- Greek-English Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐκχωρέω?

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration: ekchōreō

Principal Part: ἐκχωρέω ἐκχωρήσω

Structure: ἐκ (Prefix) + χωρέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to go out and away, depart, emigrate
  2. to slip out of, was dislocated
  3. to give way

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκχώρω ἐκχώρεις ἐκχώρει
Dual ἐκχώρειτον ἐκχώρειτον
Plural ἐκχώρουμεν ἐκχώρειτε ἐκχώρουσι(ν)
SubjunctiveSingular ἐκχώρω ἐκχώρῃς ἐκχώρῃ
Dual ἐκχώρητον ἐκχώρητον
Plural ἐκχώρωμεν ἐκχώρητε ἐκχώρωσι(ν)
OptativeSingular ἐκχώροιμι ἐκχώροις ἐκχώροι
Dual ἐκχώροιτον ἐκχωροίτην
Plural ἐκχώροιμεν ἐκχώροιτε ἐκχώροιεν
ImperativeSingular ἐκχῶρει ἐκχωρεῖτω
Dual ἐκχώρειτον ἐκχωρεῖτων
Plural ἐκχώρειτε ἐκχωροῦντων, ἐκχωρεῖτωσαν
Infinitive ἐκχώρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκχωρων ἐκχωρουντος ἐκχωρουσα ἐκχωρουσης ἐκχωρουν ἐκχωρουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκχώρουμαι ἐκχώρει, ἐκχώρῃ ἐκχώρειται
Dual ἐκχώρεισθον ἐκχώρεισθον
Plural ἐκχωροῦμεθα ἐκχώρεισθε ἐκχώρουνται
SubjunctiveSingular ἐκχώρωμαι ἐκχώρῃ ἐκχώρηται
Dual ἐκχώρησθον ἐκχώρησθον
Plural ἐκχωρώμεθα ἐκχώρησθε ἐκχώρωνται
OptativeSingular ἐκχωροίμην ἐκχώροιο ἐκχώροιτο
Dual ἐκχώροισθον ἐκχωροίσθην
Plural ἐκχωροίμεθα ἐκχώροισθε ἐκχώροιντο
ImperativeSingular ἐκχώρου ἐκχωρεῖσθω
Dual ἐκχώρεισθον ἐκχωρεῖσθων
Plural ἐκχώρεισθε ἐκχωρεῖσθων, ἐκχωρεῖσθωσαν
Infinitive ἐκχώρεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκχωρουμενος ἐκχωρουμενου ἐκχωρουμενη ἐκχωρουμενης ἐκχωρουμενον ἐκχωρουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ νῦν λάλησον δὴ ἐν ὠσὶ τοῦ λαοῦ λέγων. τίς ὁ φοβούμενος καὶ δειλός; ἐπιστρεφέτω καὶ ἐκχωρείτω ἀπὸ ὄρους Γαλαάδ. καὶ ἐπέστρεψεν ἀπὸ τοῦ λαοῦ εἴκοσι καὶ δύο χιλιάδες, καὶ δέκα χιλιάδες ὑπελείφθησαν. (Septuagint, Liber Iudicum 7:3)
  • καί λαβὼν παρ αὐτοῦ χιλίους ἱππεῖς καί δισχιλίους πελταστὰς αὖθις ἀνεχώρησεν εἰς Φρυγίαν, καί κακῶς ἐποίει τὴν Φαρναβάζου χώραν οὐχ ὑπομένοντος οὐδὲ πιστεύοντος τοῖς ἐρύμασιν, ἀλλὰ ἔχων ἀεὶ τὰ πλεῖστα σὺν ἑαυτῷ τῶν τιμίων καί ἀγαπητῶν ἐξεχώρει καί ὑπέφευγεν ἄλλοτε ἀλλαχόσε τῆς χώρας μεθιδρυόμενος, μέχρι οὗ παραφυλάξας αὐτὸν ὁ Σπιθριδάτης καί παραλαβὼν Ἡριππίδαν τὸν Σπαρτιάτην ἔλαβε τὸ στρατόπεδον καί τῶν χρημάτων ἁπάντων ἐκράτησεν. (Plutarch, Agesilaus, chapter 11 3:1)
  • καὶ Πολυφόντου κῆρυξ δὲ οὗτος ἦν Λαΐου κελεύοντος ἐκχωρεῖν καὶ δι ἀπείθειαν καὶ ἀναβολὴν κτείναντος τῶν ἵππων τὸν ἕτερον, ἀγανακτήσας Οἰδίπους καὶ Πολυφόντην καὶ Λάιον ἀπέκτεινε, καὶ παρεγένετο εἰς Θήβας. (Apollodorus, Library and Epitome, book 3, chapter 5 7:12)
  • τὸ μὲν οὖν ἀργύριον οἱ πελάται τε καὶ συγγενεῖς αὐτοῦ συνεισενέγκαντες ἐκ τῶν ἰδίων χρημάτων ἀπέδοσαν, ὥστε μηδεμιᾶς πειραθῆναι ὕβρεως, ὁ δ ἀνὴρ ἀφόρητον ἡγούμενος τὸν προπηλακισμὸν ἐκχωρεῖν ἔγνω τῆς πόλεως. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 13, chapter 5 2:2)
  • ἀντιπροκαλούμεθά τε ὑμᾶς, εἰ βούλεσθε τὰ δίκαια ποιεῖν, ἐκχωρεῖν Φρεγέλλης, ἣν οὐ πρὸ πολλοῦ πολέμῳ κρατησάντων ἡμῶν, ὅσπερ ἐστὶ νόμος κτήσεως δικαιότατος, ὑμεῖς οὐδενὶ δικαίῳ σφετερισάμενοι δεύτερον ἔτος ἤδη κατέχετε. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 15, chapter 8 9:2)

Synonyms

  1. to go out and away

  2. to give way

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION