κατακλίνω?
Non-contract Verb;
자동번역
Transliteration: kataklinō
Principal Part:
κατακλίνω
κλινήσομαι
κατεκλίνην
Structure:
κατα
(Prefix)
+
κλίν
(Stem)
+
ω
(Ending)
Sense
- to lay down, having made, recline, to lay, to lie at table, sit at meat
- to lay prostrate, overthrow
Conjugation
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- Ἔρωτες δέ τινες μειδιῶντες ὁ μὲν κατόπιν ἐφεστὼς ἀπάγει τῆς κεφαλῆς τὴν καλύπτραν καὶ δείκνυσι τῷ νυμφίῳ τὴν Ῥωξάνην, ὁ δέ τις μάλα δουλικῶς ἀφαιρεῖ τὸ σανδάλιον ἐκ τοῦ ποδός, ὡς κατακλίνοιτο ἤδη, ἄλλος τῆς χλανίδος τοῦ Ἀλεξάνδρου ἐπειλημμένος, Ἔρως καὶ οὗτος, ἕλκει αὐτὸν πρὸς τὴν Ῥωξάνην πάνυ βιαιως ἐπισπώμενος, ὁ βασιλεὺς δὲ αὐτὸς μὲν στέφανόν τινα ὀρέγει τῇ παιδί, πάροχος δὲ καὶ νυμφαγωγὸς Ἡφαιστίων συμπάρεστι δᾷδα καιομένην ἔχων, μειρακίῳ πάνυ ὡραίῳ ἐπερειδόμενος, Ὑμέναιος οἶμαί ἐστιν: (Lucian, Herodotus 9:3)
- κυλινδούμενον δὲ τοῦτο ὥσπερ ἐξεπίτηδες ἧκεν ἔνθα Ἥρα τε καὶ Ἀφροδίτη καὶ Ἀθηνᾶ κατεκλίνοντο. (Lucian, Dialogi Marini, panope and galene, chapter 1 1:2)
- αὐτὸ οὖν τηρήσας τὸ μέσον τοῦ καιροῦ εἰσελήλυθας, καί σε πάνυ ἐντίμως ἐδέξατο, καὶ παραλαβών τις κατέκλινε μικρὸν ὑπὲρ τοῦ πλουσίου μετὰ δύο που σχεδὸν τῶν παλαιῶν φίλων. (Lucian, De mercede, (no name) 14:5)
- "τήμερον παρὰ Σκύθαις ὑέτω, παρὰ Λίβυσιν ἀστραπτέτω, παρ Ἕλλησι νιφέτω, σὺ δὲ ὁ Βορέας πνεῦσον ἐν Λυδίᾳ, σὺ δὲ ὁ Νότος ἡσυχίαν ἄγε, ὁ δὲ Ζέφυρος τὸν Ἀδρίαν διακυμαινέτω, καὶ τῆς χαλάζης ὅσον μέδιμνοι χίλιοι διασκεδασθήτωσαν ὑπὲρ Καππαδοκίας," ἁπάντων δὲ ἤδη σχεδὸν αὐτῷ διῳκημένων ἀπῄειμεν ἐς τὸ συμπόσιον δείπνου γὰρ ἤδη καιρὸς ἦν καί με ὁ Ἑρμῆς παραλαβὼν κατέκλινε παρὰ τὸν Πᾶνα καὶ τοὺς Κορύβαντας καὶ τὸν Ἄττιν καὶ τὸν Σαβάζιον, τοὺς μετοίκους τούτους καὶ ἀμφιβόλους θεούς. (Lucian, Icaromenippus, (no name) 26:4)
- μὰ Δί ἀλλ ὅπερ πάλαι παρεσκευαζόμην ἐγώ, κατακλίνειν αὐτὸν εἰς Ἀσκληπιοῦ κράτιστόν ἐστι. (Aristophanes, Plutus, Episode 1:47)
- μὰ τὸν Ἀπόλλω μή ς ἐγὼ καίπερ τοιοῦτον ὄντα κατακλινῶ χαμαί. (Aristophanes, Lysistrata, Lyric-Scene 2:6)
- πῶς οὖν κατακλινῶ· (Aristophanes, Wasps, Episode 1:31)
- φέρε δὴ κατακλινῶ: (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 50 1:2)
- "κατακλίνω γὰρ εἰς τὸν ἔνδοξον μάλιστα τόπον, ἂν μὲν πατήρ, τοῦτον ἀράμενος εἰ δὲ μή, πάππον ἢ πενθερὸν ἢ πατρὸς ἀδελφόν, ἤ τινα τῶν ὁμολογουμένην καὶ ἰδίαν ἐχόντων παρὰ τῷ δεχομένῳ τιμῆς ὑπεροχήν: (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 1, 21:16)
Derived
- ἀνακλίνω (to lean, upon, having laid it)
- ἀποκλίνω (to turn off or aside, to turn back, to decline)
- διακλίνω (to turn away, retreat)
- ἐγκατακλίνω (to put to bed in, to lie down in)
- ἐγκλίνω (to bend in or inwards, to lean on, rest or weigh upon)
- ἐκκλίνω (to bend out of the regular line, to turn away, give ground)
- ἐπικλίνω (to put, to, closed)
- κλίνω (I bend, slant, I cause to give way)
- μετακλίνομαι (to shift to the other side)
- παρακλίνω (to bend or turn aside, to set, ajar)
- περικλίνω (to decline)
- προκατακλίνω (to make to lie down before)
- προκλίνω (to lean forward)
- προσκλίνω (to make to lean against, put against, leans or stands against)
- συγκατακλίνω (to make to lie with, to lie together, to lie on the same couch with)
- συγκλίνω (to lay together, to lie with)
- ὑποκλίνομαι (to recline or lie down under)
