뜻

1. to let pass through
2. to empty itself

예문

• ἵν’ οὖν μὴ παρὰ τὸν λόγον σοι λέγω, μηδ’ ἃ γιγνώσκω περὶ τούτων αὐτὸσ διεξίω, πρόσεχ’ ὡσ αὐτοῦ τοῦ λόγου ἤδη ἀκουσόμενοσ, ἐπειδὴ καὶ αὐτὸσ ἥκει, ὃν ἠβουλήθην ἀκούειν, Ἐπικράτησ. (Demosthenes, Speeches 51-61, 3:5)

  (데모스테네스, Speeches 51-61, 3:5)

• ὅταν δ’ ἐλέγχω τὰ πεπραγμένα καὶ διεξίω τὸν τρόπον ὃν πεφενάκισθ’ ὑπ’ αὐτοῦ, τὰσ πράξεισ σκοπείσθω, πότερον γεγονυίασ ἢ ψευδεῖσ ἐρῶ· (Demosthenes, Speeches 21-30, 24:2)

  (데모스테네스, Speeches 21-30, 24:2)

• παῤ ὑμῖν δὲ ἂν διεξίω τὸν τῆσ φυγῆσ χρόνον, οὐκ ὀδύρεσθαί με φήσει τισ, πολὺ δὲ μᾶλλον ἀλαζονεύεσθαι. (Dio, Chrysostom, Orationes, 5:3)

  (디오, 크리소토모스, 연설 (2), 5:3)

• ὁπόταν δὲ ταῦτα διεξίω περὶ τῶν φιλοσόφων, μηδείσ με ἡγείσθω πρὸσ τὸ σχῆμα ἀφορῶντα λέγειν καὶ πρὸσ τὸ ὄνομα. (Dio, Chrysostom, Orationes, 19:2)

  (디오, 크리소토모스, 연설 (2), 19:2)

유사 형태

• διεξίῃ (14)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.