Ancient Greek-English Dictionary Language

διεξίημι

-μι athematic Verb; Transliteration:

Principal Part: διεξίημι διεξῆκα

Structure: δι (Prefix) + ἐξ (Prefix) + ί̔ε̄ (Stem) + μι (Ending)

Sense

  1. to let pass through
  2. to empty itself

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεξῖημι διεξῖης διεξῖησιν*
Dual διεξίετον διεξίετον
Plural διεξίεμεν διεξίετε διεξιέᾱσιν*
SubjunctiveSingular διεξίω διεξίῃς διεξίῃ
Dual διεξίητον διεξίητον
Plural διεξίωμεν διεξίητε διεξίωσιν*
OptativeSingular διεξιεῖην διεξιεῖης διεξιεῖη
Dual διεξιεῖητον διεξιείητην
Plural διεξιεῖημεν διεξιεῖητε διεξιεῖησαν
ImperativeSingular διεξῖει διεξιέτω
Dual διεξίετον διεξιέτων
Plural διεξίετε διεξιέντων
Infinitive διεξιέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
διεξιεις διεξιεντος διεξιεισα διεξιεισης διεξιεν διεξιεντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεξίεμαι διεξίεσαι διεξίεται
Dual διεξίεσθον διεξίεσθον
Plural διεξιέμεθα διεξίεσθε διεξίενται
SubjunctiveSingular διεξίωμαι διεξίῃ διεξίηται
Dual διεξίησθον διεξίησθον
Plural διεξιώμεθα διεξίησθε διεξίωνται
OptativeSingular διεξιεῖμην διεξίειο διεξίειτο
Dual διεξίεισθον διεξιεῖσθην
Plural διεξιεῖμεθα διεξίεισθε διεξίειντο
ImperativeSingular διεξίεσο διεξιέσθω
Dual διεξίεσθον διεξιέσθων
Plural διεξίεσθε διεξιέσθων
Infinitive διεξίεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διεξιεμενος διεξιεμενου διεξιεμενη διεξιεμενης διεξιεμενον διεξιεμενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διέξηκα διέξηκας διέξηκεν*
Dual διεξῆκατον διεξήκατην
Plural διεξῆκαμεν διεξῆκατε διέξηκαν
SubjunctiveSingular διεξέκω διεξέκῃς διεξέκῃ
Dual διεξέκητον διεξέκητον
Plural διεξέκωμεν διεξέκητε διεξέκωσιν*
OptativeSingular διεξεκίην διεξεκίης διεξεκίη
Dual διεξεκίητον διεξεκιήτην
Plural διεξεκίημεν διεξεκίητε διεξεκίησαν
ImperativeSingular διεξέκον διεξεκάτω
Dual διεξέκατον διεξεκάτων
Plural διεξέκατε διεξεκάντων
Infinitive διεξέκαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διεξεκᾱς διεξεκαντος διεξεκᾱσα διεξεκᾱσης διεξεκαν διεξεκαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεξήκαμην διεξῆκω διεξῆκατο
Dual διεξῆκασθον διεξήκασθην
Plural διεξήκαμεθα διεξῆκασθε διεξῆκαντο
SubjunctiveSingular διεξέκωμαι διεξέκῃ διεξέκηται
Dual διεξέκησθον διεξέκησθον
Plural διεξεκώμεθα διεξέκησθε διεξέκωνται
OptativeSingular διεξεκίμην διεξέκιο διεξέκιτο
Dual διεξέκισθον διεξεκίσθην
Plural διεξεκίμεθα διεξέκισθε διεξέκιντο
ImperativeSingular διεξέκαι διεξεκάσθω
Dual διεξέκασθον διεξεκάσθων
Plural διεξέκασθε διεξεκάσθων
Infinitive διεξέκεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διεξεκαμενος διεξεκαμενου διεξεκαμενη διεξεκαμενης διεξεκαμενον διεξεκαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • εἶτα, ὦ θαυμάσιε Σόλων, τοιαῦτά μοι καὶ τηλικαῦτα ἔχων ἆθλα διεξιέναι, μῆλα καὶ σέλινα διηγοῦ καὶ θαλλὸν ἐλαίασ ἀγρίασ καὶ πίτυν; (Lucian, Anacharsis, (no name) 16:1)
  • ἔχων δὲ πολλοὺσ αὐτοῦ καὶ ἄλλουσ διεξιέναι λόγουσ πρὸσ πόλεισ τε καὶ δυνάστασ καὶ ἰδιώτασ γραφέντασ, ὧν οἳ μὲν εἰσ ὁμόνοιαν καὶ σωφροσύνην τὰ πλήθη παρακαλοῦσιν, οἳ δὲ εἰσ μετριότητα καὶ νόμιμον ἀρχὴν τοὺσ δυνάστασ προάγουσιν, οἳ δὲ κοσμίουσ τῶν ἰδιωτῶν ἀπεργάζονται τοὺσ βίουσ, ἃ δεῖ πράττειν ἕκαστον ὑποτιθέμενοι, δεδοικὼσ μὴ πέρα τοῦ δέοντοσ ὁ λόγοσ ἐκμηκυνθῇ μοι, ταῦτα μὲν ἐάσω, τοῦ δ’ εὐπαρακολούθητα γενέσθαι μοι μᾶλλον τὰ πρόσθεν εἰρημένα, καὶ τῆσ διαφορᾶσ ἕνεκα, ᾗ διαλλάττει Λυσίου, τὰσ ἀρετὰσ αὐτῶν εἰσ βραχύτερον συναγαγὼν λόγον ἐπὶ τὰ παραδείγματα μεταβήσομαι. (Dionysius of Halicarnassus, De Isocrate, chapter 101)
  • λέξομεν δὲ αὐτὰ ἐν τῷ προσήκοντι καιρῷ, ἐπειδὰν καὶ τὰσ ἄλλασ αὐτῶν δυσχερείασ διεξίωμεν· (Lucian, De mercede, (no name) 6:6)
  • ἕτοιμοσ λέγειν ἡδὺ γοῦν τὸ μεμνῆσθαι καὶ διεξιέναι τι περὶ αὐτοῦ. (Lucian, Gallus, (no name) 6:6)
  • "’ ταῦθ’ ὁ μὲν ᾤετο κατὰ τοῦτου διεξιέναι καὶ πολὺν ἐπῆγε τῇ ἀποφράδι τὸν γέλων ἐλελήθει δὲ κατ’ αὐτοῦ τὸ ὕστατον τεκμήριον ἀπαιδευσίασ ἐκφέρων. (Lucian, Pseudologista, (no name) 5:21)

Synonyms

  1. to let pass through

  2. to empty itself

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION