Ancient Greek-English Dictionary Language

κλίνω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κλίνω κλινῶ ἔκλῑνα κέκλικα κέκλιμαι ἐκλίθην

Structure: κλίν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. I bend, slant
  2. I cause to give way, cause to retreat
  3. I lean, prop something on another
  4. I turn aside
  5. I decline, wane
  6. I seat, cause to lie down
  7. (grammar) I inflect, decline, conjugate
  8. (passive) I lean, am sloping
  9. (passive) I wander, stray

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κλίνω κλίνεις κλίνει
Dual κλίνετον κλίνετον
Plural κλίνομεν κλίνετε κλίνουσιν*
SubjunctiveSingular κλίνω κλίνῃς κλίνῃ
Dual κλίνητον κλίνητον
Plural κλίνωμεν κλίνητε κλίνωσιν*
OptativeSingular κλίνοιμι κλίνοις κλίνοι
Dual κλίνοιτον κλινοίτην
Plural κλίνοιμεν κλίνοιτε κλίνοιεν
ImperativeSingular κλίνε κλινέτω
Dual κλίνετον κλινέτων
Plural κλίνετε κλινόντων, κλινέτωσαν
Infinitive κλίνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κλινων κλινοντος κλινουσα κλινουσης κλινον κλινοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κλίνομαι κλίνει, κλίνῃ κλίνεται
Dual κλίνεσθον κλίνεσθον
Plural κλινόμεθα κλίνεσθε κλίνονται
SubjunctiveSingular κλίνωμαι κλίνῃ κλίνηται
Dual κλίνησθον κλίνησθον
Plural κλινώμεθα κλίνησθε κλίνωνται
OptativeSingular κλινοίμην κλίνοιο κλίνοιτο
Dual κλίνοισθον κλινοίσθην
Plural κλινοίμεθα κλίνοισθε κλίνοιντο
ImperativeSingular κλίνου κλινέσθω
Dual κλίνεσθον κλινέσθων
Plural κλίνεσθε κλινέσθων, κλινέσθωσαν
Infinitive κλίνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κλινομενος κλινομενου κλινομενη κλινομενης κλινομενον κλινομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κλινῶ κλινεῖς κλινεῖ
Dual κλινεῖτον κλινεῖτον
Plural κλινοῦμεν κλινεῖτε κλινοῦσιν*
OptativeSingular κλινοῖμι κλινοῖς κλινοῖ
Dual κλινοῖτον κλινοίτην
Plural κλινοῖμεν κλινοῖτε κλινοῖεν
Infinitive κλινεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
κλινων κλινουντος κλινουσα κλινουσης κλινουν κλινουντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κλινοῦμαι κλινεῖ, κλινῇ κλινεῖται
Dual κλινεῖσθον κλινεῖσθον
Plural κλινούμεθα κλινεῖσθε κλινοῦνται
OptativeSingular κλινοίμην κλινοῖο κλινοῖτο
Dual κλινοῖσθον κλινοίσθην
Plural κλινοίμεθα κλινοῖσθε κλινοῖντο
Infinitive κλινεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κλινουμενος κλινουμενου κλινουμενη κλινουμενης κλινουμενον κλινουμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κλιθήσομαι κλιθήσῃ κλιθήσεται
Dual κλιθήσεσθον κλιθήσεσθον
Plural κλιθησόμεθα κλιθήσεσθε κλιθήσονται
OptativeSingular κλιθησοίμην κλιθήσοιο κλιθήσοιτο
Dual κλιθήσοισθον κλιθησοίσθην
Plural κλιθησοίμεθα κλιθήσοισθε κλιθήσοιντο
Infinitive κλιθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κλιθησομενος κλιθησομενου κλιθησομενη κλιθησομενης κλιθησομενον κλιθησομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓κλῑνα έ̓κλῑνας έ̓κλῑνεν*
Dual ἐκλῑ́νατον ἐκλῑνάτην
Plural ἐκλῑ́ναμεν ἐκλῑ́νατε έ̓κλῑναν
SubjunctiveSingular κλῑ́νω κλῑ́νῃς κλῑ́νῃ
Dual κλῑ́νητον κλῑ́νητον
Plural κλῑ́νωμεν κλῑ́νητε κλῑ́νωσιν*
OptativeSingular κλῑ́ναιμι κλῑ́ναις κλῑ́ναι
Dual κλῑ́ναιτον κλῑναίτην
Plural κλῑ́ναιμεν κλῑ́ναιτε κλῑ́ναιεν
ImperativeSingular κλῑ́νον κλῑνάτω
Dual κλῑ́νατον κλῑνάτων
Plural κλῑ́νατε κλῑνάντων
Infinitive κλῑ́ναι
Participle MasculineFeminineNeuter
κλῑνᾱς κλῑναντος κλῑνᾱσα κλῑνᾱσης κλῑναν κλῑναντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκλῑνάμην ἐκλῑ́νω ἐκλῑ́νατο
Dual ἐκλῑ́νασθον ἐκλῑνάσθην
Plural ἐκλῑνάμεθα ἐκλῑ́νασθε ἐκλῑ́ναντο
SubjunctiveSingular κλῑ́νωμαι κλῑ́νῃ κλῑ́νηται
Dual κλῑ́νησθον κλῑ́νησθον
Plural κλῑνώμεθα κλῑ́νησθε κλῑ́νωνται
OptativeSingular κλῑναίμην κλῑ́ναιο κλῑ́ναιτο
Dual κλῑ́ναισθον κλῑναίσθην
Plural κλῑναίμεθα κλῑ́ναισθε κλῑ́ναιντο
ImperativeSingular κλῑ́ναι κλῑνάσθω
Dual κλῑ́νασθον κλῑνάσθων
Plural κλῑ́νασθε κλῑνάσθων
Infinitive κλῑ́νεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κλῑναμενος κλῑναμενου κλῑναμενη κλῑναμενης κλῑναμενον κλῑναμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκλίθην ἐκλίθης ἐκλίθη
Dual ἐκλίθητον ἐκλιθήτην
Plural ἐκλίθημεν ἐκλίθητε ἐκλίθησαν
SubjunctiveSingular κλίθω κλίθῃς κλίθῃ
Dual κλίθητον κλίθητον
Plural κλίθωμεν κλίθητε κλίθωσιν*
OptativeSingular κλιθείην κλιθείης κλιθείη
Dual κλιθείητον κλιθειήτην
Plural κλιθείημεν κλιθείητε κλιθείησαν
ImperativeSingular κλίθητι κλιθήτω
Dual κλίθητον κλιθήτων
Plural κλίθητε κλιθέντων
Infinitive κλιθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
κλιθεις κλιθεντος κλιθεισα κλιθεισης κλιθεν κλιθεντος

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κέκλικα κέκλικας κέκλικεν*
Dual κεκλίκατον κεκλίκατον
Plural κεκλίκαμεν κεκλίκατε κεκλίκᾱσιν*
SubjunctiveSingular κεκλίκω κεκλίκῃς κεκλίκῃ
Dual κεκλίκητον κεκλίκητον
Plural κεκλίκωμεν κεκλίκητε κεκλίκωσιν*
OptativeSingular κεκλίκοιμι κεκλίκοις κεκλίκοι
Dual κεκλίκοιτον κεκλικοίτην
Plural κεκλίκοιμεν κεκλίκοιτε κεκλίκοιεν
ImperativeSingular κέκλικε κεκλικέτω
Dual κεκλίκετον κεκλικέτων
Plural κεκλίκετε κεκλικόντων
Infinitive κεκλικέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
κεκλικως κεκλικοντος κεκλικυῑα κεκλικυῑᾱς κεκλικον κεκλικοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κέκλιμαι κέκλισαι κέκλιται
Dual κέκλισθον κέκλισθον
Plural κεκλίμεθα κέκλισθε κέκλινται
ImperativeSingular κέκλισο κεκλίσθω
Dual κέκλισθον κεκλίσθων
Plural κέκλισθε κεκλίσθων
Infinitive κέκλισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κεκλιμενος κεκλιμενου κεκλιμενη κεκλιμενης κεκλιμενον κεκλιμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ ἐν θυσίᾳ τῇ ἑσπερινῇ ἀνέστην ἀπὸ ταπεινώσεώσ μου. καὶ ἐν τῷ διαρρῆξαί με τὰ ἱμάτιά μου καὶ ἐπαλλόμην καὶ κλίνω ἐπὶ τὰ γόνατά μου καὶ ἐκπετάζω τὰσ χεῖράσ μου πρὸσ Κύριον τὸν Θεὸν (Septuagint, Liber Esdrae II 9:5)
  • ᾗ μὲν ἐπ’ Ἀσάνδρου κλίνω δέμασ, ᾗ δὲ πάλιν μοι ὀφθαλμὸσ νεύει Τηλέφου ὀξύτεροσ. (Unknown, Greek Anthology, Volume IV, book 12, chapter 882)
  • ὁ πρὶν ἀμαλθάκτοισιν ὑπὸ φρεσὶν ἡδὺν ἐν ἥβῃ οἰστροφόρου Παφίησ θεσμὸν ἀπειπάμενοσ, γυιοβόροισ βελέεσσιν ἀνέμβατοσ ὁ πρὶν Ἐρώτων, αὐχένα σοι κλίνω, Κύπρι, μεσαιπόλιοσ. (Unknown, Greek Anthology, book 5, chapter 2341)
  • κλινῶ εἰσ παραβολὴν τὸ οὖσ μου, ἀνοίξω ἐν ψαλτηρίῳ τὸ πρόβλημά μου. (Septuagint, Liber Psalmorum 48:5)

Synonyms

  1. I bend

  2. I cause to give way

  3. I turn aside

  4. I decline

  5. I seat

  6. I wander

Related

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION