προκόλπιον
Second declension Noun; Neuter
Transliteration:
Principal Part:
προκόλπιον
προκόλπιου
Structure:
προκολπι
(Stem)
+
ον
(Ending)
Sense
- a robe falling over the breast
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- τοιαῦτα γὰρ ἀμέλει καὶ αὐτὸσ ἀκούων τῶν ποιητῶν ᾀδόντων ἤλπιζον, εἴ ποτε γενοίμην ἐπὶ τῷ Ἠριδανῷ, ὑπελθὼν μίαν τῶν αἰγείρων ἐκπετάσασ τὸ προκόλπιον ὑποδέξεσθαι τῶν δακρύων ὀλίγα, ὡσ ἤλεκτρον ἔχοιμι. (Lucian, Electrum, (no name) 1:2)
- ἐπεὶ δὲ ὑπερεπέπληστο ἀνθρώπων ἡ πόλισ, ἁπάντων τοὺσ ἐγκεφάλουσ καὶ τὰσ καρδίασ προεξῃρημένων οὐδὲν ἐοικότων σιτοφάγοισ ἀνδράσιν, ἀλλὰ μόνῃ τῇ μορφῇ μὴ οὐχὶ πρόβατα εἶναι διαφερόντων, ἐν οἰκίσκῳ τινὶ ἐπὶ κλίνησ καθεζόμενοσ μάλα θεοπρεπῶσ ἐσταλμένοσ ἐλάμβανεν εἰσ τὸν κόλπον τὸν Πελλαῖον ἐκεῖνον Ἀσκληπιόν, μέγιστόν τε καὶ κάλλιστον, ὡσ ἔφην, ὄντα, καὶ ὅλον τῷ αὑτοῦ τραχήλῳ περιειλήσασ καὶ τὴν οὐρὰν ἔξω ἀφεὶσ ‐ πολὺσ δὲ ἦν ‐ ἐν τῷ προκολπίῳ προκεχύσθαι αὐτοῦ ^ καὶ χαμαὶ τὸ μέροσ ἐπισύρεσθαι, μόνην τὴν κεφαλὴν ὑπὸ μάλησ ἔχων καὶ ἀποκρύπτων, ἀνεχομένου πάντα ἐκείνου, προὔφαινεν τὴν ὀθονίνην κεφαλὴν κατὰ θάτερον τοῦ πώγωνοσ, ὡσ δῆθεν ἐκείνου τοῦ φαινομένου πάντωσ οὖσαν. (Lucian, Alexander, (no name) 15:2)
- τοιαῦτα παρὰ σοῦ ἀπειλήφαμεν ἀνθ’ ὧν σοι τὸν λειμῶνα ἐκεῖνον ἀναπετάσαντεσ οὐκ ἐκωλύομεν δρέπεσθαι καὶ τὸ προκόλπιον ἐμπλησάμενον ἀπελθεῖν ὥστε διά γε τοῦτο μάλιστα δίκαιοσ ἂν εἰήσ ἀποθανεῖν. (Lucian, Piscator, (no name) 7:3)
- Ἱκανὸσ δὲ καὶ δίκασ τὰσ μὲν φεύγειν, τὰσ δὲ διώκειν, τὰσ δὲ ἐξόμνυσθαι, ταῖσ δὲ παρεῖναι ἔχων ἐχῖνον ἐν τῷ προκολπίῳ καὶ ὁρμαθοὺσ γραμματειδίων ἐν ταῖσ χερσίν· (Theophrastus, Characters, 8:1)
- [τὰ κρέα] αὐτὸσ φέρειν τὰ λάχανα ἐν τῷ προκολπίῳ. (Theophrastus, Characters, 8:1)
- " μειρακίου ἐπιδεικνυμένου πληρώσασ τὸ προκόλπιον θέρμων ἀντικρὺ ἔκαπτε· (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, , Kef. b'. DIOGENHS 29:4)