Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διαχωρέω?

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration: diachōreō

Principal Part: διαχωρέω διαχωρήσω

Structure: δια (Prefix) + χωρέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to go through, pass through, diarrhoea
  2. to be current

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαχώρω διαχώρεις διαχώρει
Dual διαχώρειτον διαχώρειτον
Plural διαχώρουμεν διαχώρειτε διαχώρουσι(ν)
SubjunctiveSingular διαχώρω διαχώρῃς διαχώρῃ
Dual διαχώρητον διαχώρητον
Plural διαχώρωμεν διαχώρητε διαχώρωσι(ν)
OptativeSingular διαχώροιμι διαχώροις διαχώροι
Dual διαχώροιτον διαχωροίτην
Plural διαχώροιμεν διαχώροιτε διαχώροιεν
ImperativeSingular διαχῶρει διαχωρεῖτω
Dual διαχώρειτον διαχωρεῖτων
Plural διαχώρειτε διαχωροῦντων, διαχωρεῖτωσαν
Infinitive διαχώρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαχωρων διαχωρουντος διαχωρουσα διαχωρουσης διαχωρουν διαχωρουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαχώρουμαι διαχώρει, διαχώρῃ διαχώρειται
Dual διαχώρεισθον διαχώρεισθον
Plural διαχωροῦμεθα διαχώρεισθε διαχώρουνται
SubjunctiveSingular διαχώρωμαι διαχώρῃ διαχώρηται
Dual διαχώρησθον διαχώρησθον
Plural διαχωρώμεθα διαχώρησθε διαχώρωνται
OptativeSingular διαχωροίμην διαχώροιο διαχώροιτο
Dual διαχώροισθον διαχωροίσθην
Plural διαχωροίμεθα διαχώροισθε διαχώροιντο
ImperativeSingular διαχώρου διαχωρεῖσθω
Dual διαχώρεισθον διαχωρεῖσθων
Plural διαχώρεισθε διαχωρεῖσθων, διαχωρεῖσθωσαν
Infinitive διαχώρεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαχωρουμενος διαχωρουμενου διαχωρουμενη διαχωρουμενης διαχωρουμενον διαχωρουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαχωρήσω διαχωρήσεις διαχωρήσει
Dual διαχωρήσετον διαχωρήσετον
Plural διαχωρήσομεν διαχωρήσετε διαχωρήσουσι(ν)
OptativeSingular διαχωρήσοιμι διαχωρήσοις διαχωρήσοι
Dual διαχωρήσοιτον διαχωρησοίτην
Plural διαχωρήσοιμεν διαχωρήσοιτε διαχωρήσοιεν
Infinitive διαχωρήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαχωρησων διαχωρησοντος διαχωρησουσα διαχωρησουσης διαχωρησον διαχωρησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαχωρήσομαι διαχωρήσει, διαχωρήσῃ διαχωρήσεται
Dual διαχωρήσεσθον διαχωρήσεσθον
Plural διαχωρησόμεθα διαχωρήσεσθε διαχωρήσονται
OptativeSingular διαχωρησοίμην διαχωρήσοιο διαχωρήσοιτο
Dual διαχωρήσοισθον διαχωρησοίσθην
Plural διαχωρησοίμεθα διαχωρήσοισθε διαχωρήσοιντο
Infinitive διαχωρήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαχωρησομενος διαχωρησομενου διαχωρησομενη διαχωρησομενης διαχωρησομενον διαχωρησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεχῶρουν διεχῶρεις διεχῶρει(ν)
Dual διεχώρειτον διεχωρεῖτην
Plural διεχώρουμεν διεχώρειτε διεχῶρουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεχωροῦμην διεχώρου διεχώρειτο
Dual διεχώρεισθον διεχωρεῖσθην
Plural διεχωροῦμεθα διεχώρεισθε διεχώρουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀπωσθέντων δὲ εἰ μὲν φυγὴ λαμπρὰ γένοιτο, διαχωρεῖν ἤδη τὰς πεζικὰς τάξεις καὶ ἐπελαύνειν τοὺς ἱππέας, μὴ πάντας τοὺς λόχους ἀλλὰ τοὺς ἡμίσεας: (Arrian, Acies Contra Alanos 37:1)
  • ταῦτα οὕτως ἰσχυρῶς περιελήλυθε τοὺς πολλοὺς ὥστε ἐπειδάν τις ἀποθάνῃ τῶν οἰκείων, πρῶτα μὲν φέροντες ὀβολὸν εἰς τὸ στόμα κατέθηκαν αὐτῷ, μισθὸν τῷ πορθμεῖ τῆς ναυτιλίας γενησόμενον, οὐ πρότερον ἐξετάσαντες ὁποῖον τὸ νόμισμα νομίζεται καὶ διαχωρεῖ παρὰ τοῖς κάτω, καὶ εἰ δύναται παρ ἐκείνοις Ἀττικὸς ἢ Μακεδονικὸς ἢ Αἰγιναῖος ὀβολός, οὐδ ὅτι πολὺ κάλλιον ἦν μὴ ἔχειν τὰ πορθμεῖα καταβαλεῖν οὕτω γὰρ ἂν οὐ παραδεξαμένου τοῦ πορθμέως ἀναπόμπιμοι πάλιν εἰς τὸν βίον ἀφικνοῦντο. (Lucian, (no name) 10:1)
  • "διαχωρεῖ δὲ μάλιστα τῶν καρύων ἐσθιόμενα μετὰ μέλιτος, τὰ δὲ πλατέα φυσωδέστερά ἐστιν, ἀλυπότερα δὲ τὰ ἑφθὰ τῶν ὠμῶν καὶ πεφρυγμένων, τὰ δὲ πεφρυγμένα τῶν ὠμῶν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 41 2:5)
  • τὸ δ ἐντεῦθεν ἤδη τὴν ὑδραγωγίαν παρεσκεύασαν τρόπῳ τινὶ τοιῷδε, ὃν κατοψόμεθα ῥᾷον προδιομολογησάμενοι τὸ τοιόνδε, ὅτι πάντα ὅσα ἐξ ἐλαττόνων συνίσταται στέγει τὰ μείζω, τὰ δὲ ἐκ μειζόνων τὰ σμικρότερα οὐ δύναται, πῦρ δὲ πάντων γενῶν σμικρομερέστατον, ὅθεν δι ὕδατος καὶ γῆς ἀέρος τε καὶ ὅσα ἐκ τούτων συνίσταται διαχωρεῖ καὶ στέγειν οὐδὲν αὐτὸ δύναται. (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 394:1)
  • καὶ ἑώς μὲν πάντῃ στενόπορα ἦν τὰ χωρία, ἐπὶ κέρως ἦγεν, ὡς δὲ διεχώρει ἐς πλάτος, ἀνέπτυσσεν ἀεὶ τὸ κέρας ἐς φάλαγγα, ἄλλην καὶ ἄλλην τῶν ὁπλιτῶν τάξιν παράγων, τῇ μὲν ὡς ἐπὶ τὸ ὄρος, ἐν ἀριστερᾷ δὲ ὡς ἐπὶ τὴν θάλασσαν. (Arrian, Anabasis, book 2, chapter 8 2:3)

Synonyms

  1. to go through

  2. to be current

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION