Ancient Greek-English Dictionary Language

διαχωρέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διαχωρέω διαχωρήσω

Structure: δια (Prefix) + χωρέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to go through, pass through, diarrhoea
  2. to be current

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαχώρω διαχώρεις διαχώρει
Dual διαχώρειτον διαχώρειτον
Plural διαχώρουμεν διαχώρειτε διαχώρουσιν*
SubjunctiveSingular διαχώρω διαχώρῃς διαχώρῃ
Dual διαχώρητον διαχώρητον
Plural διαχώρωμεν διαχώρητε διαχώρωσιν*
OptativeSingular διαχώροιμι διαχώροις διαχώροι
Dual διαχώροιτον διαχωροίτην
Plural διαχώροιμεν διαχώροιτε διαχώροιεν
ImperativeSingular διαχῶρει διαχωρεῖτω
Dual διαχώρειτον διαχωρεῖτων
Plural διαχώρειτε διαχωροῦντων, διαχωρεῖτωσαν
Infinitive διαχώρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαχωρων διαχωρουντος διαχωρουσα διαχωρουσης διαχωρουν διαχωρουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαχώρουμαι διαχώρει, διαχώρῃ διαχώρειται
Dual διαχώρεισθον διαχώρεισθον
Plural διαχωροῦμεθα διαχώρεισθε διαχώρουνται
SubjunctiveSingular διαχώρωμαι διαχώρῃ διαχώρηται
Dual διαχώρησθον διαχώρησθον
Plural διαχωρώμεθα διαχώρησθε διαχώρωνται
OptativeSingular διαχωροίμην διαχώροιο διαχώροιτο
Dual διαχώροισθον διαχωροίσθην
Plural διαχωροίμεθα διαχώροισθε διαχώροιντο
ImperativeSingular διαχώρου διαχωρεῖσθω
Dual διαχώρεισθον διαχωρεῖσθων
Plural διαχώρεισθε διαχωρεῖσθων, διαχωρεῖσθωσαν
Infinitive διαχώρεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαχωρουμενος διαχωρουμενου διαχωρουμενη διαχωρουμενης διαχωρουμενον διαχωρουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαχωρήσω διαχωρήσεις διαχωρήσει
Dual διαχωρήσετον διαχωρήσετον
Plural διαχωρήσομεν διαχωρήσετε διαχωρήσουσιν*
OptativeSingular διαχωρήσοιμι διαχωρήσοις διαχωρήσοι
Dual διαχωρήσοιτον διαχωρησοίτην
Plural διαχωρήσοιμεν διαχωρήσοιτε διαχωρήσοιεν
Infinitive διαχωρήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαχωρησων διαχωρησοντος διαχωρησουσα διαχωρησουσης διαχωρησον διαχωρησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαχωρήσομαι διαχωρήσει, διαχωρήσῃ διαχωρήσεται
Dual διαχωρήσεσθον διαχωρήσεσθον
Plural διαχωρησόμεθα διαχωρήσεσθε διαχωρήσονται
OptativeSingular διαχωρησοίμην διαχωρήσοιο διαχωρήσοιτο
Dual διαχωρήσοισθον διαχωρησοίσθην
Plural διαχωρησοίμεθα διαχωρήσοισθε διαχωρήσοιντο
Infinitive διαχωρήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαχωρησομενος διαχωρησομενου διαχωρησομενη διαχωρησομενης διαχωρησομενον διαχωρησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀπωσθέντων δὲ εἰ μὲν φυγὴ λαμπρὰ γένοιτο, διαχωρεῖν ἤδη τὰσ πεζικὰσ τάξεισ καὶ ἐπελαύνειν τοὺσ ἱππέασ, μὴ πάντασ τοὺσ λόχουσ ἀλλὰ τοὺσ ἡμίσεασ· (Arrian, Acies Contra Alanos 37:1)
  • ταῦτα οὕτωσ ἰσχυρῶσ περιελήλυθε τοὺσ πολλοὺσ ὥστε ἐπειδάν τισ ἀποθάνῃ τῶν οἰκείων, πρῶτα μὲν φέροντεσ ὀβολὸν εἰσ τὸ στόμα κατέθηκαν αὐτῷ, μισθὸν τῷ πορθμεῖ τῆσ ναυτιλίασ γενησόμενον, οὐ πρότερον ἐξετάσαντεσ ὁποῖον τὸ νόμισμα νομίζεται καὶ διαχωρεῖ παρὰ τοῖσ κάτω, καὶ εἰ δύναται παρ’ ἐκείνοισ Ἀττικὸσ ἢ Μακεδονικὸσ ἢ Αἰγιναῖοσ ὀβολόσ, οὐδ’ ὅτι πολὺ κάλλιον ἦν μὴ ἔχειν τὰ πορθμεῖα καταβαλεῖν οὕτω γὰρ ἂν οὐ παραδεξαμένου τοῦ πορθμέωσ ἀναπόμπιμοι πάλιν εἰσ τὸν βίον ἀφικνοῦντο. (Lucian, (no name) 10:1)
  • "διαχωρεῖ δὲ μάλιστα τῶν καρύων ἐσθιόμενα μετὰ μέλιτοσ, τὰ δὲ πλατέα φυσωδέστερά ἐστιν, ἀλυπότερα δὲ τὰ ἑφθὰ τῶν ὠμῶν καὶ πεφρυγμένων, τὰ δὲ πεφρυγμένα τῶν ὠμῶν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 41 2:5)
  • τὸ δ’ ἐντεῦθεν ἤδη τὴν ὑδραγωγίαν παρεσκεύασαν τρόπῳ τινὶ τοιῷδε, ὃν κατοψόμεθα ῥᾷον προδιομολογησάμενοι τὸ τοιόνδε, ὅτι πάντα ὅσα ἐξ ἐλαττόνων συνίσταται στέγει τὰ μείζω, τὰ δὲ ἐκ μειζόνων τὰ σμικρότερα οὐ δύναται, πῦρ δὲ πάντων γενῶν σμικρομερέστατον, ὅθεν δι’ ὕδατοσ καὶ γῆσ ἀέροσ τε καὶ ὅσα ἐκ τούτων συνίσταται διαχωρεῖ καὶ στέγειν οὐδὲν αὐτὸ δύναται. (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 394:1)
  • καὶ ἑώσ μὲν πάντῃ στενόπορα ἦν τὰ χωρία, ἐπὶ κέρωσ ἦγεν, ὡσ δὲ διεχώρει ἐσ πλάτοσ, ἀνέπτυσσεν ἀεὶ τὸ κέρασ ἐσ φάλαγγα, ἄλλην καὶ ἄλλην τῶν ὁπλιτῶν τάξιν παράγων, τῇ μὲν ὡσ ἐπὶ τὸ ὄροσ, ἐν ἀριστερᾷ δὲ ὡσ ἐπὶ τὴν θάλασσαν. (Arrian, Anabasis, book 2, chapter 8 2:3)

Synonyms

  1. to go through

  2. to be current

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION