κατακλίνω
Non-contract Verb;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
κατακλίνω
κλινήσομαι
κατεκλίνην
Structure:
κατα
(Prefix)
+
κλίν
(Stem)
+
ω
(Ending)
Sense
- to lay down, having made, recline, to lay, to lie at table, sit at meat
- to lay prostrate, overthrow
Conjugation
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- Ἔρωτεσ δέ τινεσ μειδιῶντεσ ὁ μὲν κατόπιν ἐφεστὼσ ἀπάγει τῆσ κεφαλῆσ τὴν καλύπτραν καὶ δείκνυσι τῷ νυμφίῳ τὴν Ῥωξάνην, ὁ δέ τισ μάλα δουλικῶσ ἀφαιρεῖ τὸ σανδάλιον ἐκ τοῦ ποδόσ, ὡσ κατακλίνοιτο ἤδη, ἄλλοσ τῆσ χλανίδοσ τοῦ Ἀλεξάνδρου ἐπειλημμένοσ, Ἔρωσ καὶ οὗτοσ, ἕλκει αὐτὸν πρὸσ τὴν Ῥωξάνην πάνυ βιαιωσ ἐπισπώμενοσ, ὁ βασιλεὺσ δὲ αὐτὸσ μὲν στέφανόν τινα ὀρέγει τῇ παιδί, πάροχοσ δὲ καὶ νυμφαγωγὸσ Ἡφαιστίων συμπάρεστι δᾷδα καιομένην ἔχων, μειρακίῳ πάνυ ὡραίῳ ἐπερειδόμενοσ, Ὑμέναιοσ οἶμαί ἐστιν· (Lucian, Herodotus 9:3)
- κυλινδούμενον δὲ τοῦτο ὥσπερ ἐξεπίτηδεσ ἧκεν ἔνθα Ἥρα τε καὶ Ἀφροδίτη καὶ Ἀθηνᾶ κατεκλίνοντο. (Lucian, Dialogi Marini, panope and galene, chapter 1 1:2)
- αὐτὸ οὖν τηρήσασ τὸ μέσον τοῦ καιροῦ εἰσελήλυθασ, καί σε πάνυ ἐντίμωσ ἐδέξατο, καὶ παραλαβών τισ κατέκλινε μικρὸν ὑπὲρ τοῦ πλουσίου μετὰ δύο που σχεδὸν τῶν παλαιῶν φίλων. (Lucian, De mercede, (no name) 14:5)
- "τήμερον παρὰ Σκύθαισ ὑέτω, παρὰ Λίβυσιν ἀστραπτέτω, παρ’ Ἕλλησι νιφέτω, σὺ δὲ ὁ Βορέασ πνεῦσον ἐν Λυδίᾳ, σὺ δὲ ὁ Νότοσ ἡσυχίαν ἄγε, ὁ δὲ Ζέφυροσ τὸν Ἀδρίαν διακυμαινέτω, καὶ τῆσ χαλάζησ ὅσον μέδιμνοι χίλιοι διασκεδασθήτωσαν ὑπὲρ Καππαδοκίασ," ἁπάντων δὲ ἤδη σχεδὸν αὐτῷ διῳκημένων ἀπῄειμεν ἐσ τὸ συμπόσιον δείπνου γὰρ ἤδη καιρὸσ ἦν καί με ὁ Ἑρμῆσ παραλαβὼν κατέκλινε παρὰ τὸν Πᾶνα καὶ τοὺσ Κορύβαντασ καὶ τὸν Ἄττιν καὶ τὸν Σαβάζιον, τοὺσ μετοίκουσ τούτουσ καὶ ἀμφιβόλουσ θεούσ. (Lucian, Icaromenippus, (no name) 26:4)
- μὰ Δί’ ἀλλ’ ὅπερ πάλαι παρεσκευαζόμην ἐγώ, κατακλίνειν αὐτὸν εἰσ Ἀσκληπιοῦ κράτιστόν ἐστι. (Aristophanes, Plutus, Episode 1:47)
- μὰ τὸν Ἀπόλλω μή σ’ ἐγὼ καίπερ τοιοῦτον ὄντα κατακλινῶ χαμαί. (Aristophanes, Lysistrata, Lyric-Scene 2:6)
- πῶσ οὖν κατακλινῶ; (Aristophanes, Wasps, Episode 1:31)
- φέρε δὴ κατακλινῶ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 50 1:2)
- "κατακλίνω γὰρ εἰσ τὸν ἔνδοξον μάλιστα τόπον, ἂν μὲν πατήρ, τοῦτον ἀράμενοσ εἰ δὲ μή, πάππον ἢ πενθερὸν ἢ πατρὸσ ἀδελφόν, ἤ τινα τῶν ὁμολογουμένην καὶ ἰδίαν ἐχόντων παρὰ τῷ δεχομένῳ τιμῆσ ὑπεροχήν· (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 1, 21:16)
Derived
- ἀνακλίνω (to lean, upon, having laid it)
- ἀποκλίνω (to turn off or aside, to turn back, to decline)
- διακλίνω (to turn away, retreat)
- ἐγκατακλίνω (to put to bed in, to lie down in)
- ἐγκλίνω (to bend in or inwards, to lean on, rest or weigh upon)
- ἐκκλίνω (to bend out of the regular line, to turn away, give ground)
- ἐπικλίνω (to put, to, closed)
- κλίνω (I bend, slant, I cause to give way)
- μετακλίνομαι (to shift to the other side)
- παρακλίνω (to bend or turn aside, to set, ajar)
- περικλίνω (to decline)
- προκατακλίνω (to make to lie down before)
- προκλίνω (to lean forward)
- προσκλίνω (to make to lean against, put against, leans or stands against)
- συγκατακλίνω (to make to lie with, to lie together, to lie on the same couch with)
- συγκλίνω (to lay together, to lie with)
- ὑποκλίνομαι (to recline or lie down under)