλίνου διακλινέσθω
Dual διακλίνεσθον διακλινέσθων
Plural διακλίνεσθε διακλινέσθων, διακλινέσθωσαν
Infinitive διακλίνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διακλινομενος διακλινομενου διακλινομενη διακλινομενης διακλινομενον διακλινομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὁ δὲ κατ’ ἀρχὰσ μὲν ἐθρύπτετο πρὸσ τοὺσ πολλούσ καὶ διέκλινε τὴν φιλοτιμίαν αὐτῶν καὶ σπουδήν, ὡσ μὴ δεόμενοσ τοῦ ἄρχειν, φοιτώντων δὲ καθ’ ἡμέραν ἐπὶ θύρασ καὶ προκαλουμένων αὐτὸν εἰσ ἀγορὰν καὶ καταβοώντων ἐπείσθη· (Plutarch, Aemilius Paulus, chapter 10 2:1)
  • μετὰ δὲ ταῦτα ἐμφρόνωσ βουλευσάμενοι κατὰ στόμα μὲν παρατάττεσθαι διέκλινον, στρατηγήμασι δὲ ἐφιλοτιμοῦντο καταλῦσαι τὸν πόλεμον. (Diodorus Siculus, Library, book xi, chapter 73 29:2)
  • τὸ δὲ μέγιστον, τοὺσ νέουσ διακλίνειν τὰσ καταγραφὰσ καὶ τοιαύτασ πορίζεσθαι προφάσεισ ἃσ λέγειν μὲν αἰσχρὸν ἦν, ἐξετάζειν δ’ ἀπρεπέσ, ἐπιτέμνειν δ’ ἀδύνατον. (Polybius, Histories, book 35, chapter 4 6:1)

Synonyms

  1. to turn away

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION