- Greek-English Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διακλίνω?

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration: diaklinō

Principal Part: διακλίνω διακλινῶ

Structure: δια (Prefix) + κλίν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to turn away, retreat

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διακλίνω διακλίνεις διακλίνει
Dual διακλίνετον διακλίνετον
Plural διακλίνομεν διακλίνετε διακλίνουσι(ν)
SubjunctiveSingular διακλίνω διακλίνῃς διακλίνῃ
Dual διακλίνητον διακλίνητον
Plural διακλίνωμεν διακλίνητε διακλίνωσι(ν)
OptativeSingular διακλίνοιμι διακλίνοις διακλίνοι
Dual διακλίνοιτον διακλινοίτην
Plural διακλίνοιμεν διακλίνοιτε διακλίνοιεν
ImperativeSingular διακλίνε διακλινέτω
Dual διακλίνετον διακλινέτων
Plural διακλίνετε διακλινόντων, διακλινέτωσαν
Infinitive διακλίνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διακλινων διακλινοντος διακλινουσα διακλινουσης διακλινον διακλινοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διακλίνομαι διακλίνει, διακλίνῃ διακλίνεται
Dual διακλίνεσθον διακλίνεσθον
Plural διακλινόμεθα διακλίνεσθε διακλίνονται
SubjunctiveSingular διακλίνωμαι διακλίνῃ διακλίνηται
Dual διακλίνησθον διακλίνησθον
Plural διακλινώμεθα διακλίνησθε διακλίνωνται
OptativeSingular διακλινοίμην διακλίνοιο διακλίνοιτο
Dual διακλίνοισθον διακλινοίσθην
Plural διακλινοίμεθα διακλίνοισθε διακλίνοιντο
ImperativeSingular διακλίνου διακλινέσθω
Dual διακλίνεσθον διακλινέσθων
Plural διακλίνεσθε διακλινέσθων, διακλινέσθωσαν
Infinitive διακλίνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διακλινομενος διακλινομενου διακλινομενη διακλινομενης διακλινομενον διακλινομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὁ δὲ κατ ἀρχὰς μὲν ἐθρύπτετο πρὸς τοὺς πολλούς καὶ διέκλινε τὴν φιλοτιμίαν αὐτῶν καὶ σπουδήν, ὡς μὴ δεόμενος τοῦ ἄρχειν, φοιτώντων δὲ καθ ἡμέραν ἐπὶ θύρας καὶ προκαλουμένων αὐτὸν εἰς ἀγορὰν καὶ καταβοώντων ἐπείσθη: (Plutarch, Aemilius Paulus, chapter 10 2:1)
  • μετὰ δὲ ταῦτα ἐμφρόνως βουλευσάμενοι κατὰ στόμα μὲν παρατάττεσθαι διέκλινον, στρατηγήμασι δὲ ἐφιλοτιμοῦντο καταλῦσαι τὸν πόλεμον. (Diodorus Siculus, Library, book xi, chapter 73 29:2)
  • τὸ δὲ μέγιστον, τοὺς νέους διακλίνειν τὰς καταγραφὰς καὶ τοιαύτας πορίζεσθαι προφάσεις ἃς λέγειν μὲν αἰσχρὸν ἦν, ἐξετάζειν δ ἀπρεπές, ἐπιτέμνειν δ ἀδύνατον. (Polybius, Histories, book 35, chapter 4 6:1)

Synonyms

  1. to turn away

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION